چکیده دعاوی طاری از جمله امور اتفاقی می باشند که در بسیاری از دعاوی مطروحه در دادگستری حداقل با یکی از آنها مواجه می باشیم. دعاوی طاری از جمله مباحث بسیار مهم قانون آیین دادرسی مدنی ایران می باشند زیرا معمولاً تصمیم گیری نسبت به دعوای اصلی منوط به روشن شدن نتیجه آنها می باشد. حدوث دعاوی طاری در اثنای رسیدگی به دعاوی دیگر سبب ایجاد پیچیدگی در فرایند دادرسی و بروز مسائل و موارد حقوقی ای می گردد که عدم توجه به آنها غیرممکن است. با طرح اینگونه دعاوی مسائل و موضوعاتی از قبیل شرایط و نحوه طرح دعاوی طاری توسط اصحاب دعوا، نحوه و چگونگی رسیدگی و تصمیم گیری محاکم در رابطه با این دعاوی، آثار طرح این دعاوی، حقوق و تکالیف طرفین دعاوی طاری و اصلی و مواردی از این قبیل نیز مطرح می گردند که عدم توجه به آنها و عدم تحلیل و تبیین صحیح آنها ممکن است در مواردی سبب گردد که دستگاههای قضایی در موضوعی واحد رویه های متفاوتی اتخاذ نمایند و در نتیجه از یک طرف دستگاه قضایی از رسالت اصلی خود که همان احقاق حق و اجرای عدالت می باشد دور بماند و از سوی دیگر موجبات سلب اعتماد افراد جامعه از این دستگاه فراهم گردد. دعاوی طاری با چنین اهمیتی متاسفانه آنچنان که شایسته بوده مورد توجه قانونگذار، حقوقدانان و ارباب عمل یعنی وکلای دادگستری قرار نگرفته اند. موید این امر نیز اختصاص تنها تعداد معدودی از مواد قانون آیین دادرسی مدنی به اینگونه دعاوی توسط قانونگذار و تکرار مکررات توسط حقوقدانان و اساتید در کتب و آثار ایشان و وجود اختلاف در میان حقوقدانان و رویه قضایی در رابطه با برخی مسایل حقوقی مربوط به این دعاوی است. دعاوی طاری به علت اینکه پیش از این تحقیق هیچگاه بنحو مجزا مورد مداقه قرار نگرفته اند پر از نکاتی می باشند که یا توجه کافی به آنها نشده یا اینکه در مورد آنها اختلافاتی میان حقوقدانان وجود دارد. این تحقیق به نکات مزبور پرداخته است و در آن سعی در روشن نمودن زوایای تاریک دعاوی طاری از طریق معرفی و شناسایی ارکان آن دعاوی و ارائه پاسخهای مناسب و شایسته برای مسائل حقوقی پاسخ داده نشده گردیده است. کلید واژه ها:دعوای طاری، آیین دادرسی مدنی، دعوای متقابل، دعوای اضافی، دعوای ورود ثالث، دعوای جلب ثالث، دعوای اعتراض ثالث طاری، دعوای اعاده دادرسی طاری.