یکی از عناصر اصلی رشد و توسعه اقتصادی پایدار در کشورها مسئله سرمایه گذاری است. در بازار سرمایه و بورس اوراق بهادار نیز نقش هلدینگ ها و شرکت های سرمایه گذاری به عنوان واسطه گران مالی از اهمیت بسزایی برخوردار است. اندازه گیری کارایی این شرکت ها، نه تنها برای محققان بلکه برای مدیران مالی و سرمایه گذاران موضوعی مهم است که خرید سهام این شرکت ها را برای کاهش ریسک سرمایه گذاری مد نظر دارد. تعیین معیاری مناسب برای ارزیابی عملکرد شرکت های سرمایه گذاری یکی از مهم ترین مباحث امروزین در دانش مدیریت سرمایه گذاری و از مراحل اولیه در روش تحلیل پوششی داده ها است. در انتخاب معیارهای ارزیابی نمی توان یک پروژه سرمایه گذاری را تنها بر اساس بازدهی بالا انتخاب کرد. در این پژوهش از روش تحلیل پوششی داده ها برای ارزیابی واحدها استفاده شده است و کارایی 24 شرکت سرمایه گذاری بورس اوراق بهادار طی سال های منتهی به اسفند 90، 91 و 92 محاسبه و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. رویکرد تحلیل پوششی داده ها، یک راه کار مدیریتی ارائه می دهد که به دور از ایده آل گرایی محض، به مقایسه واحدها با یکدیگر می پردازد و به طور همزمان می تواند از چندین ورودی و خروجی استفاده کند. این مزایا سبب شده تا بسیاری از محققان از این روش به عنوان ابزار تحقیق خود استفاده کنند. با این حال به نظر می رسد محدودیت مثبت بودن متغیرها در تحلیل پوششی داده ها سبب شده تا محققان در انتخاب ورودی ها و خروجی های مدل به دید احتیاط بنگرند و حتی الامکان از متغیرهای ساده و با مقادیر مثبت استفاده کنند. استفاده از روش برنامه ریزی آرمانی و ترکیب آن با مدل sorm (تحلیل پوششی داده ها با داده های منفی) به نوآوری تحقیق افزوده و استفاده از روش ترکیبی ahp (تحلیل سلسله مراتبی) برای رتبه بندی واحدهای کارا که به دلیل طولانی بودن محاسبات معمولاً مورد استفاده قرار نمی گیرد، دقت محاسبات را بیشتر کرده است. پس از محاسبه کارایی واحدها، رتبه بندی واحدها برای هر سال صورت گرفت و به تجزیه و تحلیل واحدهای کارا در 3 سال اخیر، مقایسه واحدهای کارا به لحاظ هلدینگ و غیرهلدینگ بودن و مقایسه از نظر انواع شرکت های سرمایه گذاری پرداخته شده است و در نهایت با تحلیل حساسیت متغیرها، حساسیت واحدها نسبت به متغیرها سنجیده شده است.