این تحقیق که با عنوان «بررسی سه کاریکاتوریست مطرح قبل از انقلاب اسلامی ایران» مشخص گردید بر آن است که تصویرها، کاریکاتورها و ویژگی های قدیمی ترین و کهن ترین کاریکاتوریست های ایران که تصویرساز نیز بودند مورد بررسی قرار دهد. بر این اساس نخست به تاریخچه ی کاریکاتور در ایران و نحوه ی ظهور آن در طول 100 سال مورد بحث قرار خواهد گرفت. کاریکاتوریست هایی که در این تحقیق، بنده مورد بررسی قرار دادم به ترتیب آقایان «کامبیز درم بخش، غلامعلی لطیفی و محمدرفیع ضیایی» می باشند که سهم عمده ای در پیشرفت و هنر و فرهنگ نقاشی ایران مخصوصاً کاریکاتور ـ تصویرسازی و نقاشی کتاب کودک دارند. این عزیزان استاد مسلم کاریکاتور ایران هستند که هر سه آنها در حال حاضر در قید حیات می باشند، بنده به سهم خود از قدرت قلم گیری، طراحی و نقاشی هر سه استاد ارجمند رضایت عالی کسب نموده و به طور کل ویژگی های منحصربه فرد نقاشی، رنگ آمیزی، موضوعات و سوابق این عزیزان را مورد تجزیه و تحلیل قرار خواهم داد و با توصیف اجمالی آنان را با عصر نوین کاریکاتور مقایسه خواهم کرد و توصیف و اشاراتی نیز به ظهور کاریکاتور های مطبوعاتی و نمایشگاهی و شباهت ها و تفاوت های آنان در عصر قبل انقلاب نیز خواهم داشت.کاریکاتور خود از واژه ایتالیایی کاریکاه گرفته شده و به معنای نمایش اغرق آمیز و طنز تصویری است.خود طنز نوعی شوخی با بیان گزنده می باشد.کاریکاتورست نیز فردی است که بشکل مضحک و اغراق امیز و ساده بصورت تصویری با برخی مسائل شوخی می کند. بنده کتاب های تصویرسازی و چاپ شده ی سه کاریکاتوریست مطرح قبل از انقلاب را نیز تهیه کردم و با عنایت خدا، رساله پژوه ای خود را به پایان می رسانم.