ویروس زردی غربی چغندرقند (beet western yellows virus-bwyv) عضو تیپ جنس polerovirus از خانواده luteoviridae می باشد که به عنوان یکی از مهم ترین ویروس های آلوده کننده چغندرقند شناخته شده است. به منظور بررسی و تعیین پراکنش ویروس زردی غربی چغندرقند (bwyv) طی تابستان و پاییز 1390-1389 تعداد 1145 نمونه از مزارع چغندرقند استان خراسان رضوی جمع آوری شد. نمونه برداری به دو صورت جمع آوری گیاهان دارای علائم زردی، ضخیم و شکننده شدن برگ ها، کوتولگی برگ ها و سیاه شدن برگ ها، چروکیدگی و لکه های نکروتیک برگ ها و همچنین به روش تصادفی جهت تعیین پراکنش انجام شد. برای شناسایی اولیه و تعیین پراکنــــش از روش های ســــرولوژیک tas-elisa و das-elisa استفاده شد که تعداد 200 نمونه آلوده تشخیص داده شد. بطور کلی متوسط میزان پراکنش این ویروس در استان خراسان رضوی برابر 56/17% بود. بیشترین درصد آلودگی در شهرستان چنـــاران با 33/23% و کمترین میزان در شهرستان قوچان با 9/10% مشاهده شد. جهت شناسایی نهایی در جدایه های ایرانی شناسایی شده در این تحقیق، ژن سوم با اندازه ی تقریبی 609 جفــت باز در آزمـــون rt-pcr تکثیر و از میان نمونه های آلوده هفت جدایه جهت تعیین توالی نوکلئوتیدی انتخاب شدند. ترادف های توالی یابی شده در پایگاه اطلاعاتی ncbi ثبـــت شده، با سایر ترادف های جهانی مقایسه شدند. نتایــــــــــــــج همولوژی با استفاده از نـــــــــرم افزارdnaman version 7 مورد بررسی قرار گرفـــــــت که نتـــــایج حاصله نشاندهنده بیشترین شباهت آنها با ایزولــــه ها ی چینــــی (hm804471 ,hm804472) بود. این شباهت در سطح نوکلئوتیدی 5/99% و در سطح آمینواسیدی 3/99% بود. همچنین نتایج به دست آمده از آنالیز فیلوژنتیکی ژن orfiii با استفاده از نرم افزار 2/5mega و بکارگیری روش neighbor joining بیشترین درصد تشابه را با استرین های چینی تأیید نمود. همچنین توالی یابی این ژن استراتژی بیان ژن readthrough را ثابت کرد. هم ردیف سازی توالی آمینواســـــیدی orfiv جدایه های ایرانی با سایر جدایه های موجود در بانک ژن، قابلیت انتقال تمامی جدایه های ایرانی را توسط شته ناقل تأیید کرد.