چکیده پوسیدگی خشک فوزاریومی غده سیب زمینی، ناشی از fusarium spp. از بیماری های مهم قارچی است که در کشور خسارت زیادی به غده های سیب زمینی وارد می سازد. به منظور کنترل شیمیایی این بیماری تأثیر پنج قارچکش ایمازالیل، تیابندازول، آزوکسی استروبین، آزوکسی استروبین + دیفنوکونازول و فلودیوکسنیل + دیفنوکونازول در محیط کشت pda بر علیه دو جدایه ی بیماری زا از گونه های f. solani و f. oxysporum مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که هر پنج قارچکش به طور قابل توجهی رشد میسلیومی جدایه های قارچی را کاهش دادند. در آزمایش روی غده ی سیب زمینی، قارچکش های آزوکسی استروبین، آزوکسی استروبین + دیفنوکونازول و فلودیوکسنیل + دیفنوکونازول در غلظت های توصیه شده، تأثیر قابل توجهی در کاهش پوسیدگی خشک نداشتند. ولی ایمازالیل و تیابندازول در غلظت های توصیه شده (1، 5/1 و 2 در هزار) به طور معنی داری باعث کاهش پوسیدگی خشک ناشی از f. solani fpo-67 و f. oxysporum fpo-39 شدند. در مورد گونه ی f. oxysporum تیابندازول و ایمازالیل در هر سه غلظت مورد استفاده به طور کامل مانع نفوذ قارچ درون غده شدند. ولی در مورد گونه ی f. solani تمام تیمارها به طور قابل توجهی گسترش پوسیدگی خشک را بیشتر از 50 درصد کاهش دادند. بیشترین بازدارندگی مربوط به ایمازالیل 2 در هزار با درصد بازدارندگی 44/97 می باشد. کمترین بازدارندگی نیز در اثر ایمازالیل 1 در هزار با 34/53 درصد توقف رشد مشاهده شد. به منظور کنترل بیولوژیک این بیماری نیز 1000 جدایه باکتریایی بر علیه جدایه های قارچی در محیط کشت pda بررسی شدند. 30 جدایه باکتریایی که قادر به ایجاد هاله ی بازدارندگی در برابر هر چهار جدایه قارچی بودند به همراه باکتری p. fluorescens cha0 برای آزمایش های روی غده در شرایط آزمایشگاه انتخاب شدند. در بررسی های روی غده ی رقم آگریا باکتری های (vupf506، vupf40 و vupf44) p. fluorescens روی هر چهار جدایه ی قارچی موثرتر از سایر باکتری ها بودند و به طور قابل توجهی باعث کاهش نفوذ قارچ به درون غده شدند. نتایج حاصل از مقایسه فرمولاسیون باکتری های p. fluorescens (cha0،vupf506، vupf40 و vupf44) با دو قارچکش ایمازالیل و تیابندازول بر علیه قارچ f. solani fpo-67 در شرایط انبار سنتی نشان داد که فرمولاسیون باکتری vupf506 p. fluorescensبا 8/79 درصد جلوگیری از نفوذ قارچ درون غده و درصد آلودگی 75/18 درصد بیشترین تأثیر را در کاهش پوسیدگی خشک در شرایط انبار داشته است. قارچکش تیابندازول نیز با 4/19 درصد آلودگی و 69/71 درصد جلوگیری از نفوذ قارچ درون غده، تأثیر خوبی در کاهش پوسیدگی خشک در شرایط انبار داشته است. نتایج این تحقیق در مورد استفاده از ایمازالیل و تیابندازول و فرمولاسیون باکتری هایp. fluorescens برای مدیریت بیماری پوسیدگی خشک سیب زمینی در انبار امید بخش می باشد.

