پس از بیان ویژگیهای و استعدادهای طبیعی دشت مشهد بویژه دهستان چناران و همچنین پاره ای از مشکلات و نیازهای اساسی این منطقه اکنون می توان خط مشی آینده کشاورزی منطقه را در کوتاه مدت و دراز مدت به شرح زیر پیشنهاد کرد: 1 - از افزایش سطح زیر کشت محصولاتی که نیاز فراوان به آب دارند نظیر چغندر قند پرهیز کرد. 2 - قلمرو کشت محصولاتی که تضمین خرید از طرف دولت ندارند نظیر سیب زمینی از طرف ادارهء کشاورزی مشخص و تضمینهای برای خرید این نوع محصولات مبذول گردد. 3 - اراضی که به کشت غلات نظیر گندم و جو اختصاص دارد بصورت یکپارچه در غالب تعاونیهای تولید روستائی کشت و برداشت شود این تعاونیها بعد از کمربند اول که اراضی مرکز دشت را دربر خواهد گرفت و بیشتر محصولاتی چون چغندر قند، سیب زمینی و صیفی جات کشت می شود باید ایجاد شود. 4 - در نواحی کوهستانی و در میان دره ها احداث جاده های مناسب و تقویت باغداری ضروریست . 5 - تقویت واحدهای دامپروری نیمه صنعتی (گاوداری) در بین خانواده های کم زمین روستاهای دشت شیوهء مناسبی برای ایجاد درآمد در کوتاه مدت برای آنها است . 6 - تقویت و آموزش دامداران سنتی جهت پرواربندی بره های بهاری و فروش آنها در زمستان علاوه بر افزایش درآمد دامدارها تولید گوشت نیز افزایش قابل توجه ای پیدا خواهد کرد. 7 - در دراز مدت ایجاد زمینه های اشتغال برای جمعیت روستائی در واحدهای صنعتی و خدماتی لازم و ضروری است . 8 - برنامه ریزی جهت جذب توریسم در دره های خوش آب و هوا نظیر اخلمد در دراز مدت شیوهء مناسبی برای ایجاد درآمد برای روستائیان است . 9 - ایجاد تعاونیها تولید با هدف کشت یکپارچه درمیان خرده مالکین یا خرید اراضی آنها و واگذاری آنها به تعاونیهای تولید یا تولید کنندگان بزرگ در درازمدت منطقی و اقتصادی به نظر می رسد. 10 - اصلاح شبکه های آبیاری بین مزارع برای جلوگیری از هرز آب بسیار ضروریست . 11 - وضع قوانین روشن و بدور از اعمال نفوذها در اراضی کشاورزی اطراف شهر گلبهار برای حفظ فضاهای کشاورزی از هم اکنون ضروریست . 12 - جلوگیری از گسترش بی رویه شهر گلبهار در آینده برای حفظ محیط طبیعی منطقه لازم و ضروریست .