پژوهش حاضر، با عنوان مقایس? کارآیی مدیران آموزشی تحصیلکرد? علوم اسلامی با سایر رشته ها، از منظر شاخصه های اختصاصی مدیریتی در نهج البلاغه (پنج منطق? شهر تهران) است که با روش توصیفی ـ پیمایشی، در جامع? آماری مدیران آموزشی دبیرستان های متوسط? دختران? شهر تهران در سال تحصیلی 89 ـ 88، مورد بررسی قرار گرفته است. فرضیات این تحقیق به دنبال این است که تفاوت های عملکرد مدیران تحصیلکرده در رشته های علوم اسلامی با عملکرد مدیران تحصیلکرد? سایر رشته ها را مقایسه نماید. این پژوهش در پی آن است که تأثیر ویژگی های خاص مدیریتی نهج البلاغه را در عملکرد مدیران تحصیلکرده در رشته های علوم اسلامی بررسی کند. فرضی? نخست، کارآیی بهتر مدیران تحصیلکرده در رشته های علوم اسلامی بوده است. جامع? آماری مدیران، متشکل از 145 مدیر بوده که تعداد 135 نفر، اعم از 35 مدیر تحصیلکرد? علوم اسلامی و 100 مدیر تحصیلکرده در سایر رشته ها است که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای ساده به عنوان حجم نمونه، ملاحظه شده است. ابزار مورد استفاده برای اندازه گیری متغیرها، شامل دو پرسش نام? مجزا بوده که پرسش نام? اول، برای سنجش کارآیی مدیران و پرسش نام? دوم نیز، پرسش نام? محقق ساخته ای، برای سنجش ویژگی های مدیریتی نهج البلاغه ای تهیه شده است. روایی پرسش نامه ها، مورد تأیید اساتید راهنما و مشاور بوده و ضریب پایایی آن ها، با روش آلفای کرانباخ و نرم افزار آماری 16spss، عدد 7/96% به دست آمده است. داده های جمع آوری شده، از طریق آمار توصیفی، رسم نمودار هیستوگرام. جدول فراوانی و آزمون واریانس های نابرابر و آزمون t و آزمون فی2 برای هر چهار فرضی? تحقیق، تجزیه و تحلیل، شده است. نتایج به دست آمده، حاکی از آن است که کارآیی مدیران تحصیلکرد? علوم اسلامی و سایر رشته ها در ویژگی های اختصاصی که نهج البلاغه برای مدیران، مهم و حیاتی می داند ـ از نظر کارکنان مدیران و از نظر آماری ـ تفاوت معناداری با یکدیگر ندارد. به عبارت دقیق تر، فرضیات تحقیق، تأیید نشده و در واقع، رد شده است. در انتهای تحقیق نیز به آسیب شناسی این موارد پرداخته شده و علل عدم تفاوت عملکرد این دو گروه (دست کم در شاخصه های اختصاصی مدیریتی نهج البلاغه) به طور اجمالی، بررسی شده و ضمن ارائ? محدودیت ها با ارائ? راهکارها و پیشنهاداتی از نظر محقق، این تحقیق پایان یافته است.

هدف پژوهش حاضر بررسی عملکرد مربیان پرورشی و تأثیر آنها در جامعه پذیری دانش آموزان می باشد. این پژوهش به روش پیمایشی صورت گرفته است. جامعه ی آماری آن کلیّه ی دانش-آموزان مدارس راهنمایی (دخترانه و پسرانه) نواحی 1 و 2 شهر یزد، تشکیل می دهند که با استفاده از جدول مورگان و کرجیس، تعداد 400 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری مرحله ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقّق ساخته، شامل32 سوال بسته پاسخ پنج گزینه ای بود که بر اساس مقیاس لیکرت تدوین شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون) استفاده گردید. نتایج پژوهش بر حسب سوال های مطرح شده عبارتند از: 1- بین عملکرد مربّیان تربیتی و دوست یابی در دانش آموزان رابطه وجود دارد. 2- بین عملکرد مربّیان تربیتی در به وجود آوردن همانند سازی در دانش آموزان رابطه وجود دارد. 3- بین عملکرد مربّیان تربیتی و ایجاد حسّ دگرخواهی و دگرپذیری در دانش آموزان رابطه وجود دارد. 4- بین عملکرد مربّیان تربیتی و به وجود آوردن روحیّه ی انعطاف پذیری در دانش آموزان رابطه وجود دارد. 5- بین عملکرد مربّیان تربیتی و احساس طرد شدن در دانش آموزان رابطه وجود دارد. 6- بین عملکرد مربّیان تربیتی و به وجود آوردن ابراز وجود در دانش آموزان رابطه وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر «بررسی رابطه بین هوش معنوی با انگیزش و خلاقیت دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه 8 تهران» می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری مورد نظر در این تحقیق را کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه 8 تهران در سال 1393 می باشد که حجم آنها طبق آخرین آمار در سال مذکور مجموعاً 12110 نفر (5829 نفر دختر و 6272 نفر پسر) می باشد از جامعه آماری پژوهش نمونه ای به حجم 372 نفر ( 193 نفر دختر و 179 نفر پسر ) با به کارگیری فرمول نمونه گیری کوکران روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم جامعه انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای مورد استفاده در پژوهش از سه پرسش نامه هوش معنوی کینگ (2008) ؛ خلاقیت تورنس(1965) و پرسش نامه انگیزش تحصیلی استفاده گردید. روایی محتوایی پرسش نامه ها مورد تأیید متخصصان و استاد راهنما قرار گرفته است. پایایی پرسش نامه ها بر اساس ضریب آلفای کرونباخ، برای سنجش هوش معنوی،89/0 ؛ خلاقیت، 91/0 و برای انگیزش تحصیلی، 86/0 برآورد گردید. در بخش آمار استنباطی داده ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند، و نتایج زیر به دست آمد که بین هوش معنوی با خلاقیت و انگیزش تحصیلی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین انگیزش تحصیلی با خلاقیت دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه 8 تهران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. کلید واژه ها: هوش معنوی، انگیزش، خلاقیت دانش آموزان