در این پژوهش مطالعاتی در خصوص روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور کهن و باستانی، ایران و هند در دوره ساسانیان انجام گردیده که بر اساس منابع و اسناد موجود مناسبات میان این دو سرزمین به گذشته های دور می رسد که نشان می دهند هندیان از هزاران سال پیش به علت هم نژادی و بسیاری از آداب و روسوم و سنت های مشترک با ما انس و الفت دارند. از زمان فتح پنجاب توسط داریوش هخامنشی روابط ایران و هند گسترش یافت به خصوص در دوران پادشاهان سلسله موریا توجه خاص به این امر شد. در دوره ساسانی نیز مراودات تجاری، فرهنگی و ادبی گسترش یافت به نوعی که بعضی ادیان از جمله دین مسیح از طریق ایران به جنوب هند رواج یافت و زمینه علوم پزشکی و نجوم و ادبیات تاثیر متقابلی بر همدیگر گذاشتند. هر چند بعد فرهنگی و هنری این مناسبات نسبت به بعد سیاسی آن قوت بیشتری داشته است.