چکیده مقدمه: استفاده از آنتی بیوتیک های پروفیلاکتیک یک روش ضروری برای کاهش عفونت زخم های جراحی است. مصرف بی رویه دارو، یکی از مشکلات حوزه سلامت نه فقط در کشور ما بلکه در بسیاری از کشورهای جهان است.مصرف آنتی بیوتیک در کشور به مرز هشدار رسیده است و اکنون کارشناسان درباره تبعات آن از جمله مقاومت به داروهای ضدمیکروبی هشدار می دهند.اهمیت این موضوع به قدری است که شعار روز جهانی بهداشت در سال جاری، «مقاومت به داروهای ضدمیکروبی، یک تهدید جهانی» انتخاب شده است. مواد و روشها: مطالعه از نوع توصیفی-مقطعی بود که طی ماههای تیر،مرداد،شهریور سال 90 در چهار بیمارستان آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی اراک (طالقانی ،امیرالمومنین ،ولیعصر ،امیرکبیر) و در بخشهای جراحی عمومی ، ارتوپدی ، جراحی اعصاب ، اورولوژی ، چشم ، گوش و حلق و بینی ،زنان و جراحی قلب باز انجام شد.گرد آوری اطلاعات با استفاده از اطلاعات مندرج در پرونده بیماران و کاردکس داروها در مورد نوع آنتی بیوتیک، مدت زمان دریافت آنتی بیوتیک و زمان شروع اولین دوز آنتی بیوتیک صورت گرفت. نتایج: در این مطالعه از میان 175 بیمار ، 5/83% بیماران نیازمند دریافت آنتی بیوتیک پروفیلاکسی بودند ، در صورتیکه 6/96% آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند و 5/16% بیماران نیازمند دریافت آنتی بیوتیک نبودند که فقط 4/3% آنها آنتی بیوتیک دریافت نکرده بودند.میانگین همخوانی نوع آنتی بیوتیک تجویز شده ، زمان شروع ، راه تجویز ، طول مدت تجویز ، به ترتیب 9/46% ، 1/45 ، 60% و 0 بود. میانگین هزینه آنتی بیوتیک تجویز شده برای هر بیمار 158980 ریال بود . تفاوت هزینه رژیم تجویز شده با رژیم استاندارد به ازای هر بیمار معادل103560 ریال بود. نتیجه گیری: وضعیت فعلی استفاده پیشگیرانه از آنتی بیوتیک در اعمال جراحی در بخش های جراحی بیمارستان های آموزشی دانشگاهی مناسب نمی باشد. همچنین تجویز نامناسب آنتی بیوتیک در بیماران بستری منجر به تحمیل هزینه های اضافی مستقیم به بیمار می شود. کلمات کلیدی: آنتی بیوتیک ، پروفیلاکسی ، جراحی ، رژیم استاندارد

زمینه و هدف : بطور کلی هرساله 9میلیون نفر به سل مبتلا میشوند و 2میلیون نفر از سل می می رند. بیشتر بیماران سلی در کشورهای درحال توسعه زندگی می کنند، جایی که تشخیص سل براساس باسیل اسیدفست روی اسمیر خلط تحت میکروسکوپ نوری میباشد. استفاده از میکروسکوپ ویژگی بالایی در کشورهای اندمیک سل دارداما حساسیت نسبتاٌ کمی دارد که بین آزمایشگاههای مختلف متفاوت است(از 20% تا 80% ) بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست. تستهای سرولوژیک ازنظر پتانسیل برای استفاده در کشورهای کم درآمد مناسب هستند. همچنانکه بعضی تستها می توانند در شروع درمان بدون نیاز به تجهیزات پیشرفته آزمایشگاهی اجرا شوند. گزارشات متناقضی درباره ی ارزش تشخیصی آنتی بادیهای ضدسل و ada موجود در سرم در سل ریوی وجود دارد. بنابراین مطالعه فوق طراحی شد تا ارزش تشخیصی آنتی بادیهای ضد سل و ada سرم در تشخیص سل ریوی مور بررسی قرار گیرد. مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی-تحلیلی50 نمونه سرم بیماران سل ریوی که از نظر باکتریولوژی تائید شده اند، 50نمونه سرم بیمارسلی اسمیر خلط منفی و 50 نمونه سرم بیمارپنومونی اکتسابی از جامعه که از تاریخ فروردین1390 تا خرداد1391 جمع آوری شدند. مطالعه بوسیل? کمیت?اخلاق دانشگاه علوم پزشکی اراک تائید شد. اطلاعات بوسیله نرم افزار spss آنالیز گردید. اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد. میزان cut off برای ada,igg,igm براساس آنالیز راک تعریف گردید. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از ازمونهای mann-whitney u test و t-test استفاده شد. یافته ها :این مطالعه شامل 150نفر میباشد که 100نفر از آنها سل ریوی داشتند(50نفر با اسمیر مثبت و 50نفر کشت منفی)، و50نفر بیماران پنومونی اکتسابی از جامعه بودند. میزان cut off انتخابی برای igm , igg 1 میکروگرم بر میلی لیتر و برای adaسرم 24واحد بر لیتر بود. در بیماران اسمیر مثبت میزان حساسیت برای اندازه گیری متغیرهای ada,igg,igm بترتیب 28% ، 30% و 12% و میزان ویژگی بترتیب 96% ، 100% و 98% و ارزش اخباری مثبت 88% ، 100% و 86% تعریف شد و در بیماران اسمیر منفی حساسیت 24% ، 26% و 6% و میزان ویژگی 100% ، 100% و 98% و ارزش اخباری مثبت 100% ، 100% و 75% بدست آمد. میزان حساسیت برای ada پایین بود(12%و6%) اما میزان ویژگی بالا بود(98%و98%). بحث و نتیجه گیری : آنتی بادیهای ضدسل و ada میزان ویژگی و ارزش اخباری مثبت خوبی دارند. این مطالعه مشخص کرد که این تستها میزان حساسیت کافی برای کمک به تشخیص بیماران سلی از سایر بیماریهای تنفسی ندارند و هیچکدام از تستهای تجاری برای جایگزین شدن بجای روش میکروسکوپی اسمیر خلط به انداز? کافی مناسب نیستند. بنابراین این تستها نقش کوچکی در تشخیص سل ریوی دارند. بازبینی مطالب علوم پایه از جهت ارزیابی تستهای سرولوژی به منظور تشخیص سل ریوی و احیاناٌ شناسایی آنتی ژنهای مفیدی که تا بحال از تمام پتانسیل آنها بطور کامل بهره برداری نشده است مهم خواهد بود. بایستی برای کشف آنتی ژنهای جدید با ماهیت تشخیصی سرولوژیک تلاش بیشتری شود.

