نام پژوهشگر: فاطمه کردی

مقایسه روش های متداول و پیشرفته طبقه بندی در ارزیابی خطر زلزله (مطالعه موردی: ورزقان)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده علوم انسانی و اجتماعی 1393
  فاطمه کردی   اسداله حجازی

بعد از یک زلزله بزرگ، تصاویر حاصل از ماهواره¬های سنجش¬ازدوری می¬توانند روشی مفید برای تعیین توزیع آسیب باشد. در 11 آگوست 2012 زلزله¬ای به بزرگی 6.4 ریشتر در آذربایجان شرقی، تقریباً 60 کیلومتری شمال¬شرقی تبریز، در نزدیکی اهر و ورزقان رخ داد. تعداد زیادی ساختمان در شهرهای اهر و ورزقان تا شعاع 20 کیلومتری لرزه¬های اصلی آسیب دیدند. در اینجا، روشی برای آشکارسازی خطر زلزله در منطقه ورزقان را ارائه می¬دهیم. داده¬های مورد استفاده در این مطالعه، تصاویر سنجش¬ازدوری گرفته شده بوسیله ماهواره لندست 5 و 7 در 23 سپتامبر 2011 و 29 می 2011 برای قبل از زلزله و تصویر لندست 8 در 10 جولای 2013 برای بعد از زلزله هستند. تصاویر ماهواره¬ای قبل و بعد از زلزله را با محاسبه اختلاف در شدت بازتاب (dn) دو تصویر بررسی کردیم. مناطق آسیب¬دیده، روی واحد پیکسل، بر پایه توزیع فراوانی به¬دست آمده از اختلاف در ارزش¬های سنسور تخمین زده شده است؛ که تغییرات قابل¬توجه در بازتاب به علت بحران زلزله را نشان می-دهد. دقت و صحت نتیجه تجزیه¬وتحلیل¬ها را با استفاده از روش آشکارسازی تغییرات برپایه روش-های طبقه¬بندی با نمونه¬های تعلیمی مورد بررسی قرار دادیم. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که مساحت مناطق مسکونی به میزان 662106/1330 هکتار و محیط آن 8292418/629 کیلومتر افزایش یافته است. دو روش آشکارسازی خطر نتایج بسیار مشابهی را نشان می¬دهند.