مصرف انرژی همواره موضوع مهمی برای تحقیق در پروتکل های مسیر یابی شبکه های حسگر بی سیم بوده است. امروزه، در شبکه های حسگر بی سیم، پروتکل های مسیریابی مبتنی بر خوشه بندی از طریق تقسیم گره های همسایه به خوشه های مجزا و انتخاب سرخوشه های محلی برای ترکیب و ارسال داده های هر خوشه به ایستگاه مبنا و سعی در مصرف متوازن انرژی توسط گره های شبکه، کارایی خوبی را از لحاظ افزایش طول عمر و حفظ پوشش شبکه ای در مقایسه با سایر روش های مسیریابی به دست می آورند. الگوریتم های زیادی در این زمینه مطرح شده اند و هر کدام به نوعی توانسته اند راه حل هایی برای بهبود مسئله انرژی بیان نمایند. یکی از مشهورترین الگوریتم ها در این زمینه الگوریتم eechs می باشد. در این الگوریتم داده ها به صورت مستقیم برای ایستگاه مبنا ارسال می گردد، در نتیجه مسیر یابی خاصی برای انتقال داده ها به ایستگاه مبنا صورت نمی گیرد. این مسئله باعث می شود، انرژی گره هایی که فاصله زیادی از ایستگاه مبنا دارند به سرعت تخلیه شود. برای حل این مشکل الگوریتم بهبود یافته ای مطرح خواهیم نمود که با تکیه بر فازهای اجرایی الگوریتم فوق، استفاده از دو فاکتور کلیدی دیگر علاوه بر فاکتور های انتخاب سرخوشه در الگوریتم فوق و استفاده از یک الگوی چند گامه جدید برای انتقال داده ها، به مصرف توزیع شده انرژی توسط گره های شبکه کمک می کند. این روش کمک می کند فاصله زمانی بین مرگ اولین گره و آخرین گره به حداقل برسد و پوشش شبکه حفظ گردد.