زمینه و هدف : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک برای سل هستند ویژگی بالایی دارد،ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف هم متفاوت است(محدوده 20 تا 80 درصد).بعلاوه حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد. بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست..هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش کانسر آنتی ژن 125 در تشخیص بیماری سل می باشد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی و آینده نگر که از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، دراین مطالعه 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه(cap).اندازه گیری سطح سرمی ca125 در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت ..مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد. میزان cut off برای ca125بوسیله منحنی roc تعیین شد. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از ازمونهای mann-whitney u test و t-test استفاده شد. p-valueدو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط سطح سرمی ca125 در 4 گروه به ترتیب برابر iu/ml 4/45±30/55 ،iu/ml 2/48±42/50،iu/ml 9/41±44/48 و iu/ml 6/15±45/20 بود. حساسیت تست با میزان cut off معادلiu/ml 35 برای ca125 در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 54% ،38% و 48% تعیین شد و ویژگی آن در هر 3 گروه 92% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 87% ،83% و86% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 67% ،60% و 64% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب 75/6 و75/4 و6 بود. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مطالعه حاضر به دلیل تشابه نتایج با سایر مطالعه های مشابه،این مساله را تایید میکند که سطح سرمی ca125 به طور مشخص در بیماران مبتلا به سل بالاتر از میزانی است که در بیماران مبتلا به سایر عفونتهای ریوی مشاهده شده است.اندازه گیری ca125 ممکن است در بیمارانی که مشکوک به سل هستند و رنگ آمیزی اسید فاست نمونه ریوی آنها منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست پیشنهاد شود. واژه های کلیدی : کانسرآنتی ژن 125- سل خارج ریوی- سل ریوی- اسمیر. زمینه و هدف : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک برای سل هستند ویژگی بالایی دارد،ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف هم متفاوت است(محدوده 20 تا 80 درصد).بعلاوه حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد. بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست..هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش کانسر آنتی ژن 125 در تشخیص بیماری سل می باشد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی و آینده نگر که از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، دراین مطالعه 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه(cap).اندازه گیری سطح سرمی ca125 در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت ..مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد. میزان cut off برای ca125بوسیله منحنی roc تعیین شد. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از ازمونهای mann-whitney u test و t-test استفاده شد. p-valueدو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط سطح سرمی ca125 در 4 گروه به ترتیب برابر iu/ml 4/45±30/55 ،iu/ml 2/48±42/50،iu/ml 9/41±44/48 و iu/ml 6/15±45/20 بود. حساسیت تست با میزان cut off معادلiu/ml 35 برای ca125 در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 54% ،38% و 48% تعیین شد و ویژگی آن در هر 3 گروه 92% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 87% ،83% و86% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 67% ،60% و 64% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب 75/6 و75/4 و6 بود. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مطالعه حاضر به دلیل تشابه نتایج با سایر مطالعه های مشابه،این مساله را تایید میکند که سطح سرمی ca125 به طور مشخص در بیماران مبتلا به سل بالاتر از میزانی است که در بیماران مبتلا به سایر عفونتهای ریوی مشاهده شده است.اندازه گیری ca125 ممکن است در بیمارانی که مشکوک به سل هستند و رنگ آمیزی اسید فاست نمونه ریوی آنها منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست پیشنهاد شود. واژه های کلیدی : کانسرآنتی ژن 125- سل خارج ریوی- سل ریوی- اسمیر. زمینه و هدف : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک برای سل هستند ویژگی بالایی دارد،ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف هم متفاوت است(محدوده 20 تا 80 درصد).بعلاوه حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد. بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست..هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش کانسر آنتی ژن 125 در تشخیص بیماری سل می باشد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی و آینده نگر که از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، دراین مطالعه 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه(cap).اندازه گیری سطح سرمی ca125 در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت ..مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد. میزان cut off برای ca125بوسیله منحنی roc تعیین شد. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از ازمونهای mann-whitney u test و t-test استفاده شد. p-valueدو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط سطح سرمی ca125 در 4 گروه به ترتیب برابر iu/ml 4/45±30/55 ،iu/ml 2/48±42/50،iu/ml 9/41±44/48 و iu/ml 6/15±45/20 بود. حساسیت تست با میزان cut off معادلiu/ml 35 برای ca125 در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 54% ،38% و 48% تعیین شد و ویژگی آن در هر 3 گروه 92% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 87% ،83% و86% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 67% ،60% و 64% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب 75/6 و75/4 و6 بود. