پژوهش حاضر بدنبال تحقق دو هدف اصلی شامل بررسی رابطه ی میان ویژگی های فردی (ویژگی ها ی شخصیتی ، خوداثر بخشی پیش آموزشی ، انگیزش برای یادگیری و سن) ، ویژگی های آموزشی (اصول یادگیری) و ویژگی های سازمانی (جوّ انتقال آموزش و فرهنگ یادگیری مستمر ) با پیامد های آموزشی (واکنش به آموزش ، خود اثر بخشی پس آموزشی ، دانش اخباری و انتقال به عملکرد) ؛ و آزمون میزان برازش الگوی پیشنهادیِ ارزشیابی و اثر بخشی آموزشی با داده های بدست آمده در این پژوهش بود. بدلیل تمرکز این پژوهش بر عوامل سه گانه ی موثر بر اثر بخشی آموزشی و بدلیل کمبود جدّی پژوهش های انجام شده در زمینه ی ارزشیابی و اثربخشی آموزشی در داخل کشور، انجام این پژوهش دارای ارزش و اهمیّت است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت گاز استان اصفهان بود که از مهرماه 1388 تا خرداد ماه 1389 در دوره های آموزشی این شرکت حضور داشتند. تعداد 204 نفر از اعضای جامعه آماری به شیوه ی نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شدند که 24/95 درصد آنان مرد و 76/4 درصد آنان زن بودند. میانگین سن آنان 05/39 و از نظر سطح تحصیلات 3050/1 درصد آنان زیر دیپل ،60/21 درصد دیپلم ، 30/36 درصد کار شناسی و 90/5 درصد کار شناسی ارشد بودند. ابزار های جمع آوری اطلاعات عبارت بودند از: 1- پرسشنامه ی شخصیتی پنج عاملی نئو (neo-ffi) 2- مقیاس خود اثر بخشی پیش آموزشی 3- مقیاس خود اثر بخشی پس آموزشی 4- مقیاس انگیزش برای یادگیری 5- مقیاس واکنش به آموزش 6- مقیاس جوّ انتقال آموزش 7- مقیاس فرهنگ یادگیری مستمر 8- فرم محقق ساخته ی مشاهده ی اصول یادگیری 9- فرم مشاهده ی انتقال به عملکرد 10- آزمون های معلّم ساخته ی دانش اخباری و 11- پرسشنامه ی محقق ساخته ی ویژگی های جمعیت شناختی. طرح پژوهش از نوع رابطه ای بود و داده ها طیّ پنج مرحله ی زمانی : قبل از آموزش ، حین آموزش ، بلافاصله پس از آموزش ، یک ماه پس از آموزش و سه ماه پس از آموزش جمع آوری شدند. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش ، الگو یابی معادلات ساختاری (sem) بر اساس نرم افزار آماریgraphic amos ویراست 18 انجام شد. نتایج مربوط به روابط میان متغیر های پژوهش آشکار ساخت که بین انگیزش برای یادگیری با واکنش به آموزش و خود اثر بخشی پس آموزشی رابطه وجود دارد. هم چنین بین اصول یادگیری با دانش اخباری و انتقال به عملکرد نیز رابطه وجود داشت. از طرف دیگر بین جوّ انتقال آموزش و فرهنگ یادگیری مستمر نیز با انتقال به عملکرد رابطه وجود داشت. گرچه تحلیل های الگو یابی معادلات ساختاری برازش الگو را با داده ها مورد حمایت قرار دادند ، لیکن مقادیر برخی از شاخص های برازش حاکی از آن بود که الگو نیاز به اصلاح دارد. از این رو با حذف مسیر های غیر معنی دار و اضافه نمودن چند مسیر جدید ، برازش بسیار خوب الگوی نهایی با داده ها حاصل گردید. استفاده از آزمون تفاوت مجذور خی نیز روند بهبود الگوی نهایی را مورد تأیید قرار داد.

مقدمه: افسردگی همراه همیشگی بیماری سرطان است، پژوهش حاضر به منظور بررسی رابطه بین شدت افسردگی با شدت احساس درد در بیماران سرطانی کلینیک آنکولوژی بیمارستان شهید باهنر انجام گرفته است . روش: این تحقیق از نوع مطالعه همبستگی و از نظر زمانی، مقطعی است. جامعه مورد مطالعه بیماران سرطانی بیمارستان شهید باهنر شهرستان کرمان در مقطع زمانی 6 ماه اول سال 1392 بوده است. به این منظور 109 بیمار سرطانی بصورت تصادفی انتخاب شدند. دو ابزار پژوهش، یکی آزمون افسردگی بک (bdi)، جهت اندازه گیری شدت افسردگی و مقیاس بصری درد (vas)، جهت تعیین و اندازه گیری احساس ذهنی میزان درد، به کار گرفته شدند. یافته ها: نتایج حاصل از محاسبه ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شدت افسردگی و شدت درد رابطه مثبت معنی داری وجود دارد (509/0 rxy= ؛ 000/0 = p) . همچنین نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون گام به گام به منظور پیش بینی افسردگی و درد بوسیله متغیر های دموگرافیک (سن، جنسیت، وضعیت شغل، میزان تحصیلات و وضعیت تاهل)، نشان داد که فقط میزان تحصیلات توان پیش بینی افسردگی و درد را دارد. نتیجه گیری: درمان افسردگی به عنوان یکی از اجزای برنامه درمانی بیماران سرطانی؛ به ویژه بیمارانی که دارای عوامل خطر می باشند، ضروری بوده و می تواند نقش مهمی در بازگشت سریع تر این بیماران به جامعه داشته باشد.