در جوامعی که دولتها با رای مستقیم مردم انتخاب میشوند و قدرت ناشی از اراده مردم است مسئولِیت پاسخگویی عمومی دولت از جایگاه ویژه ای برخوردارست از نیمه دوم دهه 80 میلادی نظام حسابداری و گزارشگری مالی دولتی به عنوان یکی از اشکال علنی انتقل حقایق ، نقش مهمی در انجام مسئولیت پاسخگویی دولت ایفا نموده است و ابزار اصلی این ادای مسئولیت خطیر در ایران دو گزارش عمده و اصلی بخش عمومی یعنی صورتحساب عملکرد سالانه بودجه و گزارش تفریغ بودجه میباشد که این دو گزارش عملا مکمل یکدیگر میباشند. پژوهش حاضر سعی دارد به بررسی ویژگیهای کیفی اطلاعات مالی مندرج در چارچوب نظری گزارشگری مالی بخش عمومی ایران ( مربوط بودن ، قابل اتکا بودن ، قابل فهم بودن و قابل مقایسه بودن)در این مجموعه گزارش بپردازد . برای این منظور ازروش آماری تی- استیودنت استفاده گردیده وجامعه آماری پژوهش کارشناسان و حسابرسان وزارت امور اقتصادی و دارایی و دیوان محاسبات کشور میباشند. نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد که این مجموعه گزارش فاقد ویژگیهای کیفی اطلاعات مالی میباشد