جنبش حزبت الله لبنان در اوایل دهه هشتاد میلادی پا به عرصه وجود گذاشت و در مدت کوتاهی شهرت جهانی کسب کرد. این گروه در مبارزه علیه اسرائیل و قدرتهای غربی به موفقیتهای بی نظیری دست یافت. اما کاربرد روشهای رادیکال از طرف جنبش حزب الله باعث گردید تا چهره ای خشن از این حزت توسط رسانه های جهانی ترسیم گردد. با آغاز دهه نود، این گروه دچار تحولات گسترده ای گردید و ضمن ادامه مبارزه علیه اشغالگری اسرائیل، واقع گرایی در مواضع و عملکردها را نصب العین خود قرار داد. محققان، دلایل و علل گوناگونی را برای این تغییر گرایش در حزب الله ارائه نموده اند، اما این پژوهش درصدد است که علت اصلی گرایش حزب الله به رادیکالیسم و سپس واقع گرایی را مشخص سازد. پاسخ اولیه ای که در این پژوهش مطرح شد و صحت آن در جریان تحقیق اثبات گردید، این بود که تاثیرپذیری جنبش حزب الله لبنان از آموزه های انقلاب اسلامی ایران در دهه هشتاد میلادی، عامل اصلی گرایش این جنبش به رادیکالیسم بوده است. اما در دهه نود، پایان یافتن جنگ داخلی لبنان و احیای نظام دموکراسی اجماعی در این کشور عامل اصلی گرایش این حزب به واقع گرایی به شمار می آید. نتیجه ای که از این مطالعه موردی می توان گرفت، این است که باور ایدئولوژیک از دین باعث گرایش گروه های اسلام گرا به رادیکالیسم در کوتاه مدت می گردد اما واقعیتهای جامعه و محیط پیرامونی این گروه ها باعث تغییر گرایش آنها در درازمدت به واقع گرایی می شود.