هدف:هدف از این مطالعه بررسی هشت هفته تمرین هوازی با و بدون عصاره میوه ولیک(سرخ و سیاه، به مدت شش هفته،50 میلی گرم به ازای هر 100 گرم وزن بدن) روی بیان ژنabca1، abcg1، lxr و ppar? در بافت کبد موش های صحرایی نر است. مواد و روش: 30 سر موش نر (4-6 هفته ای90-120 گرمی) از نژاد ویستار، به طور تصادفی به گروه های سالین کنترل، سالین تمرین، سرخ ولیک کنترل، سرخ ولیک تمرین، سیاه ولیک کنترل و سیاه ولیک تمرین تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت هشت هفته (5 روز در هفته، به مدت60دقیقه وسرعت 34 متر بر دقیقه با شیب صفر درجه) برروی نوارگردان به تمرین پرداختند. عصاره ولیک(سرخ وسیاه) و سالین نیز به مدت 6 هفته به شکل خوراکی به آزمودنی ها خورانده شد. پس از تخلیص rna، سنتز cdna و سپس، اندازه گیری های کمی بیان ژن های مورد نظر با دستگاه real-time pcr انجام شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و درسطح معنی داری 05/0?p تحلیل گردید. نتایج: تیمار با سیاه ولیک در مقایسه با گروه کنترل سالین دارای بالاترین بیان نسبی ژنabca1 در مقایسه با گروه های دیگر بود، وتمرین و مکمل سازی تغییرات معناداری در بیان نسبی ژن abcg1 ایجاد نکرد، نتایج مربوط به ژن lxr و ppar? نشان داد تمرین و مکمل سازی با عصاره ولیک سرخ سطح بیانی ژن های مورد اندازه گیری را کاهش داده است. بحث و نتیجه گیری:به نظر می رسد که مکمل سازی با عصاره ولیک سرخ در غیاب تمرین،توانسته از طریق ساز و کار های متفاوتی بیان ژن های lxr، ppar? را تحت تأثیر قرار دهد. و موجب کاهش آنها شود.