فرآیندهای تکتونیکی، آتشفشانی و پیشروی عمومی دریای ائوسن در اقصی نقاط ایران، رخساره های رسوبی متنوعی را ایجاد کرده است. نهشته های سنگی ائوسن در ناحیه چیمه رود (شمال غرب نطنز) در موقعیت بینابینی زون ایران مرکزی و سنندج سیرجان شامل 660 متر سنگ های آتشفشانی، مخلوط هایی از سنگ های آذرآواری- کربناته، انواع توف ها و ماسه سنگ های آواری و مخلوط کربناته- آواری می باشد. کوهزایی لارامید سبب شده که این رسوبات با یک ناپیوستگی دگرشیب روی سنگ های کرتاسه قرار بگیرند. به منظور بازسازی شرایط رسوبگذاری در این زمان، رسوبات ائوسن در یک برش مناسب در ناحیه مورد نظر مورد مطالعه قرار گرفت. بر پایه مطالعات صحرایی و با توجه به ویژگی های سنگ چینه نگاری، نهشته های ائوسن این ناحیه به 4 واحد اصلی- که بر اساس رخدادهای ناگهانی فورانی از هم جدا شده اند و هر کدام نیز دارای زیر واحد های مخصوص به خود هستند- تقسیم شد که عبارتند از: u1: آندزیت- توفیت- توف فسیل دار- سنگ آهک توده ای- ماسه سنگ های آواری نازک لایه. u2: آندزیت و توف فسیل دار توده ای. u3: آندزیت- ماسه سنگ آواری- توف فسیل دار- سنگ آهک متوسط لایه. u4: داسیت. در توصیف و رده بندی لیتوفاسیس های مورد مطالعه از مواردی مانند کانی شناسی، مشخصه های بافتی، ساختمان های رسوبی، فرم هندسی لایه ها و نوع قرارگیری لایه ها نسبت به یکدیگر و گسترش جانبی آنها نیز استفاده شده است. بر همین اساس در سنگ های ائوسن میانی ناحیه چیمه رود 5 نوع مجموعه ی رخساره ای سنگی شامل: آتشفشانی- اتوکلاستیک- پیروکلاستیک- اپی کلاستیک- آواری- مخلوط کربناته- آواری شناسایی گردید. همچنین با توجه به مطالعات آزمایشگاهی رخساره های میکروسکوپی بر اساس نوع و فراوانی دانه ها و ماتریکس به گروه های رخساره های اتوکلاستیکی، پیروکلاستیکی، رخساره های اپی کلاستیکی، رخساره های آواری و رخساره های مخلوط کربناته- آواری و آتشفشانی تقسیم شد. و بر اساس مطالعات چینه نگاری رسوبی- حادثه ایی انجام شده، بر روی توالی های ائوسن ناحیه مورد نظر سه نوع سکانس به شرح زیر شناسایی شد: 1) سکانس های (یا چرخه های) بزرگ مقیاس (large scale sequence)- 2) سکانس های متوسط مقیاس (intermediate scale sequence)- 3) سکانس های کوچک مقیاس (small scale sequence). همچنین نتایج حاصل از آزمایش ژئوشیمیاییxrf نشان می دهد که این سنگها از فعالیت های آتشفشانی مناطق جزایرقوسی و حاشیه قاره ای حاصل شده اند. مکان قرارگیری این نمونه ها در نمودار مثلثی تفکیک بازالت های قاره ای از اقیانوسی در زون جزایر قوسی و زون حاشیه قاره ای، این تفسیر را ثابت می نماید. همچنین بررسی اندازه دانه ها برای تمامی رخساره های شناسایی شده انجام گرفت و در نهایت مدل رسوبی پیشنهادی با توجه به رخساره های توربیدایتی و ولکانی کلاستیکی، اختلاط نسبی اجزاء رخساره ای و تغییر تدریجی رخساره ها به یکدیگر می توان حدس زد که حوضه از حالت رمپ به سمت شلف بدون حاشیه در تغییر بوده است. همچنین به دلیل وجود اقسام متفاوت حضور رخساره های هیبرید (آذرآواری- توربیدایتی- کربناته)، محیط رسوبگذاری مخلوط و از نوع in situ mixing بوده است.