ما بررسی کرده ایم اثر پروستاتکتومی را بر روی سطح سرمی psa در مبتلایان به bph که جهت درمان علائم انسدادی و تحریکی ناشی آدنوم پروستات به کلینیک ارولوژی مراجعه نموده اند. جامعه مورد بررسی و روش تحقیق آن: این مطالعه یک مطالعه befor and after بوده است که بر روی 65 بیمار که با علائم کلینیکی bph از تاریخ 76/2/1 تا تاریخ 76/9/25 به کلینیک اورولوژی مراجعه نموده اند. psa اولیه سرم سنجیده شده trus جهت تعیین حجم آدنوم پروستات انجام شد. و بیمار تحت پروستاتکتومی قرار گرفته است . نمونه پاتولوژی جهت رد هر نوع کانسر پروستات در نمونه خارج شده فرستاده شده چهار هفته بعد عمل، psa سرم مجددا سنجیده شده هر نوع افزایش بی رویه psa بعد عمل نسبت به قبل عمل ثبت شده است . نتایج: 65 بیمار برای مطالعه انتخاب شدند 5 نفر از بیماران به علت مقبت شدن نمونه پاتولوژی از نظر کانسروپروستات ، یک بیمار به علت افزایش بی رویه psa بعد عمل و احتمال رشد کانسرپروستات در پرید زمانی اندک post operative و بیست و چهار بیمار به علت عدم مراجعه در زمان مقرر بعد عمل جهت تعیین psa سرم بعد عمل از مطالعه حذف شده اند. از 35 بیمار باقیمانده که در مطالعه باقیمانده اند اطلاعات اولیه شامل: میانگین سنی 61 سال (48 سال-78 سال)، psa سرم اولیه 0.6 ng/ml تا 3.5 ng/ml بوده است حجم پروستات بر روش trus ما بین 54gr-23gr با میانگین 26.03gr بوده است . در سطح یرمی psa بعد از عمل در چهار هفته بعد، در 3 مورد افزایش مختصر سطح psa داشتیم (نسبت به psa قبل از عمل) در بقیه موارد سطح psa بعد عمل تفاوت معنی داری با سطوح قبل عمل نداشتند. نتیجه گیری: آدنوم پروستات باعث افزایش خیلی مختصر ولی محسوس psa سرم در محدوده 0ng/ml تا 4ng/ml میگرد که با برداشتن آدنوم بر روش پروستاتکتومی ساده و یا turp در میزان psa سرم تغییر چندانی حاصل نمی گردد که نشانگر عدم حساسیت و اختصاصیت psa در بررسی مبتلایان به bph می باشد.

سنگهای مثانه در اطفال در بعضی از کشورهای در حال توسعه یک بیماری شایع محسوب میگردد پاتوفیزیولوژی تشکیل این سنگها در اطفال متفاوت از بالغین بوده و اکثرا منبعث از علل تغذیه ای (فسفات کاهش رژیم غذایی) و یا پیامدهای وجود جسم خارجی در مثانه و یا درناژ ناکافی مثانه در اطفال مبتلا به مثانه نوروژیک میباشد در منطقه محروم استان سیستان و بلوچستان نیز که کمابیش شرایط محیطی و تغذیه ای بخصوص در حاشیه استان متاثر از عوامل مذکور می باشد. شیوع سنگهای مثانه در اطفال بسیار بالاست چنانکه اینجانب اولین عمل جراحی مستقلی را که در شروع رزیدنتی انجام دادم وزیکولیتوتومی بوده که باانسزیون سوپراپوبیک و باز کردن مثانه صورت می گیرد و در هر هفته حداقل 2-3 مورد از این نوع عمل در بیمارستان خاتم الانبیا زاهدان انجام میشود. با توجه به اینکه امروزه، میزان عمل جراحی باز در سیستم اداری در کشورهای پیشرفته به کمتر از 1 درصد تقلیل یافته و مهمترین اندیکاسیون آن ضرورت انجام یک عمل ترمیمی مثلا پیلوپلاستی در upjo که سنگ نیز در لنگچه همانطرف وجود دارد است و یا در مواردی که eswl یا pnl موفق نباشد. بهر صورت میزان عمل جراحی باز سنگ در سیستم ادراری شدیدا کاهش یافته است ولی در بچه های بدلیل مسائل آناتومیکی مجرا که وسایل ظریف را می طلبند و از طرفی eswl هم به بیهوشی عمومی احتیاج و با هر دستگاه سنگ شکن مقدور نیستند عمل لیتوتریپسی ضمن نیاز به وسایل طریف ضرورت داشتن وسایل گرانقیمت مثل ehi، لیزر، اولتراسونوگرافی یالیتوکلاست است که معمولا در مناطق محروم در دسترس نیست همیشه به این فکر بودیم که آیا نمی شود بدون شکاف سنگ مثانه را خارج کرد. و مطالعه مقاله ای تحت عنوان گزارش یک مورد خارج کردن سنگ مثانه با آسپیراسیون از طریق تروکار که موفق بوده است . در این مطالعه بر آن شدیم که با بیهوشی سطحی light ga و گذاشتن تروکار مثانه و با استفاده از سیستوسکوپی و مونیتورینگ تلویزیونی با پنس گیره دار سنگهای داخل مثانه اطفال را خرد و یا بصورت یکپارچه (intact) خارج کنیم. این مطالعه جمعا در 30 بیمار بین 1 سال تا 7 سال از آذر 75 تا آذر 77 صورت گرفت . با توجه به اینکه هدف از درمان، درمان بیماری سنگ است نه درمان تنهای سنگ . لذا ابتدا مروری بر نحوه ایجاد سنگ و درمان طبی هر سنگ به طور جداگانه پرداخته و سپس به بررسی مطالعه بیمارانمان می پردازیم بویژه سنگ ادراری در بچه ها که یکی از موارد اندیکاسیون بررسی متابولیک سنگهای ادراری است . بنابراین شناخت و بررسی زمینه ایجاد سنگ ارزش وافری دارد زیرا در طی 10 سال پس از درمان سنگ در 70 درصد مواقع پیش می آید.