کاتالیزور زیرکونیوم بارگذاری شده بر روی بستر sba-15 و حاوی لیگاند دو دندانه n-o باز- شیف، نانو حفره تهیه شد و در سنتز بنزیمیدازول ها، بنزوتیازول ها و بنزوکسازول ها مورد استفاده قرار گرفت. شناسایی این نانو کاتالیزور به وسیله روش های پراش پرتو ایکس (xrd)، منحنی های همدمای جذب و واجذب نیتروژن (bet)، میکروسکوپ انتقال الکترون (tem)، جذب اتمی و طیف سنجی مادون قرمز انجام شد. بررسی های انجام شده به وسیله سه روش پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترون عبوری و منحنی های همدمای جذب و واجذب نیتروژن نشان می دهد که خصوصیات نسوجی sba-15 طی فرایند استقرار و پیوندزنی حفظ می گردد. گروه های متنوعی از بنزیمیدازول ها، بنزوکسازول ها و بنزوتیازول ها به آسانی و با بهره قابل قبول در حلال آب و تحت شرایط سبز، از تراکم حلقوی 1،2- دی آمین ها، آمینو فنول و آمینو تیوفنول با آلدئید های آروماتیک با استفاده از مقادیر کاتالیزوری از این نانو کاتالیست سنتز گردید.

در پژوهش حاضر، میزان نفوذپذیری گازی گونه راش که با سوسپانسیون 400 ppm نانوسیلور اشباع شده و مورد تیمار گرمایی 145 و185 درجه ای قرار گرفتند مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از رنگ سیلر کیلر به عنوان تیمار هم در جهت طولی هم در جهت کاملا مماسی استفاده شد. نمونه ها به 9 گروه تقسیم شدند: شاهد، شاهد گرمایی 145 درجه، شاهد گرمایی 185 درجه، نانوسیلور گرمایی 145 و 185 درجهّ، تکرار هر گروه 5 نمونه کاملا سالم (بدون ترک و گره) بود. طول نمونه های طولی 30 و قطر آنها 5/17 میلی متر بودکه دورتا دور نمونه ها با چسب سیلیکون عایق بندی شد تا جریان سیال فقط از جهت طولی گذر کند. نمونه گیری توسط اره گِرْدْبُرْ انجام گرفت. اندازه نمونه های مماسی برای تست پول آف 2،10،20 سانتیمتر بود. نتایج نشان داد که به طور کلی، تیمار گرمایی 145درجه بهترین وضعیت را برای مقاومت به چسبندگی ایجاد کرده است. زیرا خروج آب از درون بافت چوبی است که باعث می شود ساختار چوب استحکام بالایی پیدا کند. ولی در دمای 185 درجه به دلیل آنکه بافت چوبی تخریب شده، مقاومت های مکانیکی کاهش می یابد و اکثر شکست هایی که در دمای 185 بوده به دلیل تخریب بافت چوبی بوده است.

بررسی خصوصیات و رفتار جریان در رودخانه ها وسازه های مرتبط با آن از پدیده های پیچیده است که استفاده از نرم افزار را امری اجتناب ناپذیر می نماید. در ابتدا از نتایج مدل آزمایشگاهی ارائه شده توسط دوان و همکاران (2009) در آزمایشگاه مینیسوتا آمریکا برای صحت سنجی نرم افزار flow-3d و مقایسه نتایج عددی شبیه سازی شده استفاده شده است. در این مقاله ابتدا آبشکن قائم جهت صحت سنجی نتایج مورد بررسی قرار گرفته است و در ادامه آبشکن مایل با زوایای 60 و 30 درجه نسبت به جهت جریان مورد بررسی قرار گرفته است. شبیه سازی ها بانرم افزار flow-3d، به مدت650 ثانیه و با استفاده از مدل های آشفتگی (k-?،rng،les)انجام شد. با مقایسه مدل های مختلف آشفتگی و نتایج آزمایشگاهی، حداکثر عمق آبشستگی در نوک آبشکن با زاویه 90 درجه در شرایط آزمایشگاه 82/8 سانتی متر و با استفاده از نرم افزار flow-3d ، حداکثر عمق آبشستگی در مدل های آشفتگی k-?،rng،lesبه ترتیب 1/9 ، 9/8 و 1/9 حاصل گردید که مدل آشفتگی rng تقریبا با 1 درصد خطا، نسبت به دو مدل آشفتگی k-? و les مطابقت بهتری را نشان می دهد. همچنین در شبیه سازی مربوط به آبشکن 60 و 30 درجه حداکثر عمق آبشستگی در نوک آبشکن ها به ترتیب 75/8 و 5/6 سانتی متر است. در ادامه به شبیه سازی عددی جریان متلاطم و آبشستگی موضعی بستر در اطراف سری آبشکن با حل معادلات سه بعدی ناویر استوکس و معادلات انتقال رسوب با استفاده از نرم افزار flow-3d پرداخته شده است. آبشکن ها در دو موقعیت 30 و 90 درجه نسبت به جهت جریان قرار گرفته و دبی جریان 35 لیتر بر ثانیه و عمق جریان 20 سانتی متر و قطر ذرات رسوب 85/0 میلی متر می باشد. از مدلهای آشفتگی (k-?) و گروه نرمال شده (rng) و شبیه سازی گردابه های بزرگ (les) در شبیه سازی سرعت جریان و حداکثر عمق آبشستگی در اطراف سری آبشکن ها با شرایط آزمایشگاهی مورد مقایسه قرار گرفته است. آنالیز حساسیت بر روی اندازه مش بندی انجام شده و نتایج نشان می دهد که در شبیه سازی با مش بندی بزرگ مدل آشفتگی les هم از نظر پروفیل چاله آبشستگی و هم از لحاظ حداکثر عمق آبشستگی با نتایج آزمایشگاهی مطابقت نزدیک داشته و خطایی در حدود 5 درصد می باشد. ولی با کوچک نمودن اندازه مش ها، مدل آشفتگی rng در تعیین حداکثر عمق آبشستگی و همچنین پروفیل چاله آبشستگی مدل دقیقتر و مناسبتری معرفی شده است و دارای خطایی در حدود 1 درصد می باشد

