یکی از معیارهای رشد فعالیتهای اینترنتی تعداد کاربرها و تعداد کاربرهای فعال می باشد. تعداد برنامه های کاربردی که از سرورهای سریعتر را ایجاب می کند. بنابراین هر سازمان برای سریعتر کردن وب سرورهای خود ملزم به تعویض یا ارتقای سرورهای خود می باشد. در این پروژه ابتدا روش ‏‎dns‎‏ برای شاخه بندی و کارایی آنرا بررسی می کنیم، آنگاه مکانیزمهای مختلف متعادل کردن بار به روش ‏‎dns‎‏ را برای وب سرورهای مقیاس پذیر مطالعه می کنیم و در نهایت با استفاده از مدلسازی ، مکانیزمهای مختلف را بررسی و مقایسه می کنیم. در خوشه کردن سرورها به روش ‏‎dns‎‏ مکانیزمهای مختلفی عرضه شده است. مکانیزم پایه همان ‏‎round-robin‎‏است. در این روش لیستی از آدرسهای ‏‎ip‎‏ سرورهای خوشه شده مهیا می شود و با تازه کردن ترتیب لیست توسط ‏‎dns server‎‏ این امکان ایجاد می گردد که سرورها به نوبت به کلانیت ها معرفی شوند. روش ‏‎round-robin‎‏ را با چند مکانیزم می توان بهبود بخشید. مکانیزمهای شناخته شده عبارتند از: ‏‎randomization,weishting(priority)hashing‎‏ .