سرزمین به معنای محیطی فیزیکی است که شامل اقلیم، پستی و بلندی، خاک، هیدرولوژی و پوشش گیاهی می شود که از مهمترین فاکتورهای تعیین کننده پتانسیل زمین برای کاربری های مختلف هستند.استفاده نادرست از زمین خسارات جبران ناپذیری را بر منابع زیست محیطی وارد می کند. برای استفاده در خور از سرزمین امروزه آمایش سرزمین مطرح می باشد که با ارزیابی تناسب زمین برای کاربری های معین، پتانسیل بالقوه زمین را کشف کرده و به کاربران پیشنهاد می کند. به واسطه تحلیل کاربری زمین ما می فهمیم که آیا یک قطعه از زمین برای فعالیت معین مناسب می باشد یا نه؟ همچنین ما پیامدهای فعالیت های انسانی واینکه آنها چشم اندازها را چگونه تغییر می دهد را می فهمیم. در این تحقیق از روش ارزیابی چند عامله برای تحلیل کاربری های صنعتی منطقه آزاد ارس استفاده شده است بدین معنی که در تحلیل تناسب زمین برای صنایع سنگین از معیارهای شیب، جهت شیب، باد، جنس سنگ بستر، مناطق مسکونی، زمین های کشاورزی، راههای اصلی، رودخانه دائمی، مناطق حفاظت شده، خطوط لوله گاز و خطوط راه آهن استفاده شده است. بررسی بر اساس دو روش همپوشانی وزن دار و فرایند تحلیل سلسله مراتبی صورت گرفته است.نتایج تحقیق نشان می دهد که کاربری های صنعتی منطقه آزاد ارس به طور مناسب مکان گزینی شده است. و به طور کلی بهترین مکان برای توسعه کاربری های صنعتی در سمت جنوب غربی منطقه مورد مطالعه موجود است و بهتر است صنایع جدید در این مکان مستقر شوند.

در دوره موسوم به شهرسازی فرا مدرن نظریه های مختلفی در تلفیق تجارب پیشین در امر شهرسازی شکل گرفته است . نظریه" زیست پذیری" یکی از مهم ترین آنها محسوب می شود.زیست پذیری به عنوان " کیفیت زندگی" تجربه شده توسط ساکنان یک شهر یا منطقه تعریف می شود. دریافت این نوع تجربه مستلزم ارتباط نزدیک دستگاه شهرسازی با مردم بر پایه مشارکتی سازنده می باشد . به دنبال این توانایی ارتقا سطح کیفیت زندگی در زمینه پایداری مطرح می شود.در این پایان نامه مولفه های" زیست پذیری" فضا- که در مقایسه با تیوری های هم ارز خود در شهرسازی فرا مدرن بوسیله یک مدل مفهومی و به روش پژوهش کیفی بدست آمده است – در محدوده نمونه موردی شهر بهشهر در گرجی محله مورد تدقیق قرار گرفته ، و نمود های کالبدی آن با توجه به محیط ، فرهنگ و ساختار شهر بدست داده شده است.با توجه به اینکه یکی از وجوه بارز " تعیین سطح زیست پذیری فضا" ی شهری میزان حضور پذیری افراد در فضاهای شهری است به عادات فرهنگی و رسوم موجود با توجه به طیف های متفاوت سنی خصوصا کودکان و سالمندان نظر ویژه داشته ایم و ایجاد فضای امن را به عنوان یکی از مولفه های پایه ای سازنده کالبد مطلوب برای ارتقا سطح ارتباطات اجتماعی و شکل دهنده رفتارهای سرزنده و شاداب در فضا مد نظر قرار گرفته است.

در دوره موسوم به شهرسازی فرا مدرن نظریه های مختلفی در تلفیق تجارب پیشین در امر شهرسازی شکل گرفته است . نظریه" زیست پذیری" یکی از مهم ترین آنها محسوب می شود.زیست پذیری به عنوان " کیفیت زندگی" تجربه شده توسط ساکنان یک شهر یا منطقه تعریف می شود. دریافت این نوع تجربه مستلزم ارتباط نزدیک دستگاه شهرسازی با مردم بر پایه مشارکتی سازنده می باشد . به دنبال این توانایی ارتقا سطح کیفیت زندگی در زمینه پایداری مطرح می شود.در این پایان نامه مولفه های" زیست پذیری" فضا- که در مقایسه با تیوری های هم ارز خود در شهرسازی فرا مدرن بوسیله یک مدل مفهومی و به روش پژوهش کیفی بدست آمده است – در محدوده نمونه موردی شهر بهشهر در گرجی محله مورد تدقیق قرار گرفته ، و نمود های کالبدی آن با توجه به محیط ، فرهنگ و ساختار شهر بدست داده شده است.با توجه به اینکه یکی از وجوه بارز " تعیین سطح زیست پذیری فضا" ی شهری میزان حضور پذیری افراد در فضاهای شهری است به عادات فرهنگی و رسوم موجود با توجه به طیف های متفاوت سنی خصوصا کودکان و سالمندان نظر ویژه داشته ایم و ایجاد فضای امن را به عنوان یکی از مولفه های پایه ای سازنده کالبد مطلوب برای ارتقا سطح ارتباطات اجتماعی و شکل دهنده رفتارهای سرزنده و شاداب در فضا مد نظر قرار گرفته است.

چکیده ندارد.