چکیده استان خراسان رضوی از مهم ترین مناطق هندوانه کاری ایران است. بیماری پژمردگی فوزاریومی هندوانه با عامل (fon) fusarium oxysporum f.sp. niveum یکی از بیماری های مخرب هندوانه است که هر ساله خسارت های زیادی به این محصول وارد می کند. این تحقیق با هدف، بررسی و ارزیابی بیماریزایی جدایه های بدست آمده، بررسی واکنش ارقام تجاری و بومی نسبت به عامل بیماری و همچنین تعیین تنوع ژنتیکی جمعیت بیمارگر انجام شد. در سال های 91-90 از مناطق مختلف استان نمونه برداری صورت گرفت. از اندام های آلوده گیاه قارچ هایی جداسازی شد که پس از خالص سازی 26 جدایه به عنوان f. oxysporum شناسایی شدند. علاوه بر این 11 جدایه از کلکسیون بخش گیاه پزشکی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خراسان رضوی دریافت شد. بررسی بیماری زایی جدایه های fon روی رقم حساس sugar baby و همچنین گیاهان گوجه فرنگی، کدو و چغندرقند نشان داد که همه جدایه ها روی هندوانه تخصص میزبانی دارند. بررسی واکنش ارقام نسبت به عامل بیماری نشان داد رقم sugar baby حساس ترین ژنوتیپ، ژاپنی و crimson sweet ژنوتیپ هایی با مقاومت کم و charlston gray و کلاله ژنوتیپ های نیمه مقاوم می باشند. بررسی تنوع ژنتیکی 22 جدایه از جمعیت مورد مطالعه با استفاده از نشانگرهای rapd و issr انجام شد. که نتایج تجزیه حاصل از هر دو روش تا حدود زیادی با هم منطبق بودند. نتایج نشان داد بین جدایه ها تنوع ژنتیکی قابل ملاحظه ای وجود دارد. تجزیه دندروگرام ها جدایه ها را بدون توجه به منشا جغرافیایی در گروه های ژنوتیپی مختلفی قرار داد. هر دو نشانگر در سطح شباهت ژنتیکی 60% جدایه ها را به شش گروه ژنوتیپی تقسیم کردند.

ذرت با نام علمی zea mays l یکی از مهم ترین غلات محسوب می شود. آسپرژیلوس یک جنس هیفومیستی با بیش از 180 گونه شناخته شده است که علاوه بر ایجاد پوسیدگی قارچی، قادر به تولید مایکوتوکسین ها می باشند. آفلاتوکسین های b1 وb2 از مهمترین توکسین های تولید شده توسط این قارچ می باشند. این تحقیق با اهداف شناسایی گونه های قارچی مولد آفلاتوکسین در نمونه های ذرت استان خراسان رضوی بر اساس صفات ریخت شناسی و مولکولی، بررسی امکان ردیابی مولکولی گونه های مهم آسپرژیلوس در نمونه های دانه ذرت، تعیین نوع و میزان آفلاتوکسین های مختلف در نمونه-های دانه ذرت و بررسی ارتباط بین گونه های آسپرژیلوس و آفلاتوکسین های ردیابی شده انجام شد. بدین منظور در سال-های 92-91 از سیلوها و دامداری های مهم استان خراسان رضوی نمونه برداری صورت گرفت.. پس از جداسازی و خالص-سازی، 33 جدایه به عنوان aspergillus شناسایی شدند. شناسایی گونه ی جدایه های متعلق به جنس aspergillus بر اساس صفات ریخت شناسی با استفاده از محیط کشت های اختصاصی (cya، cy20s، mea و cz) و کلیدهای شناسایی معتبر، انجام شد. جدایه های شناسایی شده متعلق به گونه های aspergillus flavus، َa. parasiticus، a. niger، a. fumigatus، a. ochraceus بودند که سه گونه ی اول به ترتیب دارای بیشترین فراوانی بودند. جهت تکمیل شناسایی سه گونه غالب مذکور، شناسایی مولکولی با بکارگیری واکنش pcr اختصاصی انجام شد. بررسی امکان ردیابی دو گونه ی a. flavus وa. parasiticus در دانه های ذرت آلوده با استفاده از واکنش pcr اختصاصی، نشان داد که آلودگی ذرت به این قارچ ها به میزان 102 اسپور در هر گرم ذرت قابل ردیابی است. به منظور تعیین توان تولید آفلاتوکسین، آنالیز hplc تعدادی از جدایه های a. flavus، a. parasiticus و نمونه هایی از ذرت که گونه ی مذکور از آن جداسازی شده بود، نشان داد که 25% جدایه های قارچی و 25% نمونه های ذرت، دارای آلودگی afb1 و afb2 بودند. میانگین آلودگی نمونه ها بر حسب ppb در مورد جدایه های قارچی (1/163: b1 و 45/1: b2) و در مورد ذرت (93/0: b1 و 1: b2) بود. هم چنین نتایج نشان داد که وضعیت آلودگی ذرت به قارچ aspergillus و آفلاتوکسین ها، گونه ی a. flavus و آفلاتوکسین های b غالب می باشند.

