استفاده از سیستمهای مهاربندی شده بصورت واگرا به منظور ترکیب سختی سیستمهای مهاربندی شده بصورت همگرا و شکل پذیری سیستم خمشی و نهایتا دستیابی به عملکرد مطلوب استهلاک نیروی القایی ناشی از زلزله نخستین بار توسط پویوف توصیه شده است .در این سیستم قسمتی از تیر که به آن تیر پیوند گفته می شود تعمدا تحت برش و خمش قرار داده می شود. این جز تیر در حینی که قسمتی از نیروی جانبی را مستهلک می کند نیروهای متعادلی را به اعضای مهار وارد می نماید. در حقیقت رفتار سیستم مهاربندی شده بصورت واگرا وابسته به عملکرد تیر پیوند می باشد. مهمترین عامل موثر بر رفتار تیر پیوند طول آن می باشد چرا که با افزایش طول مکانیزم تسلیم در آن از حالت برشی به حالت خمشی تبدیل می شود. مطاب استاندارد موجود طراحی در زمینه سیستمهای مهاربندی شده بصورت واگرا کلیه اعضای این سیستم باید برای نیروهای ناشی از 25/1 برابر نیروی برشی حاصل از تسلیم کامل مقطع جان پیوند طراحی گردند. برای افزایش کارایی تیر پیوند می توان با بزرگتر کردن ممان اینرسی عضو مهاری حول محور عمود بر قاب ظرفیت استهلاک انرژی سیستم را افزایش داد. در این پایان نامه کوشش به عمل آمده است که از طریق مدلسازی تفضیلی اجزا محدود رفتار غیر خطی سیستم مهاربندی وگرا که برگیرنده اثرات رفتار غیر خطی مصالح و همچنین اثرات رفتار غیر خطی هندسی باشد مورد مطالعه قرار داده شود. مطالعات انجام شده نشان دهنده کفایت مدل اختیار شده در نمایش گونه های مختلف رفتاری در این سیستم هاست که در مطالعات تفصیلی پارامتریک برای بررسی اثرات تغییرات عوامل مختلف از همین شیوه می توان به عنوان جایگزین آزمایش بهره گرفت.