هدف از این تحقیق ارتقای کیفیت زندگی از طریق طراحی شهری با تکیه بر عوامل سازنده اکولوژیک سیمای سرزمین در جهت رسیدن به محیطی پایدار از طریق آشتی انسان با طبیعت می‏باشد. در جهان کنونی با کاهش کیفی و کمی استانداردهای سبزینگی و محیط‏زیست در شهرها، و متعاقبا کم شدن لکه‏ها و کریدورهای سبز، تنوع زیستی کاهش یافته و بنابراین کیفیت و شرایط منظرشهری تنزل یافته‏است. هدف از این تحقیق شناخت و آنالیز ساختار شبکه اکولوژیک منطقه و ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود شبکه اکولوژیک شهر اصفهان در محدوده مرکزی و حول زاینده رود در راستای تقویت محیط زیست‏شهری می‏باشد. در این راستاابتدا با استفاده از روش توصیفی-‏تحلیلی به‏کاربست رویکرد اکولوژی سیمای‏سرزمین در طراحی شهری پرداخته‏شده‏است. و برای تحلیل داده ها از روش تحلیلی sowt استفاده گردیده است. هدف گذاری و ارائه طرح در قالب چهار سطح منطقه ای، سطح کلان (راهبردها)، سطح میانی (سیاست ها) و سطح خرد در مقیاس مطلوب و مورد نظر طراحی شهری انجام شده است. در این تحقیق با تاکید برحضور و استفاده از آب، از طریق روش روی هم‏گذاری لایه‏های گودرون و فورمن چارچوب طراحی‏شهری اکولوژیک تدوین و ارائه شد. سپس برمبنای آن در محدوده مرکزی اصفهان طرح پیشنهادی لایه‏های ‏سبز، طرح جامع اکولوژیک با تاکید بر اکوتون در محدوده طراحی‏ پیشنهاد ‏شده‏است. تا بتوان با کمک گرفتن از ایجاد مسیرهای سبز و لکه های اکولوژیکی در بافت و ساختار شهری موجود و همچنین استفاده از راهکارهای درخور و کارآمد اکولوژیکی شهری تا حد امکان، شرایط طبیعی و اکولوژیکی اصفهان قدیم به ویژه مادی های آنرا احیا نموده و از این طریق در جهت پایداری زیست محیطی و ارتقاء کیفیت فضاهای شهری در این شهرگام بر داشت. در انتها راهبردها و راهکارها و رهنمودهای طراحی شهری در مقیاس سایت و نیز به طور کلی برای هر پروژه مشابه با رویکرد اکولوژیک و با تاکید برآب ارائه شده است. واژه های کلیدی: طراحی شهری اکولوژیک، شبکه اکولوژیک، منظرشهری، کناره‏رودهای شهری، زاینده‏رود، مادی.

آگاهی از میزان حمل رسوبات رودخانه ای در پروژه های آبی و مباحث مهندسی منابع آب از اهمیت زیادی برخوردار ‏است. بااین حال تاکنون مطالعات دقیق و جامعی در این زمینه صورت نگرفته است. از روشهای معمول در برآورد بار معلق ‏رودخانه ها، روشهای هیدرولوژیکی می باشد. هدف از انجام این تحقیق، بدست آوردن مناسب ترین معادله جهت برآورد ‏بار معلق و تعیین دبی ویژه رسوب کل در حوضه های آبریز استان مازندران می باشد. در این تحقیق با استفاده شش روش ‏شامل: مدل های منحنی سنجه یک خطی، دسته بندی داده ها بصورت ماهانه، فصلی، سالانه، حد وسط دسته ها و ماه های ‏سیلابی و غیرسیلابی، انواع معادله های سنجه رسوب تهیه و اقدام به انتخاب بهترین مدل در برآورد بارمعلق گردید. به منظور ‏انجام این پژوهش از آمار متناظر دبی جریان و دبی رسوب که به‎صورت تصادفی در برخی روزهای سال در ایستگاه های ‏هیدرومتری اندازه گیری می شود استفاده شده است. همچنین جهت برآورد مقدار متوسط درازمدت بار معلق سالانه، داده های متوسط دبی جریان روزانه و ماهانه نیز مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت بهترین مدل در هر ایستگاه با استفاده از ‏شاخص های آماری نظیر میانگین مربعات خطا (‏mse‏)، ضریب تبیین (‏r2‎‏)، میانگین خطای نسبی برآورد (‏rme‏) و ضریب ‏کارایی نش و ساتکلیف (‏ef‏) انتخاب گردید. با توجه به ارزیابی 26 ایستگاه هیدرومتری که در این تحقیق مورد مطالعه ‏قرار گرفتند مدل سالانه، تفکیک ماهانه و حد وسط دسته ها به ترتیب بهترین برآورد از بار معلق را دارا بودند. با بررسی ‏درصد رسوب حمل شده در فصول مختلف سال، مشخص گردید عمده رسوبات حوضه های آبریز مازندران مربوط به ‏فصل بهار می باشد. با محاسبه دبی ویژه رسوب کل در سطح حوضه های مورد بررسی، نتایج حاکی از آن بود که حوضه های ‏آبریز استان مازندارن از نظر رسوب دهی ویژه در محدوده کم تا متوسط قرار دارند. منحنی سنجه رسوب در ایستگاه های ‏رسوب سنجی مورد مطالعه، برآورد بار معلق را با 65- تا 20 درصد خطا نسبت به مقدار واقعی انجام می دهد و بطور ‏متوسط، این مقدار برای تمامی ایستگاه ها معادل 18- درصد بدست آمد.‏

