مقدمه : از مهم ترین بیماری های پوست، کانسرهای پوست می باشند که جزء شایع ترین سرطان ها محسوب می شوند. در سال های اخیر افزایشی در بروز کانسرهای پوستی مشاهده شده است که به نظر می رسد به علت کاهش ضخامت لایه ازن و به دنبال آن افزایش اثر مخرب نور خورشید بر پوست باشد. با توجه به اهمیت کانسر پوست و عدم بررسی فراوانی بد خیمی های پوستی در شهر زنجان ، اقدام به ارائه طرح مزبور نمودیم. روش کار : این مطالعه به روش توصیفی- مقطعی از ابتدای سال 1381 تا پایان همان سال انجام شد. نتایج پاتولوژی صد و هشتاد بیوپسی پوستی موجود در آزمایشگاه پاتولوژی بیمارستان ولی عصر (عج) زنجان مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات مورد نظر در مورد ریسک فاکتورهای سرطان پوست، سن، جنس، نوع بدخیمی و… به وسیله پرسشنامه جمع آوری شده و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت . نتایج : در بررسی صدوهشتاد نتیجه پاتولوژی فراوانی بدخیمی های پوستی 3/23% بود. b.c.c شایع تر از s.c.c بود. شایع ترین گروه سنی سرطان پوست 79-70 سال بوده و درمردان شایع تر از زنان بود. 8/81 درصد از بیماران مبتلا به s.c.c و 9/37% از بیماران مبتلا بهb.c.c سابقه داشتن شغل در معرض آفتاب داشتند . 31% از b.c.c ها و 1/9 درصد از s.c.c ها سابقه رادیوتراپی داشتندو سابقه کراتوز آفتابی در 9/90% از s.c.c ها و 9/37% از b.c.c ها وجود داشت. شایع ترین فتوتایپ های پوستی در مطالعه ما فتوتایپ (ii ) و (iii ) بود. در 7/85% موارد بدخیمی های پوستی، تشخیص پاتولوژی مطابق با اولین تشخیص بالینی بود. نتیجه گیری : باید به بیماران هشدار داد که تماس با نور آفتاب را به حد اقل برسانند، به خصوص در اواسط روز که اشعه uv-b شدیدتر است. معاینات پوست توسط خود فرد و پزشک توصیه می شود و بیمارانی که ضایعات مشکوک دارند باید برای بررسی بیشتر و بیوپسی پوست به متخصص پوست ارجاع شوند. برای مطالعات آینده، توصیه می شود که فرم های پاتولوژی به طور کامل از نظر اطلاعات ضروری شامل: سن، جنس، محل ضایعه، ظاهر ضایعه، شغل بیمار، سابقه رادیوتراپی یا زخم های پوستی و سایر ریسک فاکتورها، تشخیص بالینی و هر اطلاعاتی که پاتولوژیست را کمک می نماید ، تکمیل گردد. واژه های کلیدی : بدخیمی - پاتولوژی- ضایعات پوستی - زنجان

مقدمه : تالاسمی شایع ترین بیماری ژنتیکی در جهان می باشد و تالاسمی ماژور وخیم ترین فرم کلینیکی آن است. این بیماران حتی با درمان های کافی و مناسب با مشکلات فراوانی مانند اختلالات رشد مواجه هستند. اختلالات رشد در این بیماران علل مختلفی از جمله اختلال هورمون رشد و igf-1 دارد. این مطالعه به منظور بررسی سطح igf-1 بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور برحسب برخی متغیرهای فردی و بیولوژیکی (سن، جنس، قد، وزن، گروه خونی، سن شروع ترانسفیوژن و دسفرال و غیره… )صورت گرفته است. روش کار : این تحقیق به صورت توصیفی انجام شد. 36 بیمار مبتلا به تالاسمی ماژور که در سال 1381 به درمانگاه خون بیمارستان ولیعصر(عج) مراجعه کرده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. از تمام این بیماران در زمان ترانسفیوژن جهت اندازه گیری سطح igf-1 نمونه خون گرفته شد. سطح igf-1 و ارتباط آن با متغیرهای خاص با استفاده از روش های آماری