در این مطالعه تاثیر روش های مختلف کشتار بر کیفیت ماهی قزل آلای رنگین کمان طی نگهداری در یخچال برای تعیین بهترین روش جهت حفظ کیفیت ماهی در بازه ی زمانی 12 روز، در روزهای صفر ، 3، 6، 9 و 12 مورد بررسی قرار گرفت. تیمارها شامل خفه شدن ماهی خارج از آب (شاهد)، ضربه به سر با چکش چوبی، قطع پایه آبششی و تخلیه شکمی و استفاده از آب و یخ و سپس ضربه به سر با چکش چوبی می باشند. پارامترهای شیمیایی شامل ph،tvb-n ،ffa ، pv وtba و پارامترهای میکروبی شامل tvc و mesophilic bacteria و مشاهده ی وجود لکه های خونی در بافت در طول دوره مورد ارزیابی قرار گرفت. پروتئین، رطوبت، خاکستر و چربی برای همه ی تیمارها درطول دوره اندازه گیری شد. با گذشت زمان ph، pv، tba، ffa وtvb-n در تمامی تیمارها دچار تغییرات معنی-داری شدند. ph در تیمارهای شاهد، ضربه به سر، قطع پایه آبششی و استفاده از آب و یخ به ترتیب از50/6 به 50/7، از 50/6 به 40/7، از 40/6 به 30/7 و از 20/6 به 20/7 افزایش یافت. میزان pv در تیمار شاهد، ضربه به سر، قطع پایه آبششی و استفاده از آب و یخ از 96/0 به 03/11، از 92/0 به 60/10، از 86/0 به 20/10 و از 88/0 به 40/10 میلی اکی والان پراکسید بر کیلوگرم چربی افزایش یافت. مقدار tba در تیمار شاهد، ضربه به سر، قطع پایه آبششی و استفاده از آب و یخ به ترتیب از 20/0 به 76/2، از 10/0 به 73/2، از 20/0 به 10/2 و از 20/0 به 40/2 میلی گرم مالون آلدئید بر گرم گوشت تغییر یافته و مقدار tvb-n در تیمارهای فوق به ترتیب از 80/16 به 00/42، از 80/16 به 10/38، از 20/18 به 50/28 و از 80/16 به 80/31 میلی گرم نیتروژن بر صد گرم گوشت و مقدار ffa نیز به ترتیب از 31/0 به 70/3، از 23/0 به 07/3، از 20/0 به 91/2 و از 20/0 به 06/3 گرم اسید اولئیک در صد گرم چربی رسید. تغییرات تعداد باکتری مزوفیل و tvc در طی روزها معنی دار بود. در بین تیمارها بهترین وضعیت مربوط به تیمار قطع پایه آبششی بود به طوری که در روز نهم مقدار باکتری مزوفیل و tvc برای این تیمار به ترتیب 02/7 و 04/7 بوده است. در مورد وجود لکه-های خونی در طول نگهداری کمترین وکوچکترین لکه های خونی مربوط به تیمار قطع پایه آبششی بود. به طور کلی تیمار قطع پایه آبششی بهترین تاثیر را بر کیفیت ماهی در طول مدت نگهداری داشت.