چکیده در بسیاری از جوامع در عصر ما، به علت پیشرفتهای تکنولوژیکی بر اوقات فراغت افراد افزوده شده و از ساعات کاری کاسته شده است که این پیشرفت روزافزون در فن آوری موجب بروز تغییرات زیادی در سبک زندگی افراد گردیده و باعث شده اوقات فراغت بخش مهمی از زندگی افراد را تشکیل دهد. دراین خصوص یکی از پیشنهادات اصولی و تعیین کننده به گواه تحقیقات انجام فعالیت های ورزشی است. در همین راستا پژوهش حاضر با عنوان بررسی نحوه گذران اوقات فراغت دانشجویان ایرانی و غیر ایرانی حوزه های علمیه استان قم (با تأکید بر فعالیت های ورزشی) انجام گرفت. جامعه آماری تحقیق، دانشجویان و طلاب دختر و پسر حوزه های علمیه استان قم به تعداد 8356 نفر بود که از جامعه الزهرا، دانشگاه ادیان و مذاهب و جامعه المصطفی به شکل تصادفی انتخاب شدند. نمونه آماری تحقیق تعداد 400 نفر بودند که با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع توصیفی یود. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی محقق ساخته (86/0 =?) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های توصیفی، از قبیل فراوانی، درصد فراوانی و نمودارها استفاده شد. پردازش های آماری لازم روی نمره ها با استفاده از برنامه نرم افزاری spss با ورژن 15 انجام گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که بیشترین مدت زمان اوقات فراغت دانشجویان (طلاب) 3 تا 4 ساعت بوده است. زمان اوقات فراغت دانشجویان بیشتر در شب ها بوده است. بیشترین فعالیت فراغتی دانشجویان ایرانی مطالعه غیر درسی و دانشجویان غیر ایرانی تماشای تلویزیون بوده است. ورزش کردن در اولویت آخر دانشجویان بوده است. دانشجویان علت اصلی ورزش نکردن را مشغله زیاد، نداشتن وقت کافی و غیره ذکر کرده اند. علی رغم اهمیت ورزش در اسلام یافته های این تحقیق حاکی از آن بود که در حوزه های علمیه توجه کافی به امر تربیت بدنی نداشته اند و برنامه های منظمی را در این امر مبذول نکرده اند. ورزش و تربیت بدنی در حوزه های علمیه استان قم از جایگاه مطلوبی برخوردار نیست. واژه های کلیدی اوقات فراغت، ورزش، دانشجویان، حوزه های علمیه.

جهت بهبود عملکرد و انسجام تیم و گروه عوامل متعددی دخیل هستند. ازجمله موارد مهم رفتار رهبران در نفوذ بر زیر مجموعه می¬باشد و هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه علی بین رفتار رهبری و میزان انسجام گروهی در ورزشکاران نوجوان بود. این پژوهش از نوع تحقیقات علی بود که به صورت میدانی اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ورزشکاران نوجوان پسر استان قم که درسال تحصیلی 92 - 91 در حال تحصیل به تعداد 5000 نفر بود. ونمونه آماری این تحقیق را تعداد 250 نفر از ورزشکاران تشکیل میداد. ابزار اندازه¬گیری این پژوهش پرسشنامه محیط گروهی در ورزش کارون، ویدمایر و براولی و پرسشنامه مقیاس رهبری در ورزش چلادورای بود. داده¬ها با استفاده از شاخصه¬های آمار توصیفی خلاصه و توصیف می¬شوند و از معادله ساختاری sme برای آزمون مدل ارتباط علّی و برای تجزیه و تحلیل داده¬ها از نرم افزار لیزرل با سطح اطمینان 05/0 استفاده شد. فرضیه¬های پنجگانه تحقیق نشان داد که ارتباط علی بین، رفتار دمکراتیک، رفتار بازخورد مثبت، رفتار آموزش و تمرین و رفتار حمایت اجتماعی و میزان انسجام گروهی در ورزشکاران نوجوان وجود دارد. با توجه به یافته¬های تحقیق می-توان با احتمال 95 درصد ادعا کرد که رفتار رهبری با انسجام گروهی در ورزشکاران نوجوان رابطه معنی داری دارد.