این تحقیق به منظور شناسایی، بررسی بیماریزایی، و تعیین پراکنش گونه های فوزاریوم جدا شده از ریشه و طوقه گندم در استان انجام شد. در طی سالهای 1375 و 1376، از 45 مزرعه گندم در شهرستان بجنورد، بیرجند، تربت جام، تربت حیدریه، چناران، شیروان، فریمان، قاین، قوچان، کاشمر، مشهد و نیشابور بازدید شد. نمونه ها از بخشهای ریشه و طوقه گیاهان مشکوک به آلودگی فوزاریومی در محل ریشه و طوقه گرفته شده و به آزمایشگاه منتقل شد. کلیه نمونه ها ابتدا با آب شتشو داده شد و پس از ضد عفونی سطحی با هیپوکلریت سدیم 1 درصد روی محیط کشت pda یا nash & snyder کشت داده شدند. جهت شناسایی قارچهای جدا شده از محیط کشتهای kcl, sna, cla, pas, pda، خوشه جو، ساقه گندم - آگار و ساقه گندم - san استفاده شد و در نتیجه 156 ایزوله بدست آمده در 10 گونه قرار گرفتند. گونه های fusarium, culmorum, f. equiseti, f. graminearum, f. moniliforme, f. proliferatum, f. oxysporum, f. solani, f. sambucinum, f. compactum, و f.poae به ترتیب دارای 40، 37،26، 18، 10، 9، 6، 5، 3 و 2 ایزوله بودند. به منظور اثبات بیماریزایی گونه های شناسایی شده از روشهای مایه زنی سوسپانسیون اسپور در کنار ریشه گیاهچه (root - stabbing method) و فرو بردن مداوم گیاهچه در سوسپانسیون اسپور (conitinuous - dip inoculation) استفاده شد. نتایج نشان داد که تمام گونه ها روی رقم فلات بیماریزا هستند. تعیین میانگین درصد جداسازی گونه های فوق الذکر نشان داد، گونه های f. culmorum, f. equiseti و f. graminearum با مقداری تفاوت از نظر درصد جداسازی در شهرستانهای مختلف غالب می باشند. در شهرستانهای بجنورد، شیروان، نیشابور، چناران، گونه f. clumorum و در بیرجند، قاین، قوچان، گونه f. grminearum و در مشهد، تربت حیدریه، تربت جام، فریمان و کاشمر، گونه f. equiseti بالاترین میانگین درصد جداسازی را به خود اختصاص دادند.

با توجه به نقش عمده بازرگانی خارجی دراقتصاد کشورها و تاثیری که بر شکوفایی اقتصاد و سطح زندگی دارد و از سوی دیگر تاثیر عدم وجود کنترل و نظارت که می تواند باعث صدمه و نابودی صنایع داخلی و خروج ثروتهای جامعه شود ایجاب می کند تا سازمانی رسمی و دارای قدرت قانونی بنحوی بر روند ورود و خروج کالا نظارت داشته و اعمال قوانین و کنترلهای لازم متناسب با منافع ملی هر کشور را بر عهده گیرد که در این راستا سازمانی بنام گمرک از دیرباز ایجاد گردیده است.