نام پژوهشگر: مریم امامی

مقایسه روش های ارزیابی وضعیت تغذیه آهن در باغات هلوی استان گلستان
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان - دانشکده کشاورزی گنبد 1389
  مریم امامی   اسماعیل دردی پور

آهن یک عنصر کم مصرف ضروری برای گیاهان است. کلروز آهن یک مشکل مهم درختان هلو در خاک های آهکی که بیش از 60 درصد خاک های ایران را شامل می شود، می باشد. هدف از تحقیق، تعیین حد بحرانی آهن در خاک، حد کفایت آهن در برگ هلو، مقایسه روش های مختلف عصاره گیری آهن و انتخاب بهترین عصاره گیر برای تعیین وضعیت تغذیه آهن بود. به این منظور نمونه های مرکب خاک از دو عمق 30-0 و 60-30 سانتی متر باغات هلو در سطح استان برداشته شد. آزمایشی به صورت طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک های کامل تصادفی انجام شد. فاکتوراصلی خاک 24 باغ و فاکتور فرعی تیمار های آهن شامل (fe0zn0,fe0zn1,fe1zn1) از منبع سکوسترین آهن 138(6?) در مقادیر 0 و 10 کیلوگرم در هکتار به صورت نواری در سایه انداز درخت زیر خاک در چهارتکرار بود. مقادیر آهن خاکها با چهار عصاره گیر dtpa، ab-dtpa، هیدروکسیل آمین هیدروکلراید و مهلیخ1 استخراج و با دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شدند. نتایج مقایسات میانگین، بیانگر تأثیر مثبت و معنی دار مصرف سکوسترین آهن بر غلظت آهن در گیاه بود. حد بحرانی آهن بر اساس روش کیت نلسون تصویری و با استفاده از عصاره گیر dtpa برای غلظت نسبی آهن کل، آهن فعال و شاخص کلروفیل متری به ترتیب 6، 5/6 و 5/5 میلی گرم بر کیلوگرم، با روش ab-dtpa به ترتیب 13، 14و13 میلی گرم بر کیلوگرم و با روش هیدروکسیل آمین هیدروکلراید به ترتیب50، 55 و 60 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. ab-dtpa به عنوان بهترین عصاره گیر انتخاب شد. زیرا بیشترین همبستگی را با شاخص کلروفیل متری داشت (**67/0 r = ). حد کفایت آهن در برگ هلو با روش بازرسی چشمی، برای غلظت آهن کل وغلظت آهن فعال به ترتیب 100 و30 میلی گرم بر کیلوگرم به دست آمد. حد کفایت آهن برای شاخص کلروفیل متری 30 به دست آمد. کلمات کلیدی: آهن، هلو، عصاره گیرها، حد بحرانی، حد کفایت

ارزیابی عملکرد علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی با توجه به مقالات منتشر شده در پایگاه web of scienceاز سال 2000 تا 2010 بر اساس معیارهای علم سنجی
پایان نامه دانشگاه تربیت معلم - تهران - دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی 1391
  مریم امامی   نصرت ریاحی نیا

هدف اصلی این پژوهش، ارزیابی عملکرد علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی با توجه به مقالات منتشر شده در پایگاه web of science از سال 2000 تا 2010 بر اساس معیاهای علم-سنجی است. در این پژوهش از روش علم سنجی که یکی از روش های کمّی است، استفاده شده است. داده های مورد نیاز این پژوهش از پایگاه web of science استخراج شد. ابتدا سیاهه ای از اعضای هیئت علمی دانشکده ها و مشخصات فردی و دانشگاهی آنان تهیه شد از جمله گونه های مختلف نگارش اسم آنان به زبان انگلیسی. سپس به منظور خاص کردن اطلاعات موجود در پایگاه وب آو ساینس مقالات اعضای هیئت علمی دانشگاه با عنوان kharazmi university ,kharazmy university در این پایگاه جستجو شد که در مجموع 1699مقاله یافت شد. جامعه آماری مورد نظر تمامی اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی است که شامل303 عضو هیئت علمی است. نتایج به دست آمده نشان داد که بیشتر اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی دارای مرتبه علمی استادیاری هستند. دانشکده ادبیات و علوم انسانی دارای بیشترین اعضای هیئت علمی است. بیشترین میزان تولیدات علمی و استنادات دریافتی به اعضای هیئت علمی دانشکده شیمی اختصاص دارد. بین تولیدات علمی اعضای هیئت علمی و رتبه علمی آنان و همچنین بین تولیدات علمی اعضای هیئت علمی و استنادات دریافتی شان رابطه مثبت متوسطی وجود دارد. همچنین بالاترین میانگین شاخص هرش به دانشکده تربیت بدنی اختصاص دارد. در کل نتایج نشان داد روند رشد تولید مدارک علمی اعضای هیئت علمی دانشگاه خوارزمی در سال های 2003 و 2009 سیر نزولی داشته است اما در سال های دیگر میزان افزایش تولیدات علمی دانشگاه خوارزمی، فرآیند نسبتا" یکنواختی داشته است.

بررسی اثرات بارورکننده های فیتوپلانکتونی بر رشد و بقاء لار و میگوی سفید هندی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان 1377
  مریم امامی   کریم کمالی

در این پروژه دو هدف عمده مدنظر قرار گرفت ، ابتدا اثرات بارورکننده های شیمیایی بر رشد و بقاء لارو میگوی سفید هندی از مرحله ناپلیوس تا پست لارو پنج و سپس تاثیر حضور فیتوپلانکتون بر رشد و بقا از مرحله پست لارو و پنج تا پست لارو هفده مورد بررسی قرار گرفت . برای بدست آوردن نتایج مرحله اول، میزان وجود مواد شیمیایی از قبیل نیترات ، نیتریت و آمونیاک در آکواریومها اندازه گیری گشت ، طول کل و طول کاراپس نیز اندازه گیری شد و تعیین درصد بقا نیز در مرحله pl5 انجام گرفت . نتایج حاصله طبق روش آماری پلی ولیو مورد ارزیابی قرار گرفت که نشاندهنده این مطلب بود که حضور این مواد سبب کاهش رشد و درصد بقا در پایان دوره می گردد و در نتیجه لاروهایی با سایز کوچکتر و ضعیفتر خواهیم داشت . برای دستیابی به نتایج مرحله دوم، به آکواریومهای تیمار، فیتوپلانکتون داده شد ولی آکواریومهای شاهد فاقد فیتوپلانکتون بودند. در این مرحله نیز طول کل و طول کاراپاس پی ولیو مورد بررسی قرار گرفت که نشاندهنده این مطلب بود که حضور فیتوپلانکتون سبب رشد بیشتر و درصد بقا بالاتر خواهد شد.