ویژگیهای مکانیکی توده های سنگی نظیر مقاومت فشاری و مدول الاستیسیته بواسطه ی وجود درزه ها و ناپیوستگی های سراسری تابع جهت میدان تنشهای موجود می گردد که این وضعیت در اصطلاح، ناهمسانگردی (آنیزوتروپی) نامیده می شود. در گذشته محققین بسیاری مقاومت سنگ های ناهمسانگرد درزه دار را با روشهای گوناگون تحلیلی، تجربی، عددی و اخیراً روشهای هوشمند مورد بررسی قرار داده اند معذالک تا کنون روشی که از دقت مناسبی برخوردار بوده و در عین حال از نظر کاربردی نیز به سهولت قابل استفاده باشد در این زمینه ارائه نشده است. مهمترین هدف تحقیق حاضر دستیابی به روش های دقیق و کاربردی جهت برآورد مقاومت سنگ های ناهمسانگرد درز ه دار است. برای این منظور در نخستین مرحله داده های موجود از متون فنی گردآوری می شوند. با توجه به کمبود داده های تجربی در متون فنی و نیز عدم امکان انجام آزمایشهای تجربی متعدد، داده های تکمیلی با روش مدل سازی عددی پیوسته ی معادل که صحت و دقت نتایج آن به تازگی به اثبات رسیده است تولید می گردند. به منظور صحت سنجی و کنترل نتایج مدلسازی عددی و نیز تکمیل داده های تجربی، آزمایش های سه محوری بر روی نمونه های ناهمسانگرد درزه دار انجام شده اند. با توجه به مشکلات تهیه ی نمونه های طبیعی و عدم امکان کنترل کامل خصوصیات آنها (اعم از مکانیکی و هندسی) ساخت نمونه های ناهمسانگرد مصنوعی در دستور کار قرار دارد. در ادامه معیاری تحلیلی-تجربی جهت برآورد مقاومت سه محوری سنگ های ناهمسانگرد پیشنهاد گردیده و اعتبار پیش بینی های آن از طریق مقایسه با داده های تجربی نشان داده می شود. این معیار ضمن برخورداری از دقت مناسب به لحاظ کاربردی نیز با سهولت بیشتری در مقایسه با معیارهای مشابه قابل استفاده می باشد. در بخش پایانی تحقیق روش های هوشمند مورد استفاده قرار گرفته و با توجه به مسئله ی بهینه سازی پیچیدگی دو روش برای توسعه ی مدل های فازی بهینه پیشنهاد می گردد. مقاومت سه محوری سنگ های ناهمسانگرد با استفاده از این روش ها و نیز داده های گردآوری و تولید شده در مراحل قبلی برآورد می گردد. سپس صحت پیش بینی های حاصله از این روش ها مورد بررسی قرار گرفته و تایید می گردد. همچنین، مقایسه ای بین روش های پیشنهادی انجام گرفته و مزایا و معایب هر یک تشریح می گردند.

چکیده ندارد.