تعیین شد. نتایج : 21 نفر از بیماران مذکر و 15 نفر مونث بودند. میانگین سن بیماران 2/10 سال با حداقل سن 1 سال و حداکثر سن 34 سال بود. میانگین وزن بیماران 3/25 کیلوگرم و میانگین قد آنها 118 سانتی متر بود. میانگین سطح igf-1 برحسب جنس در مردان 2/88 و در زنان 5/92 بود. غلظت پایین igf-1 با مدت زمان ترانسفیوژن ارتباط معنی دار داشت (003/0p = ). بین سطحgf-1 iو سایر متغیرها نظیر سن، جنس، مدت زمـان درمان با دسفرال، گروه های خونی و سابقه فامیلی تالاسمی رابطه معنادار وجود نداشت. رابطه بین قد و igf-1 و وزن و igf-1 (در هر دو مورد( 0001/0(p = از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری : همانند بسیاری از مطالعات قبلی، تمامی بیماران سطح igf-1 کمتر از نرمال داشتند و در بین متغیرها ارتباط igf-1 با قد معنی دار تر بود. تشخیص و درمان به موقع در بیماران تالاسمی ماژور و در نظر گرفتن درمان با igf-1 و یا هورمون رشد در این بیماران پیشنهاد می شود. واژه های کلیدی : تالاسمی ماژورـ igf-1 _ اختلا رشدـ ترانسفیوژن

مقدمه: با توجه به شیوع و مورتالیتی بالای سرطان معده و مری، نقش مهم تشخیص زودرس بیماری در پیش آگهی بیماران و با توجه به متغیر بودن میزان شیوع و فراوانی ریسک فاکتورهای مرتبط با این سرطان ها در مناطق مختلف دنیا در این مطالعه به تعیین فراوانی کانسرهای مذکور و ریسک فاکتورهای مرتبط پرداختیم. روش کار : این مطالعه به صورت توصیفی بر روی 145 بیمار که طی سال 1381 در بیمارستان ولی عصر‹‹عج›› زنجان تحت آندوسکوپی و بیوپسی از مری،معده ودئودنوم قرار گرفته بودند ، صورت گرفته است.از این تعداد، 48 مورد به علت داشتن بیوپسی از ژژنوم و 6 مورد بیوپسی به علت وجود سابقه سرطان مری و معده و بررسی عود تومور کنار گذاشته شدند.اطلاعات مورد نظر از طریق پرسشنامه جمع آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج : از98 بیوپسی معده 53% کانسر معده گزارش شده بود. در 39 مورد کانسر معده، نسبت مرد به زن 2به 1، شایع ترین گروه سنی 80-71 سال، 3/69% روستایی، 98% آدنوکارسینوم بود.فراوانی مصرف نوشیدنی های داغ 4/56% ،سیگار 3/51% ،غذاهای حاوی نیتروزآمین 8/30% ،کمبود مصرف میوه وسبزی 2/46% و سابقه خانوادگی کانسر 1/5% بود.در مقایسه فراوانی ریسک فاکتورها بین ضایعات خوش خیم و کانسر معده، اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد. از 28 بیوپسی مری، 82% کانسر مری(100% کارسینوم اسکواموس سل) و شایع ترین محل آن، ثلث تحتانی مری(9/60%) بود.5/56% آنها مرد، 5/43% زن و شایع ترین گروه سنی 80 –71 سال و 2/63% آنها روستایی بودند. فراوانی مصرف نوشیدنی های داغ 4/68%، غذاهای حاوی نیتروزآمین 5/10%، سیگار 6/52%، کمبود مصرف میوه و سبزی 2/63% و سابقه خانوادگی کانسر 3/4% بود. از 9 بیوپسی دئودنوم فقط یک مورد بدخیم(آدنوکارسینوم) گزارش شده بود. نتیجه گیری : هر چند اختلاف آماری معنی داری در مقایسه فراوانی ریسک فاکتورها در ضایعات خوش خیم وبدخیم معده مشاهده نشد،اما فراوانی این ریسک فاکتورها به خصوص مصرف سیگار،نوشیدنی های داغ و کمبود مصرف میوه و سبزی چشم گیر بود . در کانسر مری نیز ریسک فاکتورهای مذکور قابل ملاحظه بود. واژه های کلیدی : کانسر مری- کانسر معده- کانسر دئودنوم- ریسک فاکتور