چکیده ندارد.

هدف از این پژوهش یافتن پاسخهایی برای مسائل و سئوالات زیر بوده است. 1- آیا زبان آموزانی که در نوشتن زبان مهارت کافی دارند در نوشتن به زبان دوم نیز مهارت دارند؟2- آیا رابطه معنی داری بین نظم منطقی کلام در زبانهای انگلیسی و فارسی وجود دارد؟3- آیا سطح مهارت زبانی در انتقال نوشتن از زبان اول به زبان دوم نقش مهمی دارد؟در این پژوهش 200 نفر دانشجو شرکت کردند. 100 نفر دانشجوی زبان انگلیسی بودند و هر کدام یک انشا به زبان فارسی و یک انشا به زبان انگلیسی از نوع مقایسه ای نوشتند. 100 نفر دانشجوی دیگر رشته غیرزبان داشتند و هر کدام یک انشا به زبان فارسی نوشتند. 200 انشای نوشته شده به وسیله دانشجویان رشته زبان به مصححین زبان انگلیسی و فارسی داده شد که ارزیابی شوند. همین انشاها به 3 مصحح زبان انگلیسی و 3 مصحح زبان فارسی داده شدند تا از نظر نظم منطقی کلام نیز ارزیابی شوند. از طریق آزمون ‏‎tofel‎‏ مشخص شد که دانشجویان از لحاظ میزان مهغارت زبانی در سطح ضعیف، متوسط و پیشرفته قرار دارند. تجزیه و تحلیل داده ها آشکار کرد که دانشجویانی که انشای بهتر در زبان اول می نوشتند می توانستند به زبان دوم نیز انشای خوبی بنویسند بشرطی که مهارت زبانی کافی داشته باشند یعنی در این سطح و در قسمت انشای مقایسه ای توانایی نوشتن از زبان اول به دوم قابل انتقال است. نتایج همچنین نشان دادند که نظم منطقی کلام در زبان فارسی نیز همانند زبان انگلیسی وجود دارد و آخرین نتیجه اینکه عامل مهارت زبانی در انتقال توانایی نوشتاری و نظم منطقی کلام عاملی تعیین کننده است.

آسان سازی زبان شناختی متون نوشتاری می تواند درک مفهوم آنها را برای فراگیران غیربومی آسان تر کند اما در عین حال این روش باعث می شود که کاربرد اینگونه متون در فرایند یادگیری کم اثر شود. به عنوان مثال، حذف واژگان دشوار متن-که به هر حال زبان آموز نیازمند دانستن آنهاست-روسی معمول در آسان سازی است که فراگیران را از یادگیری به موقع برخی واژگان ضروری محروم می کند. با توجه به کاستی پیش گفته، روش تشریح متن که به طور طبیعی در گفتگوی بین سخنگویان بومی و غیر بومی زبان رایج است و در آن حشو و صراحت جایگزین واژگان دشوار می شود از سوی برخی صاحب نظران به عنوان جایگزینی مناسب برای روش آسان سازی و تعدیل متن مطرح شده است. تحقیق حاضر نیز تلاشی بوده است برای آزمودن این فرضیه. بدین منظور پنج متن نسبتا کوتاه انگلیسی انتخاب و از هر یک سه نسخه (الف) بدون تعدیل، (ب) آسان شده و (ج) مشروح تهیه و به 140 زبان آموز (که به طرو تصادفی به سه گروه برابر تقسیم شده بودند) داده شد. این 140 نفر از بین 265 فراگیر زبان انگلیسی انتخاب شدند و همگنی آنها با استفاده از آزمون زبان انگلیسی معتبری تعیین شد. نمره های به دست آمده از آزمون درک مطلب در مورد زبان آموزانی که متن آسان شده را در اختیار داشتند بالاتر از دیگران بود، اما این اختلاف به هیچ وجه نسبت به آنهایی که متن مشروح را در اختیار داشتند معنی دار نبود. بنابراین، یافته های این تحقیق ارجحیت روش تشریح متن را به سبب حفظ نسبی اصالت و روانی زبان به روش متعارف آسان سازی قویا تایید می کند.