نام پژوهشگر: احمد قهرمانلو

بررسی اثر ضدمیکروبی آکریلهای جدید حاوی نانوذرات نقره مورد استفاده در پروتز
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1391
  محسن متولی حقیقی   امید رجبی

از آن جایی که اصلی ترین ماده برای جایگزینی نسوج از دست رفته در بیماران دندانپزشکی (بخصوص بیماران بی دندان) آکریل می باشد، با گذشت زمان و علیرغم بهبود خواص مکانیکی و زیبایی این مواد،شاهد رشدهای زیاد میکروبی در زیر بیس های رزینی آکریلی در بیماران هستیم و تاکنون توجه زیادی به خواص ضدمیکروبی آکریل های رزینی نشده است.از جمله عفونت های شایع زخم دهانی وابسته به دنچر است که بصورت التهاب منتشر (بیشتر در نواحی ماگزیلاری) دیده می شود و در 70 درصد موارد همراه با قارچ کاندیدا آلبیکانس می باشد.اهمیت زخم دهانی وابسته به دنچر،میزان شیوع بالای آن (تقریبا در 73 درصد بیماران دارای پروتز) می باشد.از آن جایی که تقریباً اکثر روش های درمانی رایج (نیستاتین،فلوکونازول و در موارد شدید تر آمفوتریسینb ) دارای اثر کوتاه مدت هستند و کارآیی کافی را ندارند،روش جدید که استفاده از آکریل های جدید حاوی نانوذرات نقره می باشد، پیشنهاد می گردد. نانوذرات نقره می توانند یک منبع بزرگی از یون های نقره را فراهم نماید که به آرامی یون نقره را آزاد می کنند و موجب اثر ضدمیکروبی طولانی مدت می گردد

بررسی اثر ویسکوزیته ماده قالب گیری پلی وینیل سایلوکسان (pvs) بر دقت قالب گیری های ایمپلنت در تکنیک قالب گیری یک مرحله ای
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1392
  محمد ابریشم   احمد قهرمانلو

مقدمه و هدف : یکی از مهمترین مراحل در ساخت یک پروتز با تطابق غیرفعال قالب گیری می باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر بررسی دقت قالب گیری توسط ویسکوزیته های مختلف ماده پلی وینیل سایلوکسان (pvs) با استفاده از دو روش مستقیم و غیر مستقیم می باشد. مواد و روش ها : در این مطالعه 4 عدد فیکسچر از سیستم تجاری dio به صورت کاملا موازی بر روی یک مدل مرجع از فک پایین تعبیه شد. سپس با استفاده از سه ویسکوزیته putty و light body ،medium body و light body ، تک فاز (heavy body) 7 قالب به روش مستقیم و غیر مستقیم تهیه شد(n=42). به منظور سنجش میزان دقت قالب گیری متغیر های موقعیت افقی و عمودی ایمپلنت ، میزان چرخش hex، ارتفاع ریج بی دندانی در قدام ، زاویه عمودی اباتمنت ، فاصله افقی و فاصله ایمپلنت های ناحیه کانین در کست ها نسبت به مدل مرجع توسط دستگاه digitizer با دقت 1 میکرون اندازه گیری شد. داده های به دست آمده توسط آزمون anova دو متغیره تک عاملی و نیز پس آزمون tukey مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.( 05/= α) یافته ها : در این مطالعه مشاهده شد که میان دقت قالب گیری به روش مستقیم با روش غیر مستقیم اختلاف آماری معناداری نبود (p-value > 0.05). اما ویسکوزیته ماده قالب گیری تاثیر معناداری بر دقت قالب گیری در ثبت موقعیت عمودی ایمپلنت و ارتفاع ریج بی دندانی در قدام داشت (value p- به ترتیب 0.014 و 0.004). با توجه به پس آزمون tukey مشخص شد که دقت قالب گیری با putty + light body به صورت معناداری کمتر از ماده تک فازی بود (p-value < 0.05). در حالی که میان دقت ثبت ماده قالب گیری medium body + light body و سایر مواد در مورد این دو متغیر تفاوت معنادار نداشت . در سایر متغیر ها هم تفاوت معنا دارمشاهده نشد. (p-value > 0.05). نتیجه گیری : با توجه به نتایج مطالعه حاضر تکنیک قالب گیری (مستقیم یا غیر مستقیم) بر دقت قالب ایمپلنتها تاثیری ندارد. اما ویسکوزیته ماده قالب گیری بر دقت ثبت موقعیت عمودی ایمپلنت و ارتفاع ریج بی دندانی در قدام تاثیر معنادار دارد.

مقایسه الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در دو طرح اکلوزالی راهنمای کانینی و فانکشن گروهی در بیماران دارای پروتز ثابت تمام فک متکی بر ایمپلنت و افراد با سیستم دندانی طبیعی
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1394
  داود نودهی   احمد قهرمانلو

چکیده مقدمه: به دلیل تفاوتهای بیومکانیک موجود بین دندانهای طبیعی و ایمپلنت ، به نظر می رسد که ایمپلنت ها بیشتر تحت تاثیر نیروهای افزاینده اکلوزالی قرار می گیرند که اغلب به عنوان عامل مستعد کننده ی تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و شکست درمان ایمپلنت- پروتزدر نظر گرفته می شود. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه طرحهای اکلوزالی مختلف ( راهنمای کانینی و فانکشن گروهی ) بر روی انقباض عضلانی ، عضلات ماستر و تمپورال در افراد با سیستم دندانهای طبیعی و تمام فک ایمپلنتی است. مواد و روش کار: تعداد 32 بیمار در دو گروه 16 نفره ، یک گروه با سیستم دندانهای طبیعی و گروه دیگر افراد دارای رستوریشن های تمام فک متکی بر ایمپلنت انتخاب شدند . هر دوگروه ، دو زیر گروه 8 نفره داشتند. یک زیرگروه طرح اکلوزالی راهنمای کانینی و زیرگروه دیگر فانکشن گروهی داشتند. انقباض عضلات افراد مورد مطالعه در حداکثر تماس دندانها و حرکت طرفی هنگامی که دندانهای کانین نوک به نوک قرار می گرفتند با دستگاه الکترومیوگرافی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: میانگین درصد انقباض عضله ماستر در حرکت طرفی نسبت به حداکثر تماس بین کاسپی ، به ترتیب عبارت است از : افراد دارای رستوریشن های تمام فک با فانکشن گروهی 20/72? ، افراد با دندانهای طبیعی با فانکشن گروهی 49/69? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با راهنمای کانینی85/58? ، افراد با دندانهای طبیعی با راهنمای کانینی 91/30? . میانگین درصد انقباض عضله تمپورال در حرکت طرفی نسبت به حداکثر تماس بین کاسپی ، به ترتیب عبارت است از : افراد با دندانهای طبیعی با فانکشن گروهی 57/78? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با فانکشن گروهی 87/70? ، افراد دارای رستوریشن های تمام فک با راهنمای کانینی 99/51? ، افراد با دندانهای طبیعی با راهنمای کانینی 55/31?.