در دهه های اخیر تأثیر فعالیت های صنعتی بر محیط زیست، منجر به بروز مسائل زیست محیطی فراوانی شده است. گسترش پدیده هایی چون افزایش دما کره زمین، بالا آمدن سطح آب دریاها،تخریب لایه اوزون، بهره برداری بیش از حد از منابع طبیعی،انقراض برخی از گونه های جانوری و گیاهی و آلودگی هوا، مقوله توسعه پایدار زمین و سیستم های اقتصادی را با چالشی بسیار جدی مواجه ساخته است. با توجه به اینکه که این اثرات نامطلوب محیطی درهمه مراحل چرخه-ی عمرمحصول اتفاقمی افتدومدیریت برنامه ها وعملیات محیطی به داخل مرزهای سازمان محدودنمی شود،دیدگاه مدیریت زنجیره تأمین سبزبه عنوان یک دیدگاه جامع که همه جریانات ازتأمین کنندگان به تولیدکنندگان ونهایتاًبه مصرفکنندگان رادربرمی گیرد،می تواند راهکاری مناسب برای حل این معضلات باشد.هدف اصلی این تحقیق شناسایی محرک های تأثیر گذار در اتخاذ زنجیره تأمین سبز و ارائه مدلی برای ارزیابی سبز تأمین کنندگان در صنایع غذایی می باشد. در این تحقیق پس از بررسی ادبیات نظری، با استفاده از نظر خبرگان و تکنیک دلفی محرک های تأثیرگذار بر سازمان¬ها در پذیرش زنجیره تأمین سبز و همچنین معیار های ارزیابی سبز تأمین کنندگان در صنایع غذایی شناخته می شودو با روش تکنیک سلسله مراتب فازی رتبه بندی می شود.نتایج حاصل از این پژوهش در انتخاب تأمین کنندگان درزنجیره تأمین سبز وهمچنین بهبودعملکردزیست محیطی سازمان هاراهگشا خواهد بود.