ابتدا آشکار سازی پدیده تغییر اقلیم در منطقه توسط آزمون روند من- کندال ارزیابی شد. سپس با استفاده از داده های خروجی مدل گردش عمومی اقیانوسی- جوی، تحت سناریوی a2، تغییرات پارامترهای اقلیمی دما و بارندگی در دوره های زمانی 2011-2039، 2040-2069 و 2070-2099 شبیه سازی شد. داده های خروجی مدل گردش عمومی که دارای وضوح مکانی پایینی است، در سطح منطقه به روش آماری کوچک مقیاس سازی شد. تبخیر- تعرق با استفاده از روش فائو- پنمن- مانتیث دمایی محاسبه شد. نتایج حاصل از آزمون های روند نشان داد که روند بارندگی در سطح 95 درصد در ایستگاه زنجان معنی دار بود اما در ایستگاه خرمدره و خدابنده در هیچ یک از فصول سال تغییر معنا داری نداشت. در حالی که دمای هر سه ایستگاه در فصل بهار و تابستان دارای روند افزایشی است. در دوره های آتی نیز بارندگی ها در فصل های مختلف دارای تغییرات نسب به دوره پایه بوده و دما نیز تا سال 2100 افزایش یافت