چکیده به منظور بررسی اثر تنظیم کننده های رشد گیاهی در ایجاد مقاومت به سرما در گیاهچه های آفتابگردان دو آزمایش در شرایط آزمایشگاهی و گلخانه ای در دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی عصر (عج) در سال 1389 انجام شد. در آزمایش اول اثر شش نوع تنظیم کننده ی رشد گیاهی هر کدام در 4 سطح شامل: پاکلوبوترازول (25، 100، 500 و 1000 میکرومولار)، پلی اتیلن گلیکول (50، 100، 200، 300 گرم در لیتر)، بنزیل آدنین (20، 50، 100 و 200 میکرومولار)، سالیسیلیک اسید (25، 50، 100 و 200 میکرومولار)، آبسیزیک اسید (25، 50، 100 و 200 میکرومولار) و جیبرلین (25، 100، 500 و 1000 میکرومولار) در دمای صفر درجه سانتی گراد بررسی شد. این آزمایش در سه تکرار و به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی اجرا شد. با توجه به نتایج این آزمایش تنظیم کننده های آبسیزیک اسید، سالیسیلیک اسید و پاکلوبوترازول برای آزمایش دوم انتخاب شدند. آزمایش دوم به صورت فاکتوریل دو عاملی و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول نوع هورمون در سه سطح شامل آبسیزیک اسید، سالیسیلک اسید و پاکلوبوترازول و عامل دوم غلظت هورمون در سه سطح شامل (100، 500 و 1000 میکرومولار) بودند. بذرها با محلول های فوق پیش تیمار شدند و گیاهچه های ده روزه به مدت 48 ساعت در دمای 2-0 درجه سانتی گراد قرار داده شدند. نتایج نشان داد طول ساقه تحت تاثیر پاکلوبوترازول و آبسیزیک اسید با غلظت 100 میکرومولار به طور معنی داری کاهش یافت. سالیسیلیک اسید در غلظت 1000 میکرومولار و پاکلوبوترازول 500 میکرومولار، قطر ساقه را به طور معنی داری افزایش دادند. غلظت 100 و 500 میکرومولار پاکلوبوترازول، هر سه غلظت آبسیزیک اسید (100، 500 و 1000 میکرومولار) و دو غلظت سالیسیلیک اسید (1000 و 500 میکرومولار) طول ریشه را افزایش دادند. محتوای پرولین برگ و قند محلول ساقه چندان تحت تاثیر تنظیم کننده های رشد قرار نگرفت. در مجموع وزن خشک گیاهچه تحت تاثیر غلظت های 100 و 500 میکرومولار پاکلوبوترازول به طور معنی داری بیش از شاهد بود و به نظر می رسد تاثیر مثبتی بر رشد گیاهچه آفتابگردان در شرایط سرما داشته است. کلمات کلیدی: آفتابگردان، تنظیم کننده رشد گیاهی، مقاومت به سرما

جهت حفظ حاصلخیزی و افزایش بهره¬وری خاک در کشاورزی پایدار، آگاهی از تأثیر کاربری اراضی بر خصوصیات مختلف خاک ضروری می¬باشد. در این تحقیق اثر کاربری گندم و انگور بر روی خواص فیزیکی، شیمیایی و کانی¬شناسی خاک¬ شهرستان رزن مورد بررسی قرار گرفت. برای انجام این مطالعه، سه پروفیل در کاربری گندم و سه پروفیل در کاربری انگور حفر گردید. براساس نتایج بدست آمده، کاربری باغ انگور نسبت به کاربری گندم مقادیر بیشتری ماده آلی، رطوبت اشباع، نیتروژن، فسفر و مس نشان داد، درصورتیکه مقادیر آهک، هدایت الکتریکی و واکنش خاک در کاربری گندم مقادیر بیشتری دارا بود. در کاربری انگور فاکتورهای اصلی کیفیت خاک حفظ شده، از دلایل این امر می¬تواند کشت دیم گندم نسبت به کشت آبی انگور و وجود ریشه¬های عمیق تر انگور و بطور کل خصوصیات گیاهان باغی نسبت به زراعی باشد. تجزیه های کانیشناسی با استفاده از پراش پرتو ایکس، نشان داد که کانی¬های رسی در کاربری گندم شامل کلریت، ایلیت و کائولینیت می¬باشد و در کاربری انگور شامل اسمکتیت، ورمیکولیت، ایلیت و کائولینیت می¬باشد. کاربری¬های متفاوت بر نوع کانی¬های رس شناسایی شده تأثیر داشته است. کلمات کلیدی: کانی¬های، کاربری اراضی، خصوصیاات شیمیایی.

