هدف از انجام این پژوهش، مطالعه آزمایشگاهی تزریق گاز متان بر روی بازیافت مایعات گازی ساکن بجای مانده در مغزه های مخزن سرخون در اثر فرآیند تخلیه طبیعی می باشد. مخزن سرخون دارای فشار اولیه mpa2/36 و نقطه شبنم mpa4/34 است. به همین منظور یک دستگاه آزمایشگاهی سیلاب زنی با قابلیت کارکرد در فشار و دمای بالا ساخته شد تا بتوان آزمایشها را برروی سیال واقعی تحت شرایط فازی یکسان با شرایط مخزن سرخون انجام داد. این پژوهش شامل سه قسمت اصلی است: (1) دستیابی به سیال اولیه مخزن به کمک نمونه های سرچاهی، با یک روش بازترکیب جدید. (2) فرآیند تخلیه طبیعی از فشار اولیه مخزن تا فشار کنونی مخزن سرخون ( mpa2/19). (3) نگهداری فشار در فشار کنونی مخزن به کمک تزریق گاز متان. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که در پنج مرحله افت فشار در فرآیند تخلیه طبیعی از فشار اولیه تا فشار کنونی مخزن سرخون تنها %34 درصد از مایعات گازی بازیافت می گردند، اما با تزریق 5/2 برابر حجم فضای متخلخل گاز متان، می توان به بازیافت % 82 از مایعات گازی دست یافت.

این آزمایش به منظور بررسی تاثیر اسید جیبرلیک، اسید سالیسیلیک و اسید هیومیک (در غلظت های 0، 10، 100، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر) بر شاخص های رشدی و میزان متابولیت ثانویه گل پروانش در قالب طرح کاملا تصادفی با 10 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس داده ها نشان دهنده آن است که تیمارهای مختلف تاثیر قابل توجهی بر ارتفاع، تعداد برگ، کلروفیل، هدایت روزنه ای، تعداد گل، تعداد ساقه جانبی، طول ساقه جانبی، وزن تر کل، برگ و ریشه و وزن خشک برگ و ریشه و همچنین میزان فنول داشت اما بر روی سطح برگ، قطر ساقه اصلی، قطر ساقه جانبی و قطر گل تاثیر معنی داری نداشت. نتایج حاصل از مقایسه میانگین داده ها نشان داد که بین تیمارهای مختلف، تیمار 100میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک و تیمار شاهد به ترتیب بیشترین و کمترین ارتفاع و تعداد برگ را نشان دادند. اگرچه، تیمار گیاهان با 500 میلی گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک بیشترین میزان کلروفیل را در مقایسه با تیمار شاهد و سایر تیمارها نشان داد. تیمار 10 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک و شاهد و 10 میلی گرم بر لیتر اسید هیومیک به ترتیب بیشترین میزان هدایت روزنه ای را داشت. بیشترین تعداد گل در شمارش اول مربوط به تیمار 500 میلی گرم در لیتر اسید هیومیک و در دومین اندازه گیری مربوط به تیمار 100 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک بود. همچنین گیاهان شاهد کمترین تعداد گل را داشتند. تیمار گیاهان با اسید جیبرلیک 100 میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد، بیشترین و کمترین تعداد و طول ساقه جانبی و وزن تر کل را داشت. علاوه بر این بیشترین و کمترین وزن تر و خشک برگ به ترتیب مربوط به تیمار 100 میلی گرم بر لیتر اسید جیبرلیک و تیمار شاهد بود. تیمار گیاهان با اسید جیبرلیک 10 میلی گرم بر لیتر و تیمار شاهد به ترتیب بیشترین و کمترین وزن تر و خشک ریشه را داشتند. بیشترین و کمترین میزان فنول به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار 1000 میلی گرم بر لیتر اسید سالیسیلیک مشاهده شد.