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مطالعه حاضر به دلیل تشابه نتایج با سایر مطالعه های مشابه،این مساله را تایید میکند که سطح سرمی ca125 به طور مشخص در بیماران مبتلا به سل بالاتر از میزانی است که در بیماران مبتلا به سایر عفونتهای ریوی مشاهده شده است.اندازه گیری ca125 ممکن است در بیمارانی که مشکوک به سل هستند و رنگ آمیزی اسید فاست نمونه ریوی آنها منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست پیشنهاد شود. واژه های کلیدی : کانسرآنتی ژن 125- سل خارج ریوی- سل ریوی- اسمیر. چکیده فارسی زمینه و هدف : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک برای سل هستند ویژگی بالایی دارد،ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف هم متفاوت است(محدوده 20 تا 80 درصد).بعلاوه حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد. بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست..هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش کانسر آنتی ژن 125 در تشخیص بیماری سل می باشد. مواد و روشها: در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی و آینده نگر که از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، دراین مطالعه 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه(cap).اندازه گیری سطح سرمی ca125 در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت ..مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت. اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد. میزان cut off برای ca125بوسیله منحنی roc تعیین شد. میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از ازمونهای mann-whitney u test و t-test استفاده شد. p-valueدو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط سطح سرمی ca125 در 4 گروه به ترتیب برابر iu/ml 4/45±30/55 ،iu/ml 2/48±42/50،iu/ml 9/41±44/48 و iu/ml 6/15±45/20 بود. حساسیت تست با میزان cut off معادلiu/ml 35 برای ca125 در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 54% ،38% و 48% تعیین شد و ویژگی آن در هر 3 گروه 92% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 87% ،83% و86% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 67% ،60% و 64% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب 75/6 و75/4 و6 بود. بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد مطالعه حاضر به دلیل تشابه نتایج با سایر مطالعه های مشابه،این مساله را تایید میکند که سطح سرمی ca125 به طور مشخص در بیماران مبتلا به سل بالاتر از میزانی است که در بیماران مبتلا به سایر عفونتهای ریوی مشاهده شده است.اندازه گیری ca125 ممکن است در بیمارانی که مشکوک به سل هستند و رنگ آمیزی اسید فاست نمونه ریوی آنها منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست پیشنهاد شود. واژه های کلیدی : کانسرآنتی ژن 125- سل خارج ریوی- سل ریوی- اسمیر.

مقدمه : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک برای سل هستند اختصاصیت بالایی دارد، ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف هم متفاوت است(محدوده 20 تا 80 درصد).بعلاوه حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد.بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست.هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش پرو کلسیتونین در تشخیص بیماری سل می باشد. مواد و روشها : در یک مطالعه مقطعی- تحلیلی و آینده نگر که از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه (cap)..مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت.اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد.میزان cut off برایpct بوسیله منحنیroc تعیین شد.میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخبای مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از ازمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از آزمونهایmann-whitney u test و t-test استفاده شد.p-value دو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. نتایج : در این مطالعه اندازه گیری سطح سرمیpct در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت متوسط سطح سرمی pct در 4 گروه به ترتیب برابر ng/ml 088/ ±0 076/0 وng/ml 093/0 ± 067/0 وng/ml 084/0 ± 062/0 و ng/ml 313/0 ± 625/0 بود. حساسیت تست با میزان cut off کمتر از ng/ml 3/0 برای pct در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 92% ،94% و 90% تعیین شد و اختصاصیت آن در هر 3 گروه 90% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 90% ،90% و90% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 92% ،94% و 90% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب2/9 و 4/9 و 9 بود. نتیجه گیری : غلظت سرمی pct به طور مشخصی در بیماران مبتلا به بیماری سل و بیماران مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه در مراحل اولیه تشخیصی متفاوت بود.حساسیت بالا و ارزش اخباری منفی pct برای تشخیص افتراقی سل از پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه نقش تکمیلی آن را در تشخیص و افتراق سل از پنومونی اکتسابی از جامعه در مناطقی با شیوع متوسط سل پیشنهاد می کند. اندازه گیری pct ممکن است در مواردی که شک به سل وجود دارد و رنگ آمیزی اسید فاست منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست توصیه می شود. کلمات کلیدی : پنومونی اکتسابی از جامعه، پره کلسیتونین، سل

اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و 9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند،که در این کشورها تشخیص سل بر اساس مشخص شدن باسیل اسید فاست بر روی گستره های آماده شده خلط با میکروسکوپ نوری ساده داده می شود. تشخیص باسیل بوسیله میکروسکوپ در کشورهایی که اندمیک سل هستند اختصاصیت بالا، ولی حساسیت نسبتا پایینی دارد که بین آزمایشگاه های مختلف نیز متفاوت است (بین20 تا 80 درصد). حساسیت این روش در مواردی که نمونه خلط از نظر باسیل منفی است بسیار پایین می باشد.بعلاوه حساسیت برای بیماری کم باسیل ( مثل بیماریهای اطفال و hiv همراه سل) بسیار کم است، بنابراین پیشرفت ابزارهای تشخیصی جدید سریع و دقیق، ضروریست.هدف مطالعه حاضر بررسی ارزش cea در تشخیص بیماری سل می-باشد. مواد و روشها : در یک مطالعه مشاهده ای – مقطعی که به صورت تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت و از فروردین ماه سال 1390 تا مرداد ماه سال 1391 انجام شد، 200 بیمار که به 4 گروه تقسیم شدند مورد بررسی قرار گرفتند.گروه1 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،گروه 2 شامل 50 بیمار مبتلا به سل ریوی اسمیر منفی،گروه 3 شامل 50 بیمار مبتلا به سل خارج ریوی و گروه 4 شامل 50 بیمار مبتلا به پنومونی باکتریال اکتسابی از جامعه (cap). مطالعه توسط کمیته اخلاق تحقیقات دانشگاه علوم پزشکی اراک مورد تایید قرار گرفت و یافته های حاصل توسط نرم افزار spss مورد تحلیل قرار گرفت.اطلاعات مربوط به تغییرات آماری خلاصه شد و فراوانی و درصد متغیرها محاسبه شد.میزان cut off برایcea بوسیله منحنیroc تعیین شد.میزان حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت، ارزش اخباری منفی و میزان درستنمایی اندازه گیری شد. برای سنجش متغیرهای گروهی از آزمون fisher و برای سنجش متغیرهای پیوسته از آزمونهایmann-whitney u test و t-test استفاده شد.p-value دو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. نتایج : در این مطالعه اندازه گیری سطح سرمی cea در هر 4 گروه قبل از شروع درمان صورت گرفت متوسط سطح سرمی cea در 4 گروه (سل ریوی اسمیر مثبت، سل ریوی اسمیر منفی، سل خارج ریوی و پنومونی باکتری اکتسابی از جامعه) به تــرتیب بــرابــر 2.34±5.171 و 2.26 ± 5.049 و2.89±6.151 و 2.02±3.527 نانوگرم در هر میلی لیتربود.حساسیت تست با میزان cut off بیشتر از ng/ml 6 برای cea در بیماران مبتلا به سل ریوی اسمیر مثبت،سل ریوی اسمیر منفی و سل خارج ریوی به ترتیب 26% ،32% و 52% تعیین شد و اختصاصیت آن در هر 3 گروه 90% بود.ارزش اخباری مثبت در 3 گروه فوق به ترتیب 72.2% ،76.2% و83.9% ،ارزش اخباری منفی به ترتیب 54.9% ،57% و 65.2% و میزان درستنمایی برای نتایج مثبت به ترتیب 2.6 و3.2و5.2 بود. نتیجه گیری : غلظت سرمی cea به طور مشخصی در بیماران مبتلا به بیماری سل و بیماران مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه متفاوت بود. غلظت سرمی cea میزان حساسیت کافی برای کمک به تشخیص بیماران سلی از سایر بیماریهای تنفسی ندارد و نمی تواند جایگزین روش میکروسکوپی اسمیر خلط شده و نقش کوچکی در تشخیص دارند.با اینحال اندازه گیری cea گاه ممکن است در مواردی که شک به سل وجود دارد و رنگ آمیزی اسید فاست منفی است و یا نمونه ای در دسترس نیست کمک کننده باشد.

اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، یکی از مشکلات اساسی در درمان بیماری سل در دنیای امروز، موضوع مقاومت دارویی این بیماری است؛ زیرا علاوه بر پر هزینه بودن درمان و خطر بالای مرگ و میر، تهدیدکننده کنترل این بیماری نیز می باشد. تحقیق حاضر با هدف تعیین مقاومت دارویی سویه های ایزوله شده از بیماران مبتلا به سل نسبت به داروهای ضد سل (ایزونیازید، ریفامپین، اتامبوتول واسترپتومایسین) انجام شد. مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی،پس از اخذ رضایت نامه کتبی و تکمیل پرسشنامه" نمونه خلط تمام بیماران(اعم از موارد جدید وموارد با سابقه درمان) مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستانهای مختلف استان مرکزی از فروردین 1390 تا شهریور1391 بررسی و از بین بیمارانی که نتیجه کشت آنان مثبت بود، نمونه های مایکوباکتریوم انسانی با روش بیوشیمیایی شناسایی و جدا گردید و پس از تهیه سوسپانسیون، روی محیط لوانشتاین-جانسون حاوی آنتی بیوتیکهای ضد سل رده اول کشت داده شد و نهایتاً وضعیت مقاومت دارویی 115 ایزوله مایکوباکتریوم توبرکولوزیس نسبت به چهار آنتی بیوتیک ریفامپین، ایزونیازید، اتامبوتول واسترپتومایسین با استفاده از روش نسبی (proportional method) مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتا با استفاده از نرم افزار spss و محاسبه نسبت شانس و فاصله اطمینان 95% عوامل موثر بر مقاومت دارویی شناسایی شدند. همچنین p-value دو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها : در این بررسی میانگین سنی 19.75±52.23 سال بود 48.7% مذکر و 56.6% ساکن شهر و 91.3% ایرانی بودند.همچنین 10.4% را موارد با سابقه درمان تشکیل می داد و2.6% بیماران hiv+ بودند.در مجموع 67.8% (78 ایزوله) به هر چهار دارو حساس بودند و32.2% (37ایزوله) به یک یا چند دارو مقاومت داشتند. مقاومت به ایزونیازید در 15.6% سویه ها ومقاومت به ریفامپین در 9.6% ، اتامبوتول 17.4% واسترپتومایسین در 14.8% سویه ها دیده شد.میزان سل مقاوم به یک دارو معادل 14.8% ، دو دارو 11.3%، سه دارو4.4% وچهار دارو1.7% بود. در بین سویه های مقاوم بیشترین مقاومت مربوط به اتامبوتول (1/54 درصد) و بعد از آن به ترتیب ایزونیازید(7/48 درصد)، استرپتومایسین(46 درصد)، ریفامپین (7/29 درصد) بود.در این بررسی 8/7% ایزوله ها (24.3% سویه های مقاوم) از نوعmdr-tb بود. میزان مقاومت با سن کمتر از 45 سال ، اسمیرخلط +2 و +3، سابقه درمان سل و مثبت ماندن اسمیر خلط در پایان ماه دوم و سوم ارتباط معنی داری داشت. همچنین بروز سل mdr-tb با سن کمتر از 45 سال ، سابقه درمان سل و مثبت ماندن اسمیر خلط در پایان ماه دوم و سوم ارتباط معنی داری داشت. نتیجه گیری: بررسی مقاومت دارویی سویه های مایکوباکتریوم مورد مطالعه نشانگر آن است که موارد بروزmdr-tb قابل تامل می باشد و به همین دلیل توجه دقیق جهت جلوگیری از به وجود آمدن سویه های مقاوم و انتشار آن ضروری است. بهترین راه پیشگیری از ایجاد مقاومت دارویی، اجرای صحیح استراتژیdots وتجویز صحیح ، مناسب و کامل رژیم درمانی تحت نظارت مسقیم یک ناظردلسوز ، علاقمند و آموزش دیده برای درمان است.