امروزه استفاده از روش¬های کنترل غیر شیمیایی برای کاهش پوسیدگی¬های پس از برداشت اهمیت زیادی پیدا کرده است زیرا مصرف کننده¬ها محصولاتی با بقایای شیمیایی کم را ترجیح می¬دهند و بسیاری از قارچ¬ها مقاومتشان را به قارچکش¬های مورد استفاده رایج افزایش داده¬اند. چندین جایگزین نوید بخش هستند اما هیچ کدام به تنهایی به اندازه قارچکش¬ها موثر نیستند. استراتژی مناسب ترکیبی از روش¬های غیر شیمیایی است که باعث افزایش تاثیر آنها می¬شود. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر تیمار گرمایی و اسانس مرزنجوش بر ماندگاری و خواص کیفی میوه زردآلو رقم عسگرآباد بود. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 18 تیمار و 6 تکرار اجرا گردید. تیمار غوطه¬وری در آب گرم در 3 سطح (متشکل از 2 سطح آب گرم با دمای 45 درجه سانتیگراد به مدت¬های 3 و 6 دقیقه و آب معمولی با دمای 22 درجه سانتیگراد به عنوان شاهد ) و تیمار اسانس مرزنجوش در 3 سطح (صفر، 300 و 600 میکرولیتر در لیتر) و همچنین ترکیبات مختلف این تیمارها به کار برده شدند و سپس میوه¬ها در دمای 5/0±0 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 الی 95 درصد به مدت 15 و 30 روز نگهداری شدند. صفات مورد بررسی شامل میزان ویتامین ث، مواد جامد محلول، ph آب میوه، اسیدهای قابل تیتراسیون، درصد کاهش وزن، سفتی، پوسیدگی قارچی، محتوی فنل کل، محتوی آنتی¬اکسیدان کل، میزان بازارپسندی و فعالیت آنزیم¬های کاتالاز و پلی¬ فنل اکسیداز بود.. نتایج این پژوهش نشان می¬دهد که استفاده از تیمار آب گرم و اسانس مرزنجوش می¬تواند به عنوان جایگزین برای مواد شیمیایی در تکنولوژی پس از برداشت میوه زردآلو رقم عسگرآباد معرفی گردد.

هدف اصلی این پایان نامه بررسی روش گرین –مک کی – ریفل برای القای نمایش ها در c- جبرهای ضرب مقطعی با استفاده از هم ارزی موریتا-ریفل می باشد. پس از یک مرور سریع، مقدماتی از نظریه c"- جبرها، نمایش های روی آن ها و مدول های هیلبرت، به طور دقیق c*- جبرهای ضرب مقطعی را مطالعه می کنیم. سپس، هم ارزی موریتا-ریفل بحث می شود و تناظر ریفل را توضیح می دهیم. نهایتا، به طور اجمال چگونگی استفاده از این روش را برای القای نمایش های تحویل ناپذیر (ایده آل های اولیه) در c*- جبرهای ضرب مقطعی در قالب قضایایی از گرین و ریبرن توضیح داده و چند مثال ارائه می دهیم.

