چکیده: تب مالت یکی از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان است که از شیوع بالایی در شهرستان کنگاور نسبت به کل کشور برخوردار است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک برنامه آموزشی بر آگاهی، نگرش و رفتارهای پیشگیرانه از ابتلاء به تب مالت در زنان روستایی این شهرستان است. این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی است. نمونه های این مطالعه بصورت تصادفی سیستماتیک از 6 روستا که طی 2 سال اخیر بیشترین شیوع بیماری را داشته به تناسب جمعیت جمعیت روستا انتخاب شدند. از این 6 روستا 3 روستا بصورت تصادفی بعنوان گروه مورد و 3روستا بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. ابتدا پیش آزمون در دو گروه مورد (91نفر) و شاهد(91نفر) انجام گرفت. سپس مداخله آموزشی در گروه مورد انجام پذیرفت. در پایان پس آزمون از هردو گروه انجام گرفت. میانگین نمره آگاهی، نگرش و عملکرد قبل از مداخله آموزشی به ترتیب برابر با66/3± 41/10، 6/3±8/27 ،68/1± 73/4 بود، این نمره بعد از مداخله آموزشی به ترتیب برابر 77/1± 18/19 و 2/2±9/34 و77/1 ± 73/6 بود. آگاهی، نگرش و عملکرد گروه مورد پس از مداخله آموزشی تفاوت معنی داری با گروه شاهد و پیش آزمون دارد.( 05/0( p< اجرای این پژوهش نشان داد که برنامه آموزشی محقق ساخته بر آگاهی، نگرش و عملکرد زنان روستایی شهرستان کنگاور تأثیر مثبت داشته است. واژگان کلیدی: تب مالت، دامدار، آموزش بهداشت، کنگاور.