مقصود اصلی این پروژه، معرفی روشهای کمی برای رسیدن به سطح خوداتکائی و تسلط بر بازار طراحی صنعت نفت می باشد. برنامه ریزی بر مبنای اصول انتقال تکنولوژی صورت گرفته است که درکتاب اطلس تکنولوژی توسط یونیدو تشریح گشته است . برای تشخیص مراکز هزینه درانتقال تکنولوژی نفت چهار ناحیه تشخیص داده شده است که عبارتند از : حوزه صنعت نفت ، حوزه ملی، حوزه کشورهای جنوب و حوزه کشورهای پیشرفته. این تفکیک براساس آنالیز خوشه ای و بااستفاده از تئوری اطلاعات و مجموعه های مشکل (فازی) صورت گرفته است . بخش استراتژیک برنامه با تجزیه و تحلیل اطلاعاتی چون اقتصاد ملی، ساختار بازار انرژی، نحوه تکامل تکنولوژی نفت و منابع انسانی، اطلاعاتی در مورد پتانسیل حوزه های انتقال تکنولوژی و نیز بودجه اختصاص یافته برای دوره های برنامه ریزی را بدست می دهد. بخش تکنولوژیک برنامه با دریافت اطلاعاتی در زمینه اندازه گیری سطوح و اجزاء تکنولوژی قادر به محاسبه زمان و هزینه لازم برای واحد انتقال تکنولوژی و نیز اندازه گیری روابط ریاضی بین سطوح تکنولوژی خواهد بود. تلفیق این دو بخش ، برنامه اصلی را کامل کرده و منجر به ایجاد یک مدل ریاضی برای یافتن بودجه های اختصاصی در هردوره و برای هر حوزه انتقال می گردد. بطوریکه انتقال تکنولوژی حداکثر مقدار را داشته باشد. با تفکیک بیشتر بودجه ها به چهار جزء تکنولوژی یعنی ابزار، قابلیتهای انسانی، اطلاعات و مدیریت در هر حوزه وهر دوره برنامه ریزی به زمانبندی دقیقتری در انتقال تکنولوژی نفت رسیده ایم.