پویایی و موفقیت شرکت ها به ارزیابی، مقایسه و شناخت نقاط قوت وضعف عملکرد آنها وابسته است. رتبه بندی و مقایسه شرکتهای بورس اوراق بهادار باهم میتواند راهنمای مفیدی برای سرمایه گذاران در انتخاب سبد سهام بهینه باشد. از آنجا که معیارهای رتبه بندی شرکتها متعددو اغلب متضادند و چون ویژگیهای هر تکنیک چندمعیاری، خاص است، رتبه بندیهای متعددی ارائه می شود؛ بنابراین برای جلوگیری از سردرگمی سرمایه گذاران بهره گیری از مدل های mcdm ضرورت مییابد. در این پژوهش شرکتهایی از بین50 شرکت برتر پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که در پایان هر فصل از سال 1390، از سوی سازمان بورس جزء 50 شرکت برتر پایایی خود را حفظ کردند انتخاب شدند؛ در نهایت تعداد 20 شرکت انتخاب ومورد مطالعه قرار گرفتند.این شرکتها براساس معیارهای ارزیابی عملکرد شامل ارزش افزوده اقتصادی، نرخ بازده حقوق صاحبان سهام، نرخ بازده داراییها، نسبت کیوتوبین، نسبت سود هرسهم و نسبت قیمت به سود هر سهم و با استفاده از تکنیک ahp و همچنین استفاده از تکنیک electre iii رتبه بندی شدند و سپس رتبه بندی ناشی از هر یک از روشها با رتبه بندی ارائه شده توسط بورس مقایسه و رتبه بندی آنها توسط آزمون ویلکاکسون با سطح معناداری 95% (5% خطا) بررسی شد. همچنین رتبه بندی بدست آمده با روش ahp با رتبه بندی بدست آمده با روش electre iii مقایسه و رتبه بندی میان آنها با استفاده از آزمون ویلکاکسون با سطح خطای 5% بررسی شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است چون بین رتبه بندی بدست آمده با روش ahp و رتبه بندی اعلامی بورس اوراق بهادار تفاوت معناداری مشاهده نشد، پس فرضیه اول رد میشود. همچنین چون بین رتبه بندی بدست آمده با روش electre iii و رتبه بندی اعلامی بورس اوراق بهادار تفاوت معناداری مشاهده نشد، پس فرضیه دوم رد میشود. و چون بین رتبه بندی بدست آمده با تکنیک ahp و رتبه بندی بدست آمده با تکنیک electre iii تفاوت معناداری وجود ندارد، پس فرضیه سوم رد میشود.

شواهد تجربی موجود نشان می دهند که تأمین مالی از طریق بدهی، بطور بالقوه سودآوری شرکت را بهبود می بخشد. در بازارهای غیررقابتی، ممکن است شرکت های اهرمی بیشتر در معرض خطر خروج از بازار قرار داشته باشند. زیرا که شرکت های اهرمی با محدودیت های مالی ناشی از تکمیل ظرفیت بدهی روبرو می باشند و این در حالی است که ممکن است شرکت های رقیب، با چنین محدودیتی مواجه نباشند. هدف کلی تحقیق حاضر بررسی تأثیر توان رقابتی محصول در بازار بر ارتباط بین ساختار سرمایه شرکت ها با عملکرد آن ها می باشد. نمونه آماری تحقیق شامل 115 شرکت می باشد که داده های مالی آن ها برای سال های 1386 تا 1391 گردآوری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در مجموع، یافته ها نشان می دهند که اهرم مالی و توان رقابتی محصول با عملکرد شرکت های نمونه آماری، رابطه مستقیم و معناداری داشته است. به عبارت دیگر، شرکت های با سطح بدهی بالاتر و توان رقابتی بیشتر، سودآوری بیشتری داشته اند. همچنین، یافته ها حاکی از این است که در شرکت های با توان بالای رقابتی، ارتباط بین اهرم مالی با عملکرد، شدیدتر بوده است. این یافته، منعکس کننده منافع توان رقابتی محصول در بارگیری اهرم مالی در شرکت های نمونه آماری است.

در این تحقیق به بررسی تاثیر ساختارهای مختلف مالکیت و نرخ موثر مالیات بر ساختار سرمایه شرکتها پرداخته شد. جامعه آماری این تحقیق 113 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد که طی سالهای 1387 الی 1392 در بورس اوراق بهادار تهران پذیرفته شده باشند در این تحقیق جهت اندازه گیری ساختار سرمایه از دو معیار اهرم و نسبت بدهی های بلند مدت به حقوق صاحبان سهام استفاده شد و همچنین جهت اندازه گیری ساختار سرمایه از مالکیت دولتی، شرکتی، نهادی استفاده گردید. به دلیل اینکه تعداد 113 شرکت در بازه زمانی 6 ساله قرار داشت لذا ماهیت پنلی را دارا می باشد و از آزمون دیتا پانل استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بین ساختار مالکیت و ساختار سرمایه رابطه معنی داری وجود دارد و همچنین بین نرخ مالیات و ساختار سرمایه رابطه معنی داری وجود دارد.