منظورازصلح رسیدن به نوعی هماهنگی در تمامی سطوح فعالیت ها و تلاش های انسان می باشد.صلح،قابل آموزش است.از آنجا که آموزش و پرورش تنها نهاد رسمی است که در کنار خانواده عهده دار تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان است،بنابراین باید درکنارآموزش مهارتهای شناختی به دانش آموزان،مولفه های صلح را نیز به آنها آموزش دهد.این مولفه ها بر اساس مطالعات سازمان یونسکو عبارتند از: حقوق بشرودموکراسی، تعاون وهمبستگی،حفظ فرهنگها،خودودیگران،انترناسیونالیسم،حفاظت ازمحیط زیست و معنویت. درهمین راستا پژوهش حاضر به بررسی برنامه درسی قصد شده و اجراشده دوره راهنمایی تحصیلی بر اساس مولفه های هفت گانه مورد نظریونسکو در زمینه آموزش صلح می پردازد. از آنجا که کتب درسی به عنوان یکی از منابع اصلی انتقال اطلاعات و معلومات به دانش آموزان می باشد در برنامه درسی قصد شده به تحلیل محتوای کتابهای درسی دوره راهنمایی پرداخته شده و از آنجا که معلمان نقش مهمی در ارتقای درک متقابل،شکیبایی،همدلی و دوستی در دانش آموزان ایفا می کنند تلاش شده تا روشهای یاددهی-یادگیری معلمان این دوره بر اساس مولفه های هفت گانه یونسکو مورد تحلیل قرار گیرد.تحقیق حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی است.ابزار جمع آوری اطلاعات در بخش اول(برنامه درسی قصد شده)شامل تحلیل محتوی می باشد.همچنین در بخش دوم(برنامه درسی اجراشده) از چک لیست مشاهده رفتار معلم استفاده شده که به صورت محقق ساخته بوده و روایی و پایایی آن نیز تایید گردیده است.نمونه پژوهش در بخش اول شامل محتوای کلیه دروس کتابهای اجتماعی، فارسی،دینی و تاریخ سه پایه دوره راهنمایی بوده است.همچنین در بخش دوم 60 کلاس درس تعلیمات اجتماعی مدارس شهرارومیه بعنوان نمونه تحقیق انتخاب گردیده است.برای تجزیه وتحلیل اطلاعات ازروش آنتروپی شانون،آمار توصیفی و استنباطی آزمون t تک گروهی وتحلیل واریانس استفاده شده است.نتایج این پژوهش در بخش تحلیل محتوی نشان می دهد که کمیت و کیفیت مولفه های آموزش صلح یونسکو درکتابهای درسی مورد نظر چندان مورد توجه نبوده است.بیشترین توجه در دروس کتب دوره راهنمایی مربوط به مولفه تعاون و همبستگی است که در محتوای دروس کتاب اجتماعی دارای بیشترین فراوانی و درمحتوای دروس کتاب تاریخ دارای کمترین فراوانی است.همچنین کمترین میزان توجه، مربوط به مولفه حفاظت از محیط زیست است که کتاب های فارسی و تاریخ به ترتیب بیشترین و کمترین توجه را به این مولفه داشته اند.همچنین بیشترین ضریب اهمیت در دروس مربوط به مولفه انترناسیونالیسم وکمترین ضریب اهمیت مربوط به مولفه حفاظت از محیط زیست می باشد.نتایج بدست آمده از چک لیست مشاهده رفتار معلم نیز حاکی از آن است که معلمان در انجام مهارت های یاددهی- یادگیری لازم در زمینه آموزش صلح ضعیف تر از حد متوسط عمل می کنند.لازم به ذکر است که عملکرد معلمان در مورد مولفه های دموکراسی و حقوق بشر، تعاون و همبستگی، حفظ فرهنگ ها، خود و دیگران، انترناسیونالیسم وحفظ محیط زیست پایینتر از حد متوسط بوده و تنها در مولفه معنویت معلمان در حد متوسط عمل کرده اند.

