بیهوشی ایجاد شرایط مناسب جهت انجام اعمال جراحی است به صورتی که جراح بیشترین راحتی را داشته باشد و بیمار کمترین خطر را متقبل شود. تعریف بیهوشی یعنی بی دردی - شلی - و خواب آلودگی و همودینامیک ثابت ، تاکنون بسیاری از داروها و روش ها را برای نیل به اهداف فوق آزمایش کرده اند تا بحال آنچه را که می خواسته اند بدست نیامده است . آخرین روش tiva (بیهوشی کامل وریدی) که بیمار از طریق داخل عروقی داروی مورد نیاز را گرفته و فقط اکسیژن همراه با یا بدون no2 استنشاق می کند. در مطالعات ما این روش را توسط یک مخدر (سوفنتانیل) یا یک بنزودیازپین سریع الاثر (میدازولام) و یک شل کننده نان دپولاریزان (پانکرونیوم) ایجاد نموده و نتایج را با روش های متداول مقایسه نمودیم. مطابق نتایج بدست آمده روش بیهوشی داخل وریدی در تمامی سنین قابل استفاده بوده بجز خانمهای حامله (سزارین) و در بیماران با مشکلات قلبی و عروقی و با توده های جمجمه ای حجیم از روش های دیگر بهتر بود. از نظر ریکاوری زمان بسیار کوتاهی بعد از قطع دارو بیمار هوشیار شده و این زمان کمتر از روش های دیگر بوده و همچنین بیمار بعد از عمل احساس راحت تری دارد و تا چندین ساعت نیز نیاز به بی دردی ندارد. از نظر کنترل فشارخون روش بالانس آنستزی بهتر از بقیه می باشد. همچنین از نظر هزینه مصرفی tiva نسبت به بقیه پرهزینه تر می باشد. میزان تهوع و استفراغ و شیورینگ نسبت به بقیه کمتر بوده و هیچ گاه دچار رژیدیتی نشده بودند. در کل این روش را در بیماران مغز و اعضاب در هر جنسی و هر عمل به راحتی و با اطمینان خاطر می توان استفاده کرد نقطه ضعف آن فقط هزینه بالای آن (نسبتا) می باشد. میزان یادآوری حوادث حین عمل در روش tiva خیلی کمتر از دو روش دیگر بوده و این بخاطر استفاده از میدازولام که هم به صورت انته گرید و هم رتروگرید باعث آنستزی می شود. اکثر بیماران زمان ورود به اتاق عمل را نیز به خاطر نداشتند. و نکته جالب دیگر هوشیاری بیماران روی تخت اتاق عمل بود که برای جراح بسیار هیجان انگیز بود روش بیهوشی استنشاقی یکی از روشهای دیگر بود که بدلیل عوارض شدید و نامطلوب قابل قیاس با tiva نمی باشد.