به دلیل وجود جریان های ثانویه در قوس ها، قوس بیرونی همواره در معرض تخریب و فرسایش می باشد. روش های متعددی جهت مقابله با فرسایش قوس بیرونی وجود دارد که یکی از ساده ترین و در عین حال اقتصادی ترین روش ها استفاده از آبشکن می باشد. آبشکن به عنوان مانعی در مسیر جریان باعث افزایش تنش برشی شده و افزایش فرسایش و آبشستگی در اطراف آبشکن را به همراه خواهد داشت. مطالعات صورت گرفته در زمینه آبشکن ها نشان می دهد که قسمت دماغه آبشکن بیشتر از مناطق دیگر در معرض آبشستگی می باشد. جهت پایداری دماغه در این تحقیق از ریپ رپ استفاده شده است. مطمئنا طراحی ریپ رپ با توجه به اثرات جریان ثانویه و الگوی فرسایش در قوس با کانال مستقیم متفاوت بوده و از نتایج این تحقیق با ضریب اطمینان بیشتری جهت طراحی های کاربردی می توان بهره برد. پارامترهای مورد بررسی در این تحقیق شامل طول آبشکن، قطر ریپ رپ و ابعاد پوشش ریپ رپ می باشد. بر این اساس با توجه به استانداردهای موجود محدوده فرسایش پذیر در قوس تعیین گردید. پس از تعیین این محدوده آبشکن ها با ابعاد مورد نظر در محدوده فرسایش پذیر قوس قرار گرفته و ریپ رپ های مختلف با آرایش های متفاوت در اطراف آبشکن ها قرار گرفتند. پس از تنظیم دبی جریان، عمق به تدریج کاهش یافته تا با افزایش سرعت شرایط شکست ریپ رپ حاصل شود. با آنالیز نتایج آزمایشات، روابط و گرافهایی ارائه گردید که می توان از آن ها جهت طراحی ریپ رپ در اطراف آبشکنها در قوس استفاده نمود. همچنین در این تحقیق معادلات ارایه شده مربوط به دیاگرام شیلدز به گونه‏ای توسعه یافتند تا بتوان از این روابط جهت بررسی پایداری المان‏های ریپ رپ در اطراف آبشکن‏ها در قوس استفاده گردد. جهت بررسی کارآیی روابط ارائه شده در این تحقیق مقایسه ای میان نتایج آزمایشگاهی و تعدادی از معادلات ارائه شده توسط محققین مختلف صورت گرفت. نتایج این مقایسه نشان داد که کلیه روابط ارائه شده توسط محققین دیگر بدلیل در نظر نگرفتن جریان های ثانویه و گردابه های ایجاد شده در اطراف آبشکن ها در قوس، اندازه المان های ریپ رپ را کمتر از مقادیر به دست آمده در آزمایشات محاسبه می کنند. این مقایسه اهمیت تحقیق مورد نظر را نشان می دهد.

پروتئین‎ها هرگز به صورت منفرد عمل نمی‎کنند، بلکه از طریق برهم‎کنش با ‎دیگر پروتئین‎ها، عملکردهایشان را اجرا می‎کنند. بررسی این برهم‎کنش‎ها، پایه‎ای برای کشف مکانیسم‎های مولکولی، فرآیندها و مفاهیم زیستی مربوط به عملکردهای پروتئین‎ها می‎باشد. روش‎های آزمایشگاهی مقیاس بزرگ همانند mass spectrometry و yeast two-hybrid ، لیست وسیعی از برهم‎کنش‎های پروتئین- پروتئین را فراهم آورده‎اند، که این داده‎ها باعث افزایش قدرت تحقیقات و مطالعات حوزه‎ی پروتئوم شده است. مطالعات اخیر نشان داده است که برهم‎کنش‎های بدست آمده از روش‎های آزمایشگاهی حدودا دارای 50% خطای مثبت کاذب و منفی کاذب ‎می‎باشند. خطاهایی که در برهم‎کنش‎های پروتئین رخ داده است می‎تواند اکتشافات و تحقیقات را به سمت اشتباهی هدایت کند که هزینه‎ی بسیار گزافی دارد، به عنوان مثال اشتباه در تشخیص عامل بیماری‎زا در طراحی دارو که هزینه‎ی بسیار زیادی دارد، یکی از این اشتباهات می‎تواند می‎باشد. با توجه به مطالب ذکر شده، روشی برای شناسایی خطاهای مثبت کاذب بسیار ضروری می‎باشد.

بسیاری از عملکردهای rna به تعاملات بین rna و پروتئین ها وابسته است چنانکه درک مکانیزم مولکولی تعاملات rna و پروتئین یکی از مباحث اصلی در علم بیوانفورماتیک به شمار می رود. تعاملات پروتئین و rna نقش مهمی در گستره ی وسیعی از فرآیندهای مختلف سلولی از جمله پیوند و ساخت پروتئین، بیان ژن، پردازش rna، مکانیزم دفاع سلولی و تنظیم رونویسی در بیان ژن جهت مقابله با عوامل بیماری زا دارند. روش های آزمایشگاهی با توان عملیاتی بالا برای تشخیص تعاملات پروتئین و rna ایجاد شده اند، اما بسیار زمانبر و پر هزینه هستند. از اینرو روش های محاسباتی برای پیشگویی تعاملات پروتئین و rna نیاز می باشد. در این تحقیق دو روش به منظور پیشگویی تعامل یا عدم تعامل بین پروتئین و rna تنها با استفاده از اطلاعات مربوط به توالی ارائه شده است. توالی پروتئین و rna به عنوان ورودی در نظر گرفته می شود و متد تشخیص می دهد که این دو با یکدیگر تعامل دارند یا خیر. بدلیل ماهیت مسئله فیچرهای استخراج شده از توالی پروتئین و rna را بصورت ترکیب تمامی حالات ممکن حاصل از ویژگی های استخراج شده در نظر گرفته شده است تا مجموعه ی بهتری از ویژگی ها برای آموزش فراهم شده و بهترین نتیجه ممکن برای پیشگویی حاصل شود.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.