مدیریت اعتماد رویکردی موثر جهت اداره کردن تبادلات نودها در شبکه های توزیعی موردی سیار است. فقدان یک مدیریت متمرکز، محدودیت های جدی منابع و پویایی های شبکه، مدیریت اعتماد را در این شبکه ها به امری چالش بر انگیز تبدیل کرده است. یک چارچوب مدیریت اعتماد عمدتا توسط حملاتی که به منظور منحرف کردن محاسبات اعتماد انجام می شود، تهدید می گردد. این حملات فعالیت های شبکه که مبتنی بر اعتماد صورت می پذیرد را گمراه می کنند و با نام حملات تحریف اعتماد شناخته می شوند. هدف از این پایان نامه ارائه یک چارچوب مدیریت اعتماد خود مختار برای شبکه های خود سازمانی سیار است که نسبت به حملات تحریف اعتماد مقاوم باشد و دانش دقیقی از قابل اعتماد بودن سایر نود ها، با تحمیل کردن کمترین میزان سربار و کمترین میزان مصرف انرژی فراهم کند. به منظور دستیابی به این هدف، در ابتدا یک طبقه بندی جامع از حملات تحریف اعتمادی که شناسایی شد، ارائه داده ایم. به علاوه مدل otms را ارائه دادیم که یک چارچوب بهینه مدیریت اعتماد برای شبکه های خود سازمانی بی سیم است و روش جدیدی برای مشاهدات محلی که اطلاعات دقیق تری را جمع آوری می کند، به کار گرفته است. پس از آن otms را بهبود داده و یک چارچوب مدیریت اعتماد خود مختار سبز با نام gtms ارائه داده ایم. gtms دو مشخصه جدید را معرفی می کند. اول اینکه به منظور مقابله با حملات تحریف اعتماد، روش جدیدی برای محاسبه سطح اعتماد به کار می گیرد. مورد دوم این که امکاناتی جهت خودتطبیقی چارچوب به منظور سازگاری پویا با شرایط شبکه ارائه می دهد تا بتوان در مصرف انرژی نودهای شبکه صرفه جویی کرد. به منظور نشان دادن کارایی عملکردی چارچوب های پیشنهادی، otms و gtms را به کمک شبیه ساز شبکه ns-2 پیاده سازی کرده و شبیه سازی های متعددی انجام دادیم. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد که چارچوب های پیشنهادی ما عملکرد بهتری نسبت به مدل های موجود از نظر معیار های کارایی شبکه و کیفیت دانش دارد. در نهایت ما یک دسته بندی جامع از معیار های اصلی که می توان برای ارزیابی و مقایسه چارچوب های مدیریت اعتماد استفاده کرد ارائه داده ایم.