هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین نااطمینانی اقتصاد کلان و اندازه دولت در کشورهای منتخب در حال توسعه می باشد. نوسانات نرخ ارز، نرخ تورم و نرخ رشد، به عنوان شاخص های نا اطمینانی در اقتصاد کلان و نسبت مخارج دولت به تولید ناخالص داخلی به عنوان اندازه دولت در نظر گرفته شده است. با توجه به اینکه نااطمینانی دراقتصاد کلان سبب بوجود آمدن فضایی نامطمئن در بازار می شود، دولت برای ایجادثبات اقتصادی از طریق سیاست های پولی یا مالی متحمل هزینه هایی می شود که سبب بیشتر شدن مخارج دولت ودر نتیجه بزرگ تر شدن اندازه دولت می شود. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از الگوی داده های تابلویی درسال های 1980-2009 و استفاده ازالگوی خود رگرسیونی واریانس نا همسانی شرطی تعمیم یافته (garch) برای اندازه گیری نااطمینانی، اثر نااطمینانی در اقتصاد کلان براندازه دولت بررسی شود. نتایج برآورد الگو ها، نشان می دهد که افزایش نااطمینانی در اقتصاد کلان سبب افزایش شدید مخارج دولت شده به گونه ای که اندازه دولت را نیز در کشورهای مورد نظر بزرگتر نموده است.