این پایان نامه ساختارهایی با کدگذاری مشترک منبع و کانال و با کدهای ترکیبی دیجیتال-آنالوگ را برای ارسال تصاویر مورد بررسی قرار داده و تحلیل می کند. از آنجا که فرکانسهای بالای ضرایب تبدیلاتی مثل ویولت و dct دارای توزیع لاپلاس می باشند ابتدا با استفاده از کدهای ترکیبی دیجیتال-آنالوگ، انتقال یک منبع با توزیع لاپلاس را بر روی کانالهایی با نویز سفید جمع شونده گوسی و لاپلاس با توان ورودی محدود در دو حالت انطباق و عدم انطباق snr مورد تحلیل و بررسی قرار می دهیم. یک سیستم با کدگذاری مشترک منبع و کانال و با کدهای ترکیبی دیجیتال-آنالوگ را معرفی می کنیم و با استفاده از محاسبات عددی نشان می دهیم که اعوجاج این ساختار در حالت انطباق snr بر روی کانال لاپلاس خیلی نزدیک به کران پایین اعوجاج با معیار میانگین قدرمطلق خطا می باشد. سپس انتقال تصویر را با استفاده از کدگذاری مشترک منبع و کانال بررسی می کنیم. برای این منظور از کوانتیزه کننده برداری و مدولاسیون ترکیبی دیجیتال-آنالوگ با انبساط و انقباض پهنای باند برای انتقال و بازسازی ضرایب ویولت تصویر استفاده می کنیم. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که ساختار مورد بررسی نسبت به ساختاری با مدولاسیون کاملاً آنالوگ و کاملاً دیجیتال در محدوده وسیعی از snr کانال عمل کرد بهتری دارد.

در این پایان نامه، روش های گوناگون کدگذاری برای ارسال منابع آنالوگ روی کانال گوسی مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و به طور خاص منابع گوسی مورد توجه قرار خواهند گرفت و هدف نهایی دست یابی به بهترین ناحیه اعوجاج می باشد. این انتقال در حضور تداخل جمع شونده و هم بسته با منبع که مشخصه آن به طور غیرعلی برای کدگذار معلوم است، صورت می گیرد. همچنین مسئله در حالتی در نظر گرفته شده است که پهنای باند منبع از پهنای باند کانال بزرگتر باشد. مطابق شکل زیر، این مسئله را می توان حالت خاصی از ارسال منابع گوسی هم بسته روی کانال گوسی در نظر گرفت به طوریکه یکی از منابع از دنباله تولیدی منبع دیگر آگاه است و دیگری تنها دنباله خود را ارسال میکند. پس از مروری بر کارهای انجام شده در این زمینه، به معرفی ساختارهای ارائه شده برای مسئله مورد نظر خواهیم پرداخت و کارایی هر ساختار را در مقابل تغییرات کانال بررسی خواهیم نمود. در ادامه ناحیه اعوجاج قابل حصول برای هر یک از ساختارها را با مقایسه آن با باند های بیرونی بدست آمده، تحلیل خواهیم کرد.