پژوهش حاضر، در نظر دارد جنبه های مختلف « حسد» و تا حدی مفاهیم وابسته به آن را به عنوان یک رذیلت اخلاقی در آثار نظم و نثر مولوی بکاود. از آنجا که علما و عارفان قبل از او این رذیلت اخلاقی را نکوهش کرده و در رساله های خود مطرح کرده اند، تا حد امکان سعی شده به این آثار نیز توجه شود. در میان آنها تأکید ما بیشتر برروی آثار امام محمد غزالی است. حسد، مقوله ای است که در دو حوزه ی اخلاق و روانشناسی قابل بررسی است، بنابراین در قسمت مبانی نظری تحقیق سعی شده به مواضع حسد از این دو دیدگاه توجه شود. حسد و انگیزه های آن، مضرات و نکوهش حسد، درمان حسد و مباحثی از این دست در قسمت مبانی نظری تحقیق مطرح شده و سپس این موارد در آثار مولانا مورد بررسی قرار می گیرد. مولانا شاعری است که به اخلاقیات توجه ویژه دارد و به طرق گوناگون سعی در نکوهش رذائل اخلاقی و به خصوص حسد دارد. او در سطح وسیعی بدان توجه کرده و همین امر نشان دهنده ی نگرش خاص مولانا به این مقوله است.