شبکه، مجموعه ای از گره ها و یال های بین آن ها است که در آن گره ها می توانند نشان دهنده ی اجزای مختلف یک سیستم باشند و یال های بین گره ها نشانگر ارتباطات بین آن اجزا است. در اطراف ما شبکه های زیادی وجود دارد و ما خود نیز جزئی از یک شبکه ی اجتماعی با انواع روابط مختلف هستیم. بسیاری از سیستم های پیچیده را می توان به عنوان یک شبکه ی پیچیده در نظر گرفت. در شبکه های پیچیده چنانچه گره ها در فضای اقلیدسی توزیع شوند، شبکه های فضایی اطلاق میگردند. شبکه ی برق مثالی از این دست است که به عنوان یک شبکه ی پیچیده ی فضایی مورد ارزیابی قرار می گیرد. یک نتیجه ی مهم و قابل تأمل در شبکه ی فضایی پیچیده، ارتباط هزینه با طول یال در یک شبکه است که همین تأثیر بسزایی در ساختار توپولوژیکی شبکه دارد. واضح است که محدودیت های فضایی روی ساختار و خواص این شبکه ها تأثیر می گذارند. با توجه به این موضوع ما به دنبال شبکه ی برقی بهینه بودیم شبکه ای که در عین متصل بودن، اتلاف انرژی را نیز به حداقل می رساند. به دنبال این هدف ما از روش انرژی، یک شبکه ی بهینه برای این سیستم را معرفی می کنیم. در این کار به شبیه سازی این نوع شبکه پرداخته و مدلی برای بهینه سازی شبکه های فضایی الکتریکی ارائه می دهیم.

چکیده ندارد.