دوره بحرانی کنترل علف های هرز مرحله ای از رشد گیاه زراعی است که برای جلوگیری از خسارت غیرقابل قبول? باید علف های هرز در طول این دوره کنترل گردند. برای بررسی تاثیر کاربرد نیتروژن بر شروع و طول دوره بحرانی سیب زمینی به علف های هرز? آزمایشی در سال 1386 در ایستگاه تحقیقات آلاروق اردبیل انجام شد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. کود نیتروژن به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح 0، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار بکار برده شد. تیمارهای افزایش طول دوره حضور علف های هرز و طول دوره عاری از علف هرز در پنج سطح (0، 20، 40، 60 و 80 روز پس از سبز شدن) در داخل هر یک از کرت های اصلی قرار داده شدند. تجزیه های آماری نشان داد که کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با تیمار 0 و 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تراکم علف های هرز را کاهش و وزن خشک آنها را افزایش داد. کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تراکم علف های هرز یکساله بویژه تاج خروس را کاهش داد. تجزیه ها نشان داد که کاربرد 100 کیلوگرم نیتروژن در هکتار شروع دوره بحرانی کنترل علف های هرز سیب زمینی برای رسیدن به 90 درصد عملکرد را در مقایسه با 0 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به تاخیر انداخت. شروع دوره بحرانی کنترل علف های هرز سیب زمینی در تیمارهای 0، 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب 8، 12 و 7 روز بعد از سبز شدن اتفاق افتاد. کاربرد کود نیتروژن در مقایسه با تیمار عدم کاربرد کود موجب تسریع در پایان یافتن دوره بحرانی کنترل علف های هرز سیب زمینی گردید. پایان دوره بحرانی در تیمار 100 و 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به ترتیب 33 و 35 روز بعد از سبز شدن اتفاق افتاد که در مقایسه با تیمار عدم کاربرد کود به ترتیب 8 و 6 روز زودتر بود. طول دوره حضور و عدم حضور علف های هرز تاثیر معنی داری بر عملکرد سیب زمینی داشت. داده های آزمایش نشان داد که برای رسیدن به حداکثر عملکرد لازم است مزرعه سیب زمینی به مدت 40 روز عاری از علف های هرز نگه داشته شود.

نتایج حاصل نشان داد که اثر کود نیتروژن روی صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه اصلی، عملکرد تک بوته، وزن متوسط یک غده در بوته، عملکرد کل در هکتار، درصد پروتئین و نشاسته و ماده خشک، میزان نیترات غده، درصد فسفر و پتاسیم غده، نیتروژن باقیمانده خاک و کارآیی زراعی مصرف نیتروژن معنی دار شد. از طرفی اثر کود نیتروژن روی صفات تعداد ساقه اصلی، تعداد غده در بوته و وزن مخصوص غده اختلاف معنی داری ایجاد نکرد. استفاده از کود نیتروژنه از اولین آبیاری تا رسیدگی و نیز از گلدهی تا رسیدگی با مقدار مصرف 115 کیلوگرم در هکتار در اکثر صفات اندازه گیری شده اثرس مطلوبی داشت و کیفیت غده های تولیدی نیز بالا بود و همچنین به لحاظ کمیت نیز با تیمار عرف محلی در یک سطح قرار داشتند. بیشترین میزان عملکرد کل، درصد پروتئین، نشاسته ، ماده خشک غده و کارآیی زراعی مصرف نیتروژن در کاربرد کود نیتروژن در مراحل از اولین آبیاری تا رسیدگی و نیز از گلدهی تا رسیدگی به دست آمد. از طرفی استفاده از کود نیتروژن در این مراحل منجر به کاهش تجمع نیترات در غده های تولیدی گردید. به طور کلی استفاده از کود نیتروژن در زمان مناسب منجر به افزایش کمیت و کیفیت غده های تولیدی سیب زمینی گردید. بیشترین کارایی زراعی مصرف نیتروژن نیز با مصرف 115 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و در تیمارهای کوددهی از اولین آبیاری تا رسیدگی (t1) وکوددهی از کاشت تا پایان گلدهی (t2) و کوددهی از گلدهی تا رسیدگی (t3) حاصل شد.