نام پژوهشگر: محمد علی گومشی نوبری

ترکش دوکوارک سنکین به باریونهای سنگین
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده علوم 1389
  توفیق اوسطی   محمد علی گومشی نوبری

دراین کار تولید ترکشی باریونهای با سه طعم سنگین را از طریق ترکش دوکوارکهای سنگین نرده ای bc و برداری cc مورد مطالعه قرار داده ایم. دلیل اصلی برای انجام این کار از این واقعیت ناشی می شود که احتمالهای کل ترکش برای تولید باریونهای با سه طعم سنگین از ترکش کوارکهای سنگین بسیار کوچک می باشند. ما امیدواریم که در ترکش دوکوارکها این احتمالهای کل ترکش افزایش پیدا کند که در آن دوکوارکها به صورت نرده ای و یا برداری ظاهر می شوند. برای توصیف این چنین ذراتی به عنوان ذره های سازنده باید ضرایب شکل آنها را نیز اعمال کنیم. گرچه در مورد دوکوارک نرده ای ضریب شکل تابع مربع تکانه q و یک پارامتر آزاد می باشد ولی در مورد دوکوارک برداری نیازمند دو ضریب شکل کروموالکتریک وکرومومغناطیس و پارامترهای آزاد بیشتری هستیم. در این تحقیق در ابتدا توابع ترکش را برای تولید باریونهای ? با ساختارbbc وbcc از ترکش دوکوارک نرده ای bc محاسبه کردیم. سپس نتایج به دست آمده را با نتابج ناشی از ترکش کوارکهای سنگین b و c مقایسه نمودیم به نظر می رسد که هدف ما برآورده شده است زیرا احتمالهای ترکش حداقل یک مرتبه بزرگتر شده اند. سپس روی تولید ? با ساختارccc که سبکترین باریون با سه طعم سنگین بعد از ? با دو طعم سنگین و cc است تمرکز نمودیم. محدودیت ناشی از آمار فرمی باعث می شود که cc بصورت برداری باشد. ما در انجام این کار موفق شدیم توابع ترکش را برای ? با ساختار ccc در حالت های مختلف اسپینی از ترکش دوکوارک cc بدست آوردیم. مجدداً نتایج بدست آمده با نتایج ناشی از ترکش کوارک c قابل مقایسه است.

باریونهای با سه طعم سنگین در مدل نسبیتی کوارک-دوکوارک
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه رازی - دانشکده علوم 1389
  جلیل ناجی دومیرانی   محمد علی گومشی نوبری

راه کارهای مختلفی برای برآورد وقوع رویدادها جهت تولید آخرین نسل از باریون های مدل استاندارد وجود دارد. به خاطر اهمیت مطالعه ی این حالت ها و پایایی روش برودسکی - لپج ما نگاهی به تولید ترکشی باریون های یک طعم و دو طعم سنگین داریم. و با استفاده از مدل کوارک – دوکوارک باریون ها نگاهی به تولید ترکشی حالات شناخته شده ی ?b و ?cمی پردازیم و توابع ترکش آن ها را محاسبه می کنیم. در این فرآیند ما فرض می کنیم که کوارک های سبک یک دوکوارک اسکالر تشکیل می دهند و به کوارک های b و c در فرآیندهای ترکش آن ها متصل می شوند. این به کارگیری ضریب شکل های دوکوارک اسکالر را ایجاب می کند. در فصل بعد سعی شده است که به تولید باریون های دو طعم سنگین از جمله حالات زیتای bc و زیتای cc نگاهی داشته باشیم. از آن جایی که ما دو کوارک سنگین و یک کوارک سبک در ساختار آن ها داریم، کافی است تولید یک دوکوارک سنگین را تعیین کنیم که بسیار شبیه تولید مزون های دوطعم سنگین است، و فرض می کنیم که آن ها سرانجام با گرفتن یک کوارک سبک به یک باریون دوطعم سنگین تبدیل می شوند. در این جا ما به طور یکسان به تولید دوکوارک های اسکالر و برداری می پردازیم. سرانجام توابع ترکش ?bbc و ?bcc را به ترتیب در ترکش کوارک های b و c محاسبه کرده ایم. ما احتمال ترکش آن ها را به همراه آهنگ های تولید آن ها در شتاب دهنده های اخیر تعیین کرده ایم.