در بخش اول پایان نامه رفتار الکتروشیمیایی آتنولول (at) در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با زئولیت موردنیت (mor-mcpe) بررسی شد. الکترود تهیه شده فعالیت الکتروکاتالیزوری مناسبی به آتنولول نشان داد و باعث بهبود حساسیت (جریان آندی) شد. مکانیسم اکسیداسیون آتنولول در سطح mor-mcpe حاوی مقادیر متفاوت موردنیت به کمک ولتامتری چرخه ای (cv) و ولتامتری پالسی تفاضلی (dpv) بررسی گردید. مقدار ph بهینه برابر 0/5 با بافر استات تهیه شد. پاسخ ولتامتری خطی برای آتنولول در گستره ی غلظت 4/0 تا mol/lµ 80 با شیب mol/lµa/µ 676/0 بدست آمد.lod و loq به ترتیب mol/lµ 1/0 (g/lµ 6/26) و mol/lµ 35/0 (g/lµ 1/93) بدست آمد. نتایج مشاهده شده برای آتنولول در فرآورده های دارویی (قرص) در توافق خوبی در مقایسه با روش مرجع بود. در نتیجه در این بخش مشخص شد که الکترود اصلاح شده با موردنیت می تواند برای اندازه گیری گزینش پذیر آتنولول مناسب باشد. در بخش دوم این پایان نامه روش های cv، dpv و rde (ولتامتری صفحه ی چرخان) برای بررسی رفتار الکتروشیمیایی تیوبنکارب (tb) در الکترود خمیر کربن اصلاح شده با رنگ آزو 2-(4-((4–اتوکسی فنیل) دی آزنیل) فنیل آمینو) اتانول (edpe)، edpe/mcpe، بکار برده شد. الکترود اصلاح شده فعالیت الکتروکاتالیزوری خوبی نسبت به تیوبنکارب از خود نشان داد بطوری که جریان بطور قابل ملاحظه ای نسبت به زمانی که الکترود کربن شیشه ای استفاده شده بود، افزایش یافت. پارامتر های سینتیکی نظیر ks و ? به ترتیب s-1 6/14 و 48/0 بدست آمد. بهترین پیک کاتدی در بافر استات 1/0 مولار با 0/3ph = مشاهده شد. پاسخ dpv الکترود اصلاح شده به غلظت تیوبنکارب در گستره ی 96/0 تا g/lµ 106 خطی بود. lod برابر g/lµ 025/0 بدست آمد. دقت روش با انجام 8 اندازه گیری تکراری در غلظت g/lµ 25 تیوبنکارب محاسبه شد که rsd برابر9/2? بدست آمد. در بخش سوم این پایان نامه از روش های cv و dpv برای بررسی رفتار الکتروشیمیایی دیازینون در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده با کمپلکس کبالت(ii) تریس (اتیلن دی آمین) یدید (co(en)3i2) استفاده شد. کمپلکس کبالت پیک آندی درmv 620 نسبت به الکترود مرجع ag/agcl در الکترولیت پشتیبان kno3 با غلظت mol/l 1/0 در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده از خود نشان داد. در حضور دیازینون شدت این پیک آندی با افزایش غلظت دیازینون افزایش یافت. تحت شرایط بهینه منحنی کالیبراسیون خطی دیازینون در گستره ی 05/0 تا mg/l 27 با lod برابر µg/l 50/7 بدست آمد (3sb/m). کاربرد این الکترود اصلاح شده برای اندازه گیری دیازینون در نمونه های آبی متفاوت بررسی شد. این الکترود دقت بسیار مناسب (04/0? ? rsd) و پاسخ ولتامتری بسیار پایدار به دیازینون نشان داد. در بخش چهارم این پایان نامه نیز از روش هایcv، dpv و rde برای بررسی رفتار الکتروشیمیایی اکسادیارژیل در الکترود خمیر نانولوله کربنی اصلاح شده با رنگ آزو 2-(4-((4-استیل فنیل) دی آزنیل) فنیل آمینو) اتانول (adpe) استفاده شد. الکترود اصلاح شده فعالیت الکتروکاتالیزوری مناسبی نسبت به اکسادیارژیل از خود نشان داد. جریان قابل ملاحظه ای بعد از اصلاح سازی سطح نسبت به الکترود کربن شیشه ای مشاهده شد. مقادیر ks و ? به ترتیب s-1 16/1 و 41/0 بدست آمد. پاسخ ولتامتری الکترود خمیر نانولوله کربنی به اکسادیارژیل در گستره ی µg/l00/8 تا mg/l 43/1 بدست آمد و lod نیز ?g/l 78/0 محاسبه شد.