فرهنگ، ادب و عرفان دوره اسلامی ایران، دربردارنده مباحث گوناگونی پیرامون رنگ هاست که خود تأثیر زیادی بر هنر اسلامی داشته است. این امر در لابه لای احادیث، آیات و کتب ادبی و هنری و عرفانی مطرح شده است. وجود آثار باقی مانده از دوران اسلامی گویای حقیقت فوق است. موضوع رنگ هم بصورت منفرد و هم در قالب کلی، همانند هفت رنگ، که شامل تفسیرهای عرفانی رنگ است، در هنرها و به ویژه در نگارگری ایرانی ظهوری شاخص دارد. در این میان، در مکتب تبریز صفوی که وارث هنری مکاتب نگارگری پیش از خود می باشد، شاهد اوج تنوع، یکپارچگی و غنای رنگ آمیزی در طول تاریخ نگارگری می باشیم. رنگ در نگارگری مکتب تبریز خلوص و درخشندگی بالایی دارد، به عبارتی دیگر رنگ ها نور را در درون خود دارند و نور از درون رنگ متبلور می شود. با بررسی دقیق نگاره های مکتب تبریز، می توان دریافت که نورهای رنگین در نگارگری، با احساس دیدن نورهای رنگی که عرفا در مراتب سلوک عارفانه خود، با دیده جان مشاهده می کردند، کاملاً مطابقت دارد.

در این کار هیدروژلی با پایه کیتوزان-پلی اتیلن گلیکول و متیلن بیس اکریل آمید به عنوان عامل اتصال عرضی تهیه شد. برای یافتن نسبت بهینه کیتوزان/پلی اتیلن گلیکول ابتدا چندین هیدروژل با نسبت های مختلف کیتوزان به پلی اتیلن گلیکول در مقداری ثابت از عامل اتصال عرضی تهیه شد. پس از بررسی هیدروژل¬های با نسبت های مختلف این دو پلیمر، مناسب ترین نسبت را با توجه به میزان جذب آب هیدروژل¬ها انتخاب شد. این میزان برابر 2/0 نسبت وزنی پلی اتیلن گلیکول/کیتوزان شد. در این نسبت بهینه با تغییر در میزان عامل اتصال عرضی (08/0 تا 22/0 گرم)، هیدروژل¬هایی با ا اندازه حفرات متفاوت تهیه شد. از این هیدروژل¬های با اندازه حفرات متفاوت به عنوان نانوراکتور و ماتریس تثبیت برای نانو ذرات نقره استفاده شده است. به منظور تهیه نانو ذرات نقره برش¬هایی از هیدروژل درون محلول نیترات نقره قرار داده شد و پس از آن نانو ذرات نقره درون حفره های هیدروژل از کاهش نیترات نقره توسط سدیم بورهیدارت تهیه شد. به منظور مشخصه یابی این هیدروژل شامل نانو ذرات نقره میزان جذب آب آن بررسی شد و مشاهده شد که پس از تشکیل نانو نقره میزان جذب آب به صورت چشمگیری کاهش می یابد. بررسی¬های نرخ انتقال بخار آب نشان دادند که با افزایش میزان عامل اتصال عرضی این مقدار کاهش می¬یابد. از آن جا که از سیستم هیدروژل+نانو نقره برای پانسمان جراحت و سوختگی استفاده می شود، میزان انتقال بخار آب که عامل مهمی برای یک پانسمان است و با بررسی آن مشخص شد که این نوع پانسمان برای زخم های با ترشحات متوسط مناسب است. میزان نانوذرات نقره موجود در هیدروژل با استفاده از طیف سنج پلاسمای انتشار اتمی مشخص شده و نتایج نشان دادند که هرچه میزان تورم بیشتر باشد مقدار نقره موجود در شبکه نیز بیشتر خواهد بود.همچنین با بررسی فعالیت ضد باکتری بودن آن مشخص شد که هیدروژل حاوی نقره اثر ضد باکتریایی بیشتری دارد و هاله¬ای بازدارنده اطراف آن تشکیل شده که نشان¬دهنده این است که هیدروژل مورد نظر توانایی بالایی در مهار رشد باکتری دارد. برای اندازه گیری اندازه ذرات از میکروسکوپ الکترونی عبوری استفاده شدو نتایج حاصل از محاسبات نشان داد که در مقدار کم عامل اتصال عرضی (1/0 گرم) اندازه ذرات بین 2 تا 18 نانومتر به دست امد و متوسط اندازه ذرات 8 نانومتر گزارش شد و در مقدار زیاد عامل تصال عرضی (22/0 گرم) اندازه ذرات بین 2 تا 14 نانومتر به دست آمد و متوسط اندازه ذرات 5 نانومتر گزارش شد. آزمون طیف ستج مادون قرمز تبدیل فوریه نشان داد که پس از تشکیل نانو نقره پیوندهای قوی تری تشکیل می شود.

چکیده ندارد.