بحث درباره مشارکت نه فقط در ادبیات توسعه اهمیت زیادی دارد بلکه اساسا می توان آن را فرایندی تلقی کرد که ریشه در زندگی اجتماعی انسان دارد و ابعاد آن در طی زمان و برحسب الزامات دوره های مختلف تاریخ دگرگون و متکامل شده است. مشارکت در امر آموزش و پرورش نیز نقش بنیادی دارد. مشارکت مردم شرط لازم برای پویندگی تعلیم و تربیت کشور به حساب می آید و اگر ما از این مشارکت غفلت بورزیم و کم بهره مند شویم، مسلماً بسیاری از ایده ها واهداف نظام اسلامی ما در ارتباط با آموزش و پرورش محقق نخواهد شد. لذا پرواضح است که ایجاد زمینه شرکت مردم در امر تعلیم و تربیت می تواند بسیار کارساز و حائز اهمیت باشد. پژوهش پیش رو با هدف بررسی میزان مشارکت خانواده ها در مدارس ابتدایی شهرستان بهشهر و چالش های موجود، انجام شده است. پژوهش کمی و روش آن توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری در این تحقیق شامل مدیران و معلمان مدارس دوره ابتدایی و خانواده ها در سطح شهرستان بهشهر می باشد. تعداد 92 مدرسه ی ابتدایی(دولتی، غیرانتفاعی، مدارس خاص) و 450 آموزگار در این دوره مشغول به فعالیت هستند، که با بهره گیری از فرمول کوکران، نمونه ی این پژوهش، 285 نفر از فرهنگیان، شامل 57 مدیر و معاون و 228 معلم دوره ی ابتدایی در سطح شهرستان بهشهر می باشند. روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی بوده است. در جمع آوری داده ها از پرسشنامه و به صورت سوالات محقق ساخته استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که میزان مشارکت خانواده و مدارس ابتدایی بهشهر در حد مطلوب نمی باشد. 35 چالش مورد بررسی در این پژوهش، بر اساس آزمون فریدمن، در 4 عامل(جامعه، درون خانواده ای، وزارت خانه ای و درون مدرسه ای) رتبه گذاری شده اند.همچنین شرایط بومی تاثیر در میزان مشارکت خانواده ها در مدارس ندارد.

این پژوهش به منظور بررسی چالش های والدین در تربیت دینی فرزندانشان در مسیر تحقق تربیت اسلامی، با تأکید بر آیات قرآن، احادیث معصومین (ع) و سیره ی تربیتی ایشان انجام گرفته است. روش تحقیقی که برای این پژوهش مورد استفاده قرار گرفته از نوع تحلیلی- استنتاجی می باشد که از رویکردهای پژوهش کیفی محسوب می شود. به روش کتابخانه ای اطلاعات جمع آوری و با تحلیل آنها، اهداف پژوهش استنتاج شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که والدین نقش بسیار مهمی در تربیت دینی فرزندانشان دارند، اما در مسیر ایفای این نقش موانعی وجود دارد که برای به انجام رساندن این هدف لازم است این موانع شناسایی و از مسیر تربیت برداشته شوند. از جمله موانعی که در این پژوهش به آن پرداخته شد شامل: سهل انگاری والدین در امر تربیت دینی، بی توجهی به نقش الگویی خود، شکاف نسلی و اهمیت ندادن به تحصیل روزی حلال، استفاده از روش های غلط برای تربیت از جمله اکراه و اجبار و سختگیری های بیجا، و همچنین موانع بیرون از خانواده مانند شرایط نامساعد فرهنگی، اقتصادی و سیاسی جامعه، رواج و گسترش روز افزون رسانه های غیردینی و حتی ضد دین، دوستان ناباب و تهاجم فرهنگی می شود؛ و در ادامه راهکارهایی برای مقابله با این موانع در مسیر تربیت دینی و در نتیجه تحقق اهداف آن ارائه شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که اگرچه امروزه این موانع بیشتر و گسترده تر از گذشته شده است و راه تربیت را سخت تر کرده است اما اکنون نیز با اجرای راهکارهای درست تربیتی می توان به اهداف متعالی تربیت دینی دست یافت.

در این پایان به دنبال بررسی مقایسه دو دیدگاه سنتی و نوین از دین هستیم .مطابق آن تفاوت این دو دیدگاهدرباره مسائل مختلف بررسی و ارائه می شود . در هر دو دیدگاه نظرات متفاوتی درباره ی دین ، انسان و جهان ارائه می شود .در دیدگاه نوگرایان یانواندیشان با دیدگاه متجددانه به دین نگاه می کنند این در صورتی است که در دیدگاه سنت گرایان نگاه سنتی به دین دارند .این تحقیق از نوع کیفی و گردآوری اطلاعات از طریق روش کتابخانه ای صورت گرفته است .

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.