مقدمه: پنومونی بدنبال اینتوبیشن یکی از مهمترین عوارض بستری در بخش مراقبت ویژه و استفاده از ونتیلاتور مکانیکی می باشد. که 48 ساعت بعد از بستری و شروع استفاده از ونتیلاتور با علائم تب، هایپوترمی، ترشحات چرکی تنفسی، تغییرات رادیولوژیک، لکوسیتوز و... بروز می کند که علی رغم پیشرفتهای اخیر در درمان و پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی همچنان یکی از علل مورتالیتی و موربیدیتی است. هدف از انجام این پژوهش تعیین اپیدمیولوژی پنومونی ناشی از ونتیلاتور مکانیکی در بخشهای مراقبت ویژه بیمارستان ولیعصر (عج) اراک در تابستان سال 1391 بوده است. روش کار : در این پژوهش توصیفی از نوع cross-sectional است. بیمارانی که بیش از 48 ساعت در بخشهای مراقبت ویژه بستری شدند و شواهدی مبنی بر vap داشتندوارد مطالعه شدند. این اطلاعات شامل: مشخصات زمینه ای بیماران، سابقه ابتلا به سایر بیماری ها، وضعیت بهداشت دهان و دندان، سیگاری بودن یا نبودن، علائم بالینی، علائم رادیولوژیک، نتایج آزمایشات، تعداد کاتتر، الگوی درمان و... بوده است. داده های این پژوهش بر اساس نرم افزار spss و آزمون chi2 مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها : در مطالعه انجام شده از مجموع 67 بیمار بررسی شده 60 مورد (89.6%) دچار vap شدند که 41 نفر (68.3%) مرد و 19 نفر (31.7%) زن بودند. بررسی نوع icu اعم از داخلی و جراحی(جراحی عمومی، جراحی اعصاب) شامل 42 مورد (70%) در icu جراحی(جراحی عمومی ،جراحی اعصاب) و 18 مورد (30%) در icu داخلی بود. سفتریاکسون 47 مورد (70.1%) در 24 ساعت اول و 46 مورد (68.7%) در 24 ساعت دوم بیشترین داروی تجویز شده بصورت پروفیلاکسی در 48 ساعت اول بستری و سایر آنتی بیوتیکهای استفاده شده به ترتیب ونکومایسین، کلیندامایسین، مترونیدازول، سفازولین، ایمی پنم، مروپنم، سفتازیدیم جنتامایسین، آمیکاسین، سیپروفلوکساسین و اریترومایسین می باشند. در 53 بیماری که مورد نمونه گیری قرار گرفتند در مجمع 24 مورد (45.3%) آسینتو باکتر شایعترین پاتوژن و به ترتیب استاف اورئوس 23 مورد (43.4%) سودوموناس 5 مورد (9.4%) و سیترو باکتر 1 مورد (1.9%) می باشند. آسینتوباکتر بعنوان شایعترین پاتوژن بیشترین مقاومت را به جنتامایسین (69.6%) و بیشترین حساسیت را به ایمی پنم (90.9%) دارد. همچنین در مورد استاف اورئوس بیشترین مقاومت به تتراسیکلین (52.4%) و بیشترین حساسیت به ونکو مایسین (83.4%) می باشد. از نظر سیر درمان 15% بیماران پاسخ خوب به در مان داشتند و 15% پاسخ آهسته و 20% بدون پاسخ می باشند. وضعیت بیماران هنگام و بعد از ترخیص, بهبودی کامل به دنبال vap در icu های بیمارستان ولیعصر 11.7% بود و همچنین 18.3%بهبودی نسبی 20% عدم بهبودی داشته و 50% فوت کردند. بحث و نتیجه گیری : با توجه به شیوع بالای فراوانی vapدر icu های بیمارستان ولیعصر اراک در مقطع زمانی مطالعه انجام شده که89.6% میباشد، مهمترین تاکید محققین این مطالعه بر استفاده منطقی از آنتی بیوتیکهای پیشگیرانه ،رعایت استانداردهای همه جانبه وبکارگیری الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی در پروتکلهای درمانی بکار رفته در هر مرکز بصورت مجزا می باشد. با توجه به حساسیت بالای آسینتوباکترهای جدا شده از بیماران این مطالعه به ایمی پنم(90.9%) و حساسیت استاف اورئوس های جدا شده به ونکومایسین (83.4%) و اگزاسیلین (62.23%) می توان گفت که این آنتی بیوتیک ها را هم چنان می توان در مرکز درمانی ولی عصر بعنوان داروی موثر بر این اجرام استفاده کرد.

زمینه و هدف : سل(tb) یکی از کهنترین بیماریهای ناشی از باکتری ها است که سیستم ایمنی نقش مستقیم در فعال شدن آن دارد. نیتریک اکساید(no) یکی از فاکتورهای موثر میزبان بر علیه سل است. آمینواسید ال- آرژنین پیش ساز تولید نیتریک اکساید در بدن میباشد. هدف از این مطالعه بررسی کارایی مصرف ال- آرژنین درکنار درمان استاندارد سازمان بهداشت جهانی در بهبود علایم بالینی سل ریوی میباشد. مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور 63 بیمار مبتلا به سل که به تازگی تشخیص داده شده بودند به دو گروه آزمون: که دریافت کننده ال-آرژنین بودند(n=32)و گروه شاهد: که دریافت کننده دارونما بودند(n=31 ) تقسیم شدند. به گروه آزمون روزانه 2 گرم قرص ال-آرژنین به مدت 30 روز در کنار درمان استاندارد سل داده شد. بیماران در روزهای 14، 28، 42و56 مورد ارزیابی از نظر علایم بالینی و پاراکلینیکی قرار گرفتند. همچنین وضعیت سلامت بیماران توسط پرسشنامه ghq-28 در پایان ماه اول مورد ارزیابی قرار گرفت و سپس کلیه اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. این مطالعه با کد ثبت : irct201211179855n2 در مرکز ثبت کارآزمایی بالینی ایران تثبیت شده است. یافته ها: از مجموع 63 بیمار با میانگین سنی 52.1 سال، 1/87 درصد کل بیماران تست مانتو 10 و بالاتر داشتند. 3/41 درصد بیماران اسمیر خلط در حد +2 و +3 داشتند و 46 درصد انها شاخص توده بدنی در حد کمتر از 5/18 داشتند. 6/47 درصد لکوپنی یا لکوسیتوز ، 4/52 درصد انمی ، 5/90 درصد esr بالا و 73 درصد crp مثبت داشتند. سرفه در 1/92 درصد و علائم سرشتی(constitutional) در 7/93 درصد وجود داشت. یافته ها نشان داد که علایم سرشتی و کاهش وزن در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد در روزهای 28، 42و 56 به طور معناداری کاهش یافته است(p<0.05) این کاهش در مورد سرفه معنادار نبود(p>0.05) همچنین در میزان آنمی بیماران در گروه آزمون در مقایسه با گروه شاهد به طور معناداری کاهش یافت. همچنین براساس پرسشنامه ghq-28 میانگین امتیازات بیماران در گروه آزمون از نظر علایم جسمانی، اضطرابی و افسردگی افزایش معناداری یافت(p=0.0058) بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان میدهد که استفاده از مکمل ال آرژنین در کنار درمان روتین سل میتواند سبب بهبود علایم سرشتی ، کاهش وزن بیماران، افزایش نمره پرسشنامه ghq-28 و همچنین بهبود آنمی آنان گردد.

زمینه و هدف : پنومونی اکتسابی از جامعه ، شایعترین فرم عفونت ریوی است که سالیانه حدود 1 درصد جمعیت جامعه را گرفتار می کندکه حدود یک پنجم این افراد، نیازمند بستری در بیمارستان هستند که هزینه های قابل توجهی را بر بیمار وسیستم درمانی تحمیل می نماید، از طرف دیگر برخی مطالعات نشان داده است علاوه بر درمانهای جاری مانند آنتی بیوتیک تراپی، استفاده از کیوتن می تواند در تسریع بهبودی بیماران کمک کننده باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کارآیی کوانزیم کیوتن درتسریع بهبودی عفونت ریوی اکتسابی از جامعه سالمندان در دانشگاه علوم پزشکی اراک به انجام رسید. مواد و روشها: این مطالعه یک مطالعه کارآزمایی بالینی است که در سال 1392 در دانشگاه علوم پزشکی اراک به انجام رسید. جامعه آماری مورد مطالعه بیماران60 سال و بالاتر مبتلا به پنومونی اکتسابی از جامعه بودند . بیماران بطور تصادفی به 2گروه الف و ب تقسیم شده، گروه اول علاوه بر درمان معمول، روزانه 200 میلیگرم کوانزیم کیو-تن بمدت 14 روز دریافت کرده و در گروه ب علاوه بر درمان معمول، پلاسبو تجویز شد. اطلاعات بیماران در دو گروه شامل اطلاعات دموگرافیک تغییرات علائم بالینی و ازمایشگاهی(شامل cbc,esr, crp,abg) در روز شروع درمان، روز سوم، روز هفتم، و چهاردهم و همچنین مرگ تا روز سی ام بررسی شده و پس از ورود به رایانه بوسیله نرم افزار spss مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها و نتایج : برابر نتایج بدست آمده از این مطالعه، بهبود کلینیکی در روز سوم در دو گروه تفاوتی نداشت p=0.67)) ولی در دو گروه در روز هفتم (p=0/021) و در روز چهاردهم (p=0.037) تفاوت معنی داری وجود داشت. همچنین شکست درمان در دو گروه (p=0.044) و طول مدت بستری (p=0.014) و مدت زمان تا بهبودی پایدار(p=0.038) تفاوت معنی داری داشت.در مورد بیماران با پنومونی شدید، بهبود کلینیکی در روز سوم و هفتم تفاوت معنی داری نداشت ولی در روز چهاردهم تفاوت معنی دار بود. (p=0.04) همچنین از نظر شکست درمان، در دو گروه تفاوت معنی دار بوده (p=0.037) و در کل، نتیجه درمان در گروه دریافت کننده کیوتن مطلوب تر بود. بحث و نتیجه گیری: برابر نتایج این مطالعه، استفاده از کیوتن در درمان پنومونی اکتسابی از جامعه باعث اخذ نتایج درمانی مطلوب تر شده و مدت اقامت بیمار در بیمارستان را کاهش می دهد ولی در عین حال، به علت اندک بودن مطالعات، تاثیر کیوتن در درمان پنومونی اکتسابی جامعه و تسریع روند بهبودی هنوز مورد بحث بوده و نتایج بدست آمده ضد و نقیض می باشد. لذا پیشنهاد می گردد، مطالعات وسیع تر و با حجم نمونه بالاتری در خصوص تاثیرات کیوتن در افزایش کارآیی آنتی بیوتیک ها در درمان بیماری های عفونی بویژه بیماری پنومونی اکتسابی از جامعه به انجام برسد.

ثبت اطلاعات بیماران در پرونده های پزشکی مراکز آموزشی درمانی نقش مهمی در تحقیقات، آموزش و درمان ایفا می نماید. در برگ شرح حال و معاینه فیزیکی، تاریخچه، مرور سیستم ها و یافته های فیزیکی ثبت می شود و محتوای آن ها نمایانگر نحوه ارزیابی پزشک می باشد. اگر مدارک بالینی به طور دقیق، روشن و منظم تهیه شده باشد، بر تفکر بالینی منطقی دلالت دارد و فرایند تشخیص بیماری را تسهیل می نماید. در این مطالعه که از نوع توصیفی است نگرش و عملکرد 102 نفر از دانشجویان پزشکی ( کارآموز و کارورز ) و 13 نفر از اساتید گروه داخلی که به روش سرشماری وارد مطالعه شدند پیرامون برگ شرح حال و معاینه فیزیکی در بیمارستان دانشگاهی امیر المومنین (ع ) دانشگاه علوم پزشکی اراک سنجیده شد. جهت مقایسه نگرش و عملکرد دانشجویان به روش خود اظهاری از پرسشنامه ای روا و پایا بر اساس نظرات کارشناسی و مطالعه پایلوت با آلفای کورنباخ 83/. بر اساس مقیاس لیکرت 5 قسمتی استفاده شد. سپس میانگین ها و نسبت های به دست آمده با تست تی و کای اسکوئر مقایسه شد. جهت تعین نگرش و ایده های اساتید نیز از پرسشنامه نسبتا مشابهی استفاده شد. بیش از 75 ٪ شرکت کنندگان در مطالعه نگرش قابل قبولی نسبت به شرح حال گیری و معاینه فیزیکی و اجزاء مختلف آن داشتند . و تفاوت معنی داری بین جنس و مقطع تحصیلی در این خصوص وجود نداشت. 70 تا 85٪ دانشجویان همیشه و تقریبا همیشه مبادرت به نگارش شکایت اصلی ،بیماری فعلی، دارو های در حال مصرف و حساسیت ،سوابق فامیلی ، مرور بر سیستم ها و معاینه فیزیکی داشتند. 25 تا 30٪ دانشجویان هرگز و تقریبا هرگز نگارش اطلاعات هویتی، سابقه اجتماعی ،معاینه و مرور بر سیستم پوست مو ناخن و چشم ،معاینه گردن ،دستگاه تناسلی، اندوکرین، وضعیت روانی و سیستم عروقی را مد نظر نداشتند. با توجه به نتایج این مطالعه انجام تغیراتی در برگ شرح حال و معاینه فیزیکی کار آموزی به شکل مختصر نمودن برخی از قسمت ها نظیر اطلاعات هویتی و اضافه نمودن بخش هایی نظیر سابقه فردی و اجتماعی اعتیاد مرور بر سیستم ها معاینه سیستم خون و اندوکرین همراه با خطوط راهنما و مورد توافق همه بخش های فوق تخصصی گروه داخلی لازم و ضروری است از طرفی توجه بیشتر به آموزش شرح حال گیری و استفاده گسترده تر از شرح حال کار آموزان ضروری است

عنوان : بررسی فراوانی عوارض داروهای ضد سل در بیماران مسلول و عوامل موثر بر آن در استا استاد راهنما : دکتر علی اصغر فرازی (متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری) استاد مشاور : دکتر معصومه صوفیان (متخصص بیماریهای عفونی و گرمسیری) نگارش و پژوهش : سارا کشاورز ن مرکزی در سال 92-زمینه و هدف : سل یکی از شایع ترین بیماری های جوامع بشری است. این بیماری قابل درمان و پیشگیری است. درمان دارویی بیماری سل ممکن است سبب عوارض جانبی جدی در بیمار شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی میزان بروز و عوامل خطر بروز عوارض دارویی در بیماران مسلول استان مرکزی می باشد.مواد و روش ها : در این مطالعه مشاهده ای همه بیماران مسلول تحت درمان با داروهای ضد سل ثبت شده در مرکز بهداشت استان مرکزی طی سالهای 92-1386 مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات بالینی و دموگرافیک بیماران، عوارض دارویی و نتایج درمان بیماران ثبت و با استفاده از نرم افزار spss (ver.18) آنالیز شد. یافته ها : در دوره مطالعه 940 بیمار مسلول تحت درمان با داروهای ضد سل ثبت شده بود که از این میان 269(6/28 %)نفر حداقل دچار یک عارضه دارویی شده بودند. در کل 563 عارضه دارویی ثبت شده بود که 99 مورد منجر به تغییر در پروتکل درمانی بیمار شده بود. افزایش آنزیم های کبدی شایع ترین عارضه ثبت شده بود که 40 مورد (5/4 %) هپاتیت دارویی مشاهده شد. جنسیت زن، سن>50 سال، ابتلا به عفونت hiv و سایر بیماری های سیستمیک، عود سل و استعمال سیگار فرد را برای بروز عوارض دارویی مستعد می نمود. نتیجه گیری : داروهای ضد سل میتوانند موجب عوارض جانبی جدی در بیمار شوند. توجه بیشتر برای پیشگیری از بروز این عوارض لازم و ضروری است. واژگان کلیدی: عوارض دارویی، مسمومیت دارویی، سل فهرست مطالب 1386

اهداف: احتیاطات استاندارد مقیاس پایه در کنترل عفونت های بیمارستانی می باشد. از آن جا که مدل اعتقاد بهداشتی سعی در توضیح علت انجام یا عدم انجام رفتارهای بهداشتی دارد، این پژوهش با هدف بررسی تأثیرآموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای پیشگیری کننده از عفونت های بیمارستانی در پرستاران صورت پذیرفت. روش ها: پژوهش حاضر به صورت نیمه تجربی شاهدار، از نوع قبل و بعد بر روی 33 نفر ) 53 نفر گروه مداخله ، 53 نفرکنترل( از پرستاران شاغل در بیمارستان ها صورت پذیرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ای پایا و روا و محقق ساخته بود. مداخله آموزشی برای گروه مداخله در طی یک ماه از طریق برگزاری سمینارهای آموزشی مداوم تعاملی و ارائه بروشور آموزشی و پوستر و یک ماه بعد لوح فشرده چند رسانه ای تهیه شده به عنوان یاد آور انجام گرفت. نتایج سه ماه بعد از مداخله جمع آوری و تجزیه و تحلیل های آماری با استفاده از آزمونهای تی مستقل و تی وابسته، کای اسکوئر و با در نظر >3/ گرفتن سطح معناداری ) 35 p ) انجام گردید. 05/38 ±7/05،02/83 ±7/ یافته ها: میانگین سنی نمونه ها در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 00 سال بود. قبل از مداخله بین میانگین نمرات متغیرهای عملکرد و سازه های مدل اعتقاد بهداشتی در زمینه رفتارهای پیشگیری کننده از عفونت بیمارستانی در دو گروه اختلاف آماری معنی دار نبود، اما بعد از مداخله آموزشی تئوری محور بین میانگین نمرات متغیرهای فوق در دو گروه اختلاف آماری معنی دار بود ( p<.) 3/330 نتیجه گیری: براساس نتایج این مطالعه مجریان طرح از کارآیی این مدل بر ارتقاء عملکردهای پیشگیری کننده از عفونت بیمارستانی در پرستاران حمایت مینمایند. از این رو بکارگیری این مدل در مراکز بهداشتی درمانی و بیمارستان ها توصیه میشود

مقدمه : اپیدمی جهانی سل منجر به 2 میلیون مورد مرگ و9 میلیون موارد جدید بیماری در سال میشود. اکثریت بیماران مبتلا به سل در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، یکی از مشکلات اساسی در درمان بیماری سل در دنیای امروز، موضوع مقاومت دارویی این بیماری است؛ زیرا علاوه بر پر هزینه بودن درمان و خطر بالای مرگ و میر، تهدیدکننده کنترل این بیماری نیز می باشد. تحقیق حاضر با هدف تعیین الگوی مولکولار سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس مقاوم به داروهای خط اول جدا شده از بیماران مسلول مورد مطالعه طراحی و اجرا شده است. روش کار: در این مطالعه مقطعی، نمونه خلط تمام بیماران(اعم از موارد جدید وموارد عود) مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستانهای مختلف استان مرکزی طی سالهای 1390 تا 1392 بررسی و از بین بیمارانی که نتیجه کشت آنان مثبت بود، نمونه های مایکوباکتریوم انسانی با روش بیوشیمیایی شناسایی و جدا گردید و پس از تهیه سوسپانسیون، روی محیط لوانشتاین-جانسون حاوی آنتی بیوتیکهای ضد سل رده اول کشت داده شد و نهایتاً وضعیت مقاومت دارویی ایزوله های مایکوباکتریوم توبرکولوزیس نسبت به چهار آنتی بیوتیک ریفامپین، ایزونیازید، اتامبوتول واسترپتومایسین با استفاده از روش نسبی (proportional method) مورد ارزیابی قرار گرفت. نهایتا 37 سویه جدا شده که حد اقل به یک یا بیش از یک داروی خط اول مقاوم بودند. در جریان این تحقیق dna بدست آمده از نمونه های کشت مثبت بیماران مقاوم به یکی از داروهای خط اول سل مورد بررسی ژنومی قرار گرفته و تمامی این جدایه ها با روش rflp و با استفاده از مارکرis6110 و مارکر pgrs و dr مورد انگشت نگاری قرار گرفتند.نهایتا با استفاده از نرم افزار spss و محاسبه نسبت شانس و فاصله اطمینان برابر 95% کلیه عوامل موثر بر مقاومت دارویی شناسایی شدند. همچنین p-value دو سویه کمتر از 05/0 معنادار در نظر گرفته شد.

کنترل و محدود سازی انتقال هپاتیت ب یک معضل جهانی است.میزان انتقال هپاتیت ب در بین اعضای خانواده در مطالعات بین 11 تا 57 درصد متغیر بوده است.هدف مطالعه کنونی بررسی مارکرهای سرولوژیک هپاتیت ب در بین اعضای خانواده ی فرد مبتلا به هپاتیت ب میباشد.در این مطالعه تعداد 100 نفر از ناقلین مزمن هپاتیت ب از بین مراجعین به کلینیک عفونی بیمارستان ولیعصر و مطب متخصص عفونی شهر اراک انتخاب و طی مدت مطالعه اعضای خانواده ی انها پس از تکمیل فرم رضایت وارد مطالعه شده و نمونه ی خون هریک از نظر وجود مارکرهای هپاتیت ب بررسی و پرسشنامه تکمیل گردید.

هپاتیت cشایع ترین عامل هپاتیت مزمن ویروسی و یک عامل عمده برای ایجاد بیماری مزمن کبدی می باشد.در مطالعات انجام شده ژنوتیپ شایع در اکثر مناطق ژنوتیپ1 بود.در یک مطالعه مقطعی مبتلایان به هپاتیت c مزمن پس از کسب رضایت وارد مطالعه شدند و ژنوتیپ ویروس به روش pcr تعیین گردید.ژمعلوم گردید در بین مبتلایان به هپاتیت c بیش ترین فراوانی مربوط به مردان بود. با وجود اینکه در بسیاری از مطالعات انجام شده ژنوتیپ 1 شایع ترین ژنوتیپ هپاتیت c گزارش شده است در حالیکه در مطالعه ی ما شایع ترین ژنوتیپ 3a بود.مبتلایان به هپاتیت c مزمن اکثرا افراد با اعتیاد تزریقی بودند