مقدمه: آنزیم های گلوکوزیداز به دلیل شکستن پیوند های گلیکوزیدی و آزاد کردن واحدهای گلوکز از زنجیره های پلی ساکاریدی نقش مهمی در جذب پلی ساکاریدها دارند و مهار این آنزیمها می تواند نقش درمانی بسیار مهمی برای بیماری های متابولیکی مانند دیابت داشته باشند. در سالیان اخیر گیاهان دارویی برای کنترل دیابت مورد استفاده قرار گرفته اند. یکی از مکانیسم های اثر این گیاهان می تواند مهار آنزیم های گوارشی مانند آلفا-گلوکوزیداز باشند. مواد و روش کار: اثر عصاره های متانولی انجدان، خارشتر و سدر بر میزان گلوکز خون در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی سالم و دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. موش های سفید بزرگ آزمایشگاهی در دو گروه تقسیم شدند. گروه دیابتی شده با استرپتوزوتوسین و گروه غیر دیابتی. سپس هر گروه به پنج زیرگروه تقسیم شد. گروه کنترل gr/kg2 مالتوز دریافت کردند. (گروه کنترل مثبت gr/kg2 مالتوز+ mg/kg50 آکاربوز) دریافت کردند و سه گروه دیگر( gr/kg2 مالتوز و یکی از سه عصاره های ذکر شده را به میزان mg/kg1000 ) بعد از محرومیت غذایی در (حالت ناشتا به مدت 15 ساعت) دریافت کردند. میزان گلوکز خون در زمان های صفر، 30، 60 و 120 دقیقه پس از تجویز آکاربوز و عصاره ها با استفاده از گلوکومتر اندازه گیری شد. نتایج: سدر و خارشتر به طور معناداری قند خون پس از مصرف مالتوز را در موش صحرایی سالم و دیابتی در مقایسه با گروه کنترل کاهش دادند. انجدان در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی دیابتی در مقایسه با گروه کنترل قند خون را کاهش داد در حالی که در موش سفید بزرگ آزمایشگاهی سالم اثر معناداری در پایین آوردن قند خون نداشت. نتیجه گیری: بدین ترتیب خارشتر و سدر این پتانسیل را دارند که به عنوان گیاهان درمانی برای بیماری دیابت استفاده شوند.

چکیده ندارد.