امروزه نانوذرات مغناطیسی یکی از مهم ترین حامل های دارویی در کاربردهای هم زمان دارورسانی و تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته است. در این پژوهش نانوذرات مغناطیسی آهن اکسید به روش هم رسوبی سنتز شد و سپس توسط گروه کربوکسیل به عنوان اتصال دهنده برای پوشش دهی به کمک شیشه ی زیست فعال عامل دار شد. در آخر نانوساختار سنتز شده توسط پلیمر پرشاخه ی پلی گلیسرول به کمک روش پلیمری شدن حلقه ی کشا عامل دار گردید. حامل سنتز شده توسط روش هایdls، ft-ir، tga، xrd، chns و آنالیز الکتروشیمی مشخصه یابی شد. آزمون dls انجام شده بر روی ذرات اندازه ی قطر هیدرودینامیکی را 115 و 96 نانومتر به ترتیب برای نانوذرات بدون پوشش و حامل دارویی نشان داد. اتصال گروه عاملی کربوکسیل، شیشه ی زیست فعال و پلیمر به کمک طیف سنجی تبدیل فوریه اثبات شد. همچنین تشکیل فاز fe3o4 توسط الگوی پراش پرتوی ایکس ارزیابی گردید. آزمون های زیستی شامل آزمون سمیت، نفوذ سلولی و همچنین تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته بر روی رده ی سلولی ht29 از سرطان کولون انجام شد. بر اساس آزمون mts نانوساختار سنتز شده سمیتی برای این رده ی سلولی نشان نداد. همچنین بر اساس نتایج حاصل از آزمون icp-mass غلظت نانوذرات آهن درون هر سلول طی 7 روز از مقدار 4/1 به 184/2 پیکوگرم افزایش یافت. به دلیل خواص سوپرپارامغناطیس نانوذرات آهن اکسید، حامل دارویی جهت تصویربرداری ارزیابی شد. نتایج بهبود وضوح تصویر ناشی از زمان آسایش t2 را نشان داد. نانوحامل دارویی در آخر به کمک دو داروی آب گریز و گیاهی کورکومین و نارینجنین بارگذاری گردید. بهره ی حاصل از بارگذاری دارو به کمک اسپکتوفوتومتری اندازه گیری شد. همچنین رهایش دارو در شرایط نرمال زیستی ارزیابی گردید.