عامل توپوگرافی تاثیر قابل توجهی بر روی مشخصات خاک¬های هر منطقه دارد. این عامل با تغییر مقدار و جهت شیب و ارتفاع از سطح دریا بر روی مشخصات خاک¬ها تاثیر می¬گذارد. توپوسکانس یک ترتیب و توالی از خاک¬های مختلف است که از قله شیب تا کف دره شیب امتداد دارد. بررسی خصوصیات کیفی و پدولوژیکی خاک¬های واقع شده روی اراضی شیب¬دار، موجبات بهره¬برداری بهتر از خاک را در این گونه اراضی فراهم می¬آورد. علی رغم اهمیت زیاد شناخت تغییرات خاک¬ها جهت مدیریت بهتر آن¬ها مطالعه کمتری در زمینه تغییرات خاک¬های قرار گرفته روی یک توپوسکانس در سطح زمین نما در کشور ما انجام شده است. این پژوهش با هدف بررسی کیفیت ماده آلی و ویژگی¬های فیزیکی، شیمیایی و مینرالوژیکی خاک¬های واقع شده روی یک کاتنا در منطقه دیلمان استان گیلان انجام گرفت. برای انجام این پژوهش، اراضی روی توپوسکانس ابتدا به پنج بخش عرضی شامل قله شیب، شانه شیب، پشت شیب، پای شیب و پنجه شیب تقسیم شدند. سپس هر بخش به صورت طولی به سه قسمت به عنوان سه تکرار تقسیم گردید و برای هر قسمت از اعماق صفر تا 20، 20 تا 40 و 40 تا 60 سانتی متری نمونه¬های مرکب خاک تهیه و سپس برخی از ویژگی¬های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی نمونه¬ها اندازه¬گیری شدند. نتایج نشان داد که موقعیت¬های پایین شیب شامل پا و پنجه شیب دارای حداکثر پایداری خاکدانه، درصد رطوبت ظرفیت مزرعه، میزان کربن آلی، ظرفیت تبادل کاتیونی، هدایت الکتریکی، میزان کاتیون¬های محلول، فسفر قابل جذب، نیتروژن کل و تنفس میکروبی بودند. در مقابل خاک¬های واقع شده در قسمت¬های بالایی شیب مانند قله و شانه شیب حداقل ویژگی¬های فوق را دارا بودند. ph، sar و آهک برخلاف سایر پارامترها روند معکوسی نشان داد و در قله و شانه شیب بیشتر از موقعیت¬های پایینی بود. همچنین بررسی¬های صورت گرفته نشان داد که با افزایش عمق از میزان پایداری خاکدانه¬ها، کربن آلی، ظرفیت تیادل کاتیونی، فسفر قابل جذب و نیتروژن کل خاک کاسته شد در حالیکه میزان رس و وزن مخصوص ظاهری روند معکوسی داشتند و با افزایش عمق میزان آن¬ها افزایش یافت. همچنین نتایج حاصل از پراش پرتو ایکس ذرات رس خاک نیز نشان داد که در موقعیت-ها و اعماق مورد مطالعه مینرالوژی خاک¬¬ها از نظر کیفی مشابه ولی از نظر فراوانی تا حدودی باهم متفاوت بودند. تفاوت بسیار فاحش در کیفیت خاک در موقعیت¬های مختلف شیب به طور عمده به تفاوت در میزان رطوبت دریافتی، سرعت فرسایش و تجمع مواد نسبت داده شد.

یکی از معضلات امروزه جوامع بشری به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک شورشدن اراضی است. دراین مناطق، شوری باعث بیابانی شدن اراضی و کاهش کیفیت خاک ها می شود. اولین قدم برای جلوگیری از شوری در این مناطق شناسایی خاک های شور و پایش مستمر این اراضی است. استفاده از اطلاعات سنجنده های ماهواره ای باعث تسهیل فرآیند در جمع آوری داده ها شده و کاربرد این تکنیک امکانپیش بینی، ارزیابی اثرات شوری زایی و تشخیص روند شورشدن در بازه زمانی مختلف را فراهم می سازد. تحقیق حاضر با هدف بررسی روند تغییرات شوری خاک، در مساحتی در حدود 000,64هکتار اراضی شهرستان ملکان در بخشی از اراضی اطراف دریاچه ارومیه با استفاده از داده های رقومی ماهواره لندست tm مربوط به سال 1989، etm+ سال های 2000، 2004 و سال 2013 مورد استفاده قرار گرفت. ارزیابی و تشخیص روند شورشدن در بازه های زمانی مختلف با استفاده از مقایسه مطالعات صحرایی و نقشه های پهنه بندی شده شوری مربوط به سال 1975 و اطلاعات داده های ماهواره ای سنجنده لندست در بخشی از اراضی حاشیه دریاچه ارومیه انجام شد. نمونه برداری صحرایی به روش شبکه بندی منظم در فواصل 750 متر در750 متر از عمق صفر تا 10 سانتی متر جمع آوری و و در مجموع تعداد 600 نمونه خاک به آزمایشگاه ارسال گردید.