مقدمه: 17بتا- استرادیول استروئید نورواکتیوی است که نقش آن در تعدیل درد قبلا به خوبی نشان داده شده است. 17بتا- استرادیول درک درد را از طریق اتصال به گیرنده های استروژنی و نیز واکنش آلوستریک با گیرنده های غشایی دیگر مثل گیرنده های گلوتاماتی و gabaa تعدیل می نماید. هسته پاراژیگانتوسلولاریس کناری (lpgi) علاوه بر کنترل برخی از اعمال اتونومیک، در تعدیل درد نیز نقش دارد. روش ها: در این مطالعه از rat های نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 200 تا 270 گرم استفاده -شد. برای بررسی اثر ریزتزریق آنتاگونیست گیرنده های nmda، ampaو gabaa به داخل هسته ی lpgi در تعدیل درد حاد و مزمن، کانول گذاری هسته ی lpgi انجام شد. ابتدا داروها تزریق و پس از 15 دقیقه 50 میکرولیتر فرمالین 4% به پنجه پای حیوان تزریق شد؛ سپس رفتارهای تکان های ناگهانی پای ملتهب (paw jerking)، خم کردن (flexing) و لیسیدن (licking) پای ملتهب القا شده با تزریق فرمالین به مدت 60 دقیقه ثبت شد. یافته ها: نتایج مطالعه اخیر نشان داد که تزریق 17بتا- استرادیول به داخل هسته lpgi فاز حاد و مزمن رفتارهای خم کردن، لیسیدن و تکان دادن پای ملتهب ناشی از تزریق فرمالین را کاهش داد. پیش تیمار هسته lpgi با آنتاگونیست گیرنده های gabaa (بیکوکولین)، nmda (ap5) و ampa (cnqx) اثر ضددردی 17بتا- استرادیول روی رفتارهای خم کردن، لیسیدن و تکان دادن پای ملتهب القا شده با فرمالین را در هر دو فاز آزمون خنثی نمودند؛ و حتی ap5 و cnqx طی فاز مزمن سبب القا پردردی شدند. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت که احتمالا بخشی از اثر بی-دردی 17بتا- استرادیول روی درد التهابی القا شده با فرمالین از طریق گیرنده های nmda و gabaa وساطت می شود.