نور بعنوان یکی از مهمترین فاکتورهای محیطی موثر در تنظیم فعالیتهای تولید مثلی اثر خود را بر دام می گذارد. دستگاهی که این اثر را دریافت میکند این اجزاء را دارا می باشد. 1 - گیرنده نوری جهت تشخیص نور که شبکیه چشم سالم میباشد. 2 - یک مسیر عصبی از این گیرنده تا سیستم عصبی مرکزی و آندوکرینی که بتواند این پیام را رسانده و دستگاهی که قادر باشد روزهای بلند را از کوتاه مشخص سازد. این مسیر از عصب بینایی شبکیه چشم شروع گشته و تا کیاسیمای بینایی می رسد. سپس توسط مسیر عصبی یک سیناپس از کیاسمای بینایی جداگشته و به هسته فوق کیاسمائی (scn) می رسد. این مرکز علاوه بر انتقال پیام عصبی دارای سیستم های زمان دهی بخصوص می باشد که فعالیت را می تواند کنترل کند و بعنوان یک دستگاه درونی حتی زمانی که نور قطع شود فعالیت ها را ادامه می دهد خودکاراست و نقش همان ساعتی را دارد که فعالیت حیوان را با تغییرات نوری تغییر میدهد. سپس این مسیر عصبی به سوی هسته پاراوانتریکول (pvn) ادامه یافته و سپس با یک اتصال تک سیناپسی دیگر از مغز به لایه سلولی internedio lateral نخاع میرسد. این عصب درآنجا با اجسام سلولی پیش عقده ای که سبب تعصیب گانگلیونهای فوقانی گردن scg رشته زنجیره ای سمپاتیک می شوند ارتباط برقرار میکند و سلولهای عصبی مجددا" ازطریق اعصاب کاروتید کوچک و conarii به سوی مغز بازگشته از ناحیه سطحی هیپوتالاموس گذشته و به غده پینه آل می رسد. درداخل غده پیام عصبی رسیده ازنخاع: توسط نورآدرنالین ازطریق گیرنده های b1,2 , a 1,2 دریافت شده وازطریق اثرcgmp وcamp بیوسنتز ملاتونین از تریپتوفان طی مسیری که مشخص شد